Dr. Janan Faraj Falah met haar onderscheiding van het stadhuis van Akko. Haar schilderij van een Druze vrouw staat op de achtergrond. Foto met dank aan Janan Faraj Falah
Als ze cijfers zouden geven voor de bijdragen van mensen aan de samenleving, zou Janan Faraj Falah een A+ krijgen. Aan de andere kant was ze de eerste Druzenvrouw die een doctoraat behaalde in Israël en ze is altijd een uitstekende studente geweest.
Als docent en onderzoeker aan het Western Galilee College in multiculturalisme, en oprichter van de Akko Women Vision Association (AWVA) in 2003 in de stad Acre (Akko), West-Galilea, werkt Falah onvermoeibaar om mensen met elkaar te verbinden.
Het is geen wonder dat ze de Jerusalem Unity Prize 2017 ontving voor haar bijdragen aan Israël (de eerste niet-jood die deze prestigieuze prijs ontving), evenals de Rappaport Prize 2016 voor vrouwen die verandering in de Israëlische samenleving teweegbrengen.
Falah en haar man, Iyad, een advocaat, ontvangen graag gasten in hun ruime appartement in Akko. Ze hebben drie zonen: Safy, 31, een arts; Razy, 28, een advocaat; en Gady, 15, een middelbare scholier.
Lang, met lang blond haar, gedraagt Falah zich met een serene, bijna koninklijke kalmte. In haar interacties verleent ze datzelfde gevoel van waardigheid aan anderen.
Toen Falah opgroeide als oudste van zes kinderen, kwam ze in aanraking met een grote verscheidenheid aan mensen die het Akko-huis van haar ouders bezochten.
dr. Janan Faraj Falah. Foto met dank aan Janan Faraj Falah
Hoewel de generatie Druze vrouwen van Falahs moeder in de dorpen van Galilea grotendeels analfabeet
was, ging haar moeder naar school in een nabijgelegen dorp met christenen, zette haar studie voort en werd lerares en vervolgens directeur van een school. Haar vader was een rechter in de Akko District Court.
Falah zei dat de liefde voor leren van haar ouders werd doorgegeven aan hun kinderen.
“Ik wilde leren over kunst, politiek, literatuur. Ik heb nooit mijn recht om te studeren in twijfel getrokken', zei ze. "Ik heb hard gewerkt. Ik was altijd de beste van mijn klas,” zei ze tegen ISRAEL21C.
Het was belangrijk voor haar ouders, zei ze, dat zij en haar broers en zussen ook over andere mensen leren.
'Zelfs vandaag,' zei Falah, 'denk ik erover na hoe we 'goedemorgen' tegen mensen zeggen en aannames doen vanwege de kleur van hun huid, hun religie of hun beroep, maar we kennen ze echt niet diepgaand. ”
Ze zei dat studenten van Western Galilee College haar vaak privé benaderen om hun zorgen en hun geheimen te delen, "omdat ik open discussies toe sta en jongeren echt advies willen.”
“Misschien komt het door mijn rustige persoonlijkheid. Ik weet het niet. Er zijn dingen die geen verklaring hebben.”
Vrouwen vooruithelpen, Arabieren en joden verbinden
Falah begon AWVA in 2003 met twee doelen: het bevorderen van de status van vrouwen en het verbinden van Arabieren en Joden. Ongeveer 50 actieve leden ontmoeten elkaar regelmatig.
"Ik heb vrouwen samengebracht die elkaar nooit zouden hebben ontmoet - analfabete vrouwen en professionals, jong en oud, christelijke en bahá'í vrouwen, religieuze joodse vrouwen en vrouwen van de islamitische beweging."
Twee vrouwen op een bijeenkomst van de Women's Vision van Akko Foundation. Foto door Diana Bletter
De groep heeft kunsttentoonstellingen gehouden in het stadhuis van Akko, gesponsorde poëziewedstrijden in het Arabisch en Hebreeuws in de hele stad, workshops georganiseerd over diabetes, het schrijven van memoires, kunst en zelfgemaakte ambachten.
Leden reisden samen om Palestijnse vrouwen te ontmoeten in het Golda Meir Mashav-Carmel International Training Centre in Haifa en in Jericho. Falah zei dat haar groep ook een donatie ontving om een "vredesspeeltuin" op te richten in het hart van Akko.
"Toen we de speeltuin inrichtten, kwamen mensen uit de gemeenschap helpen", zei Falah.
Falah zei dat de groep een "rimpeleffect" heeft. Ze heeft zelfs onderzoeken gepubliceerd over hoe vrouwengroepen niet alleen vrouwen beïnvloeden, maar ook hun families en de gemeenschap om hen heen.
