Doden in oorlogsgebied is niet schadelijk voor geestelijke gezondheid soldaten als 'omstandigheden gerechtvaardigd zijn', volgens Noors onderzoek

Foto IDF

Volgens een onderzoek dat is gepubliceerd door onderzoekers van de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie en de Joint Medical Services van de Noorse Strijdkrachten, is het doden op het slagveld niet schadelijk voor het welzijn van de soldaten als zij van mening zijn dat de omstandigheden achter het doden gerechtvaardigd waren, ,eldt Jerusalem Post.

Uit het onderzoek, dat eerder deze maand werd gepubliceerd in het vakblad Sage Journals, blijkt dat doden tijdens een gevecht en de uiteenlopende effecten daarvan 'worden gevormd door missiespecifieke contextuele factoren'.

De studie in Noorwegen vergeleek een aantal veteranen van het land die waren ingezet in twee missies, één in Afghanistan van 2001-2011 en de andere in Libanon van 1978-1998, waarbij de eerste een "gevechtsgerichte" missie was en de laatste een "vredesmissie", aldus de studie. In de studie dienden meer dan 10.000 in Libanon en meer dan 4.000 in Afghanistan, maar slechts een kleine minderheid in beide groepen had iemand gedood in een gevecht.

"Het doden van een ander persoon lijkt op zichzelf niet iets te zijn dat tegen de menselijke natuur ingaat, en het schaadt niet per se de mentale gezondheid van de persoon die het doet," zei commandant Andreas Espetvedt Nordstrand, een van de onderzoekers in de studie en hoofd van onderzoek en ontwikkeling bij het Instituut voor Militaire Psychiatrie bij de Joint Medical Services van de Noorse strijdkrachten. "We hebben elke veteraan van de Noorse strijdkrachten bestudeerd die in Libanon en Afghanistan heeft gediend en hebben degenen geïdentificeerd die in gevechten hebben gedood."

Nordstrand, die het onderzoek in 2020 begon, voegde toe dat het doden van iemand in een gevecht in Libanon waarschijnlijker een impact had op de geestelijke gezondheid van soldaten dan in Afghanistan, en voegde eraan toe dat de veteranen die in het laatste land dienden "geen verdere impact hadden op hun mentale welzijn. We hebben geen trend vastgesteld in een van de variabelen die we hebben onderzocht", grotendeels vanwege de enorm verschillende missies die in de twee landen moesten worden uitgevoerd.

In Afghanistan kwamen soldaten waarschijnlijk in gevechtssituaties terecht, terwijl in Libanon de soldaten er alleen maar voor moesten zorgen dat de vrede werd gehandhaafd, aldus Nordstrand. Een staakt-het-vuren in Libanon werd op 27 november van vorig jaar tussen Israël en Hezbollah geïmplementeerd.

De studie concludeerde dat de mentale gezondheid van soldaten negatief beïnvloed zou worden als ze persoonlijke bedreigingen tegenkomen en getuige zijn van de dood, in tegenstelling tot het daadwerkelijk doden in gevechten, wat kan leiden tot posttraumatische stressstoornis (PTSS), depressie, angst, alcoholgebruik, slapeloosheid en een lagere kwaliteit van leven. De studie concludeerde ook dat degenen die in Libanon dienden meer mentale gezondheidsproblemen hadden.

Het in Noorwegen uitgevoerde onderzoek werd anderhalf jaar na de start van de oorlog tussen Israël en Hamas gepubliceerd. Israël kreeg toen veel internationale kritiek te verduren, waaronder een genocidezaak bij het Internationaal Gerechtshof (ICC), waarbij Israël werd beschuldigd van massamoord op burgers.

Uit bijgewerkte gegevens van de afdeling Rehabilitatie van het Ministerie van Defensie en de IDF van vorige maand bleek dat ongeveer 7.500 soldaten die waren teruggekeerd van de gevechten in de enclave, kampten met psychische trauma's, waaronder PTSS, angst, depressie en aanpassingsstoornissen.

Een rapport van de staatscontroleur dat een week eerder werd gepubliceerd, stelde dat de overheid “niet genoeg heeft gedaan om de verwachte uitdagingen op het gebied van de geestelijke gezondheid aan te pakken” en schatte dat “minstens 3 miljoen Israëliërs symptomen van depressie, angst en PTSS kunnen ontwikkelen als gevolg van de oorlog.”