Stuart Weitzman spreekt op 15 juli 2022 in het Tel Aviv Museum of Art over zijn levenswerk. Foto door Rachel Zilberfarb via ISRAEL21C
Stuart Weitzman geeft toe dat hij niet naar Israël komt voor de schoenen. “Het is heel casual, het zijn altijd sandalen. Ik kom hier niet om Israëlische schoenenmode te inspecteren. De meeste schoenen worden hier toch geïmporteerd; ze worden hier niet gemaakt”, legt de wereldberoemde schoenontwerper uit.
“Ik kom voor het land, de mensen, van wie ik hou. Het hele land betekent iets voor mij, zei hij tegen ISRAEL21C.”
Desalniettemin werden er tijdens zijn lezing in het Tel Aviv Museum of Art, in samenwerking met de afdeling Juwelen en Mode van de Bezalel Academy of Arts and Design, - voor Israël tenminste - enkele mooie chique schoenen rond het auditorium gedragen. Glinsterende zilveren sandalen met open teen, neonroze sneakers en enkele interessante espadrilles met bandjes.
Gezien de status van Weitzman was het geen verrassing dat zijn publiek, bestaande uit ontwerpers en modestudenten, zich inspande met hun schoenen, hoewel, zoals Weitzman in zijn lezing terecht opmerkte, de meeste flats waren.
Israëli's willen er misschien goed uitzien, maar ze houden ook van hun comfort.
De hoogste hakken tijdens Weitzman's toespraak waren degene die hij zelf meebracht: twee van zijn beroemdste schoenen - de nudist en de schoen van een miljoen dollar - die werden gemodelleerd door twee vrouwen uit het publiek.
Nudist hak. Screenshot YouTube
Weitzman, die in de Verenigde Staten woont, is in Israël voor de Maccabiah Games , waarvoor hij een studiebeursfonds van $ 5 miljoen heeft gelanceerd met Maccabi USA.
Hij was niet alleen de Amerikaanse vlaggendrager tijdens de openingsceremonie op 14 juli, maar hij doet ook mee.
Dit is zijn vierde Maccabiah Games die tafeltennis speelt, en geloof het of niet - met zijn 82 is hij niet de oudste speler in de games. Die onderscheiding gaat naar Josef Shachmon, die 90 is en tennis speelt.
"De spellen zijn als een gigantisch feest", vertelde Weitzman me. “Er zijn mensen uit 60 landen, 10.000 Joodse kinderen die tegen elkaar strijden, en ze kennen elkaar al jaren.”
Hij vertelt hoe hij bij de openingsceremonie enkele deelnemers uit verschillende landen van broek zag wisselen. "Dat is zo schattig", zegt hij. "Het is zo'n vriendschap."
Outside-the-box denken
Stuart Weitzman en de Israëlische modestudent Keren Grinfeld in Tel Aviv. Foto door Nicky Blackburn
Weitzman is misschien Amerikaan, maar hij denkt en spreekt als een Israëliër, en vertelt zijn zeer ontvankelijke publiek om buiten de gebaande paden te denken, verbeeldingskracht te gebruiken en inspiratie op te doen uit onverwachte bronnen, zoals die van Doc Martin of de Teva wandelschoen.
"Kijk naar wat de coole vrouwen op straat dragen en haal daar inspiratie uit", zegt hij.
Weitzman werd in 1941 in Long Island geboren. In de jaren vijftig openden zijn vader, Seymour Weitzman, en zijn oudere broer, Warren, een schoenenfabriek in Massachusetts. Maar Stuart had andere plannen. Hij zag een carrière in Wall Street voor zich.
In 1963 studeerde Weitzman echter af aan de Wharton Business School aan de Universiteit van Pennsylvania en besloot hij schoenontwerpen te schetsen om te zien wat hij ervan vond.
De ontwerpen gingen van de grond en toen hun vader in 1965 stierf, begonnen Stuart en Warren het bedrijf te leiden, waarbij Stuart de schoenen ontwierp.