De burgemeester van Akko, Shimon Lankri, schonk een schuilkelder voor de ontmoetingsplaats van de groep.
"We namen een schuilplaats die in oorlogstijd wordt gebruikt en zeiden: 'Laten we er een symbool en huis van vrede van maken', zei Falah.
De eerste activiteit van de groep was het bezoeken van een synagoge, een kerk en een moskee. "Het doel was simpelweg om elkaars overtuigingen te begrijpen en te respecteren", zei Falah. Als Druzen voegde ze eraan toe: “Ik kan een brug zijn tussen Arabieren en Joden. Ik spreek beide talen en ken beide mentaliteiten.”
Geïnteresseerd in de ziel
De Druzen, die wereldwijd ongeveer een miljoen tellen, zijn een monotheïstische uitloper van de islam, maar beschouwen zichzelf niet als moslim. Er zijn ongeveer 143.000 Druzen in Israël.
'De Druzen zijn spiritueel', zei ze. “We zijn geïnteresseerd in de ziel. We hebben geen interesse in Jeruzalem, laten we zeggen, of een verlangen om het land te regeren.”
Ze neemt de Druzen-religie serieus en legt uit dat ze wil dat haar drie zonen binnen hun geloof trouwen.
"Hoe zit het met Amal Alamuddin die trouwde met George Clooney?" Ik heb gevraagd.
Ze lachte en zei: "Toen ik sprak over haar huwelijk met mijn zonen, grapte een van hen: 'Mam, als George Clooney me ten huwelijk zou vragen, zou ik ja zeggen!'"
Hoe serieus ze ook is, Falah lacht graag en publiceerde zelfs een onderzoekspaper over het belang van humor voor oudere Arabische vrouwen.
Janan Faraj Falah met Gamila Hiar, 82, de Druzenvrouw die het zeepbedrijf Savta Gamila oprichtte, op het International Women's Day Event van Western Galilee College op 8 maart 2022. Foto door Diana Bletter
Ze werkt aan een bijgewerkte editie van haar boek uit 2005, The Druzen Woman , dat gaat over de status van Druzen vrouwen in Israël in de context van religie en de Druzen wet.
Ze is met Israëlische delegaties naar verschillende steden in de Verenigde Staten en Hongarije gereisd, waar ze haar ervaringen en haar onderzoek over onderwerpen als weduwen in de Druzen gemeenschap en gemengde huwelijken tussen Druzen mannen en niet-Druzen vrouwen heeft gedeeld.
Ook spreekt Falah via Zoom studenten aan in Mexico, Boedapest en Marokko over multiculturalisme en vrouwenidentiteit.
Toen, midden in ons gesprek, barstte ze uit: 'Heb je het nieuws gehoord? Een man heeft gisteren een vrouw vermoord in het centrum van Israël! Ik weet niet welke religie ze waren. Ik weet alleen dat hoewel de status van vrouwen is veranderd, we nog steeds het slachtoffer zijn van geweld.”
Ze stimuleert vrouwen om een opleiding te volgen en werk te vinden dat bij hen past. Maar tegelijkertijd wees ze twee hoge posities in Jeruzalem af omdat ze genoeg tijd thuis wil doorbrengen met haar man en kinderen.
“Familie is belangrijk voor mij”, zegt ze. "Het maakt niet uit wie er kookt of schoonmaakt, het gaat erom hoe mensen elkaar respecteren."
Een teken van boven
Sinds de vrouwengroep bijna twintig jaar geleden begon, zijn er oorlogen en golven van geweld op lokaal en nationaal niveau.
"Wilt u ooit uw werk opgeven als de spanningen tussen Arabieren en joden ontstaan?"
"Ik neem de tijd om mezelf te kalmeren," zei ze. “Zelfs als ik boos ben, gaat het snel voorbij. Ik blijf optimistisch, want zonder optimisme in onze wereld zullen we nooit moeilijke dingen kunnen bereiken. Dat is de enige visie die ik heb. Ik kan mensen beïnvloeden en ik geloof in mijn pad. Ik kan niet aan dit lot ontsnappen."
"Is dit een Druzen-concept?"
'Ja,' zei ze. "Israël is een democratische natie, dus zelfs als we van elkaar houden of niet van elkaar houden, moeten we leren samen te leven."
Een oud lid van de groep, Ettie Shemesh, zei dat "Janan een vechter is, maar ze is een vechter voor vrede."
En hoewel Falah er soms over denkt om te stoppen met haar vrijwilligerswerk, dringen mensen in Akko er bij haar op aan door te gaan.
"Op een recente zaterdag zag ik toevallig de opperrabbijn van Akko die me zei niet te stoppen", zei ze. "Het moet een teken van boven zijn geweest."