In 1971 ging Weitzman een partnerschap aan met een Spaanse schoenenfabriek, Caressa. Vijftien jaar later kocht hij alle aandelen terug en werd onafhankelijk.
Om zonder veel geld toegang te krijgen tot de wereld van high-end schoenen, ontwikkelde Weitzman een guerrilla marketingaanpak, lang voordat het concept zelfs maar was uitgevonden.
Creatief worden
Omdat hij zich geen topmodellen kon veroorloven, adverteerde hij creatief. Zijn eerste advertentie bevatte een pompoen en een andere, die een prijs won, bevatte een Dalmatische hond met zwarte schoenvormige vlekken.
Hij begon ook mooie eenmalige ontwerpen aan te bieden aan Oscar-genomineerden op rode loper-evenementen. Een daarvan was de schoen van een miljoen dollar, platina-sandalen versierd met 464 diamanten, gedragen door Laura Harring tijdens de 2002-awards.
In de jaren daarna werden zijn schoenen gedragen door Beyonce, Taylor Swift, Kate Middleton - de hertogin van Cambridge, Megan Markle - de hertogin van Sussex, Kate Moss, Jennifer Aniston en een hele reeks andere grote namen.
Weitzman gebruikte unieke materialen zoals kurk, vinyl, behang en 24-karaats goud. Hoewel de schoenen vaak hoge hakken hebben, was zijn doel altijd functie en comfort.
Op zijn hoogtepunt bezat Weitzman 120 particuliere boetieks en verkocht over de hele wereld. Tot op de dag van vandaag worden de schoenen nog steeds in Spanje geproduceerd, waardoor het bedrijf de prijzen 30-50 procent lager kan houden dan vergelijkbare merken.
Weitzman drong er ook bij zijn publiek op aan om iets terug te doen. Hij heeft een filantropische stichting in Spanje en is lid van de raad van toezicht van de Hispanojudía Foundation, die tot doel heeft bruggen te bouwen tussen Latijns-Amerika en Israël.
Nudisten stilletos
In 2015 verkocht Weitzman zijn bedrijf aan Coach voor $ 574 miljoen. Twee jaar later trad hij af en benoemde Giovanni Morelli tot creatief directeur.
Een van de grootste kenmerkende merken van het bedrijf blijven de nudistensandalen die Weitzman al die jaren geleden ontwierp: stiletto's met smalle bandjes en vaak belachelijk hoge hakken.
Ze zijn nog steeds overal op rode lopers te zien, en hoewel andere ontwerpers nu hetzelfde doen, is de stijl zo synoniem met het merk Stuart Weitzman dat Weitzman toegeeft dat publicaties het bedrijf vaak crediteren, zelfs als ze niet van hem zijn.
Na het gesprek ontmoet ik Keren Grinfeld, een Israëlische modeontwerper die studeert aan Bezalel en die de nudistensandalen op het podium heeft gemodelleerd.
Keren Grinfeld modelleert Stuart Weitzman's nudistensandalen in het Tel Aviv Museum of Art. Zal ze ze uitdoen? Foto door Nicky Blackburn
We vermengen ons buiten de hal en Weitzman poseert - met schijnbaar eindeloze energie - gemoedelijk voor selfies met wie ze maar wil.
Grinfeld heeft de schoenen nog aan en lijkt ze niet uit te willen doen.
Zijn ze comfortabel?
"Nou, het zijn hoge hakken", zegt ze. "Maar ze zijn comfortabel."
'Wat vond je van Stuarts toespraak?'
“Het was zo inspirerend”, zegt ze. “Ik heb een eigen modebedrijf en was echt aan het twijfelen wat ik moest doen. Moet ik commercieel zijn of doen wat ik leuk vind? Nu besef ik dat ik moet doen wat ik leuk vind.”
Afgaande op de vele ontwerpers en toekomstige ontwerpers die wachtten om met Weitzman te praten na zijn lezing, was zij niet de enige persoon die het Tel Aviv Museum met een geheel nieuwe mentaliteit verliet.
