Een eenzame Amerikaanse soldaat gewond in Gaza herinnert zich hoe hij een directe Iraanse raketaanval op het Soroka Medical Center overleefde

Sergeant N. in het ziekenhuis, Foto Ynet

Een week nadat hij in het Soroka Medical Center operaties had ondergaan om zijn hand en been te stabiliseren, overleefde N., een 24-jarige soldaat van het Israëlische leger, een directe Iraanse raketaanval op het ziekenhuis, schrijft Ynet.

Gewond tijdens de strijd en niet in staat om een beschermd gebied te bereiken tijdens de sirene vanwege zijn beenwond, bleef hij in zijn bed liggen. "De klap was vlak naast ons", herinnerde hij zich in een interview. "Het gebouw schudde, plafonddelen vielen naar beneden, ramen sneuvelden. Het was angstaanjagend, alles rookte, maar we hebben het overleefd."

Dagen eerder, op de vrijdag waarop de oorlog met Iran uitbrak , raakte N. gewond tijdens een operatie in Jabaliya in Gaza. Hij werd door terroristen overvallen en samen met een kameraad van dichtbij beschoten. Kogels troffen zijn buik, rechterbeen en linkerhand. "Het is een wonder dat de schoten vitale organen hebben gemist", zei hij.

"In mijn hand miste de kogel ternauwernood een zenuw, en in mijn been passeerde hij de knie zonder deze te doorboren." Hij werd in kritieke toestand naar Soroka geëvacueerd en onderging onmiddellijk een operatie. De raketaanval een week later veroorzaakte brand op de zesde verdieping van het ziekenhuis, waardoor N. en andere patiënten moesten worden geëvacueerd.

"Ze hebben ons op een brancard naar buiten gedragen omdat ik de trap niet kon gebruiken," zei hij. Vanwege de grote schade verminderde Soroka het aantal patiënten, stuurde sommigen naar huis en bracht anderen, waaronder N., over naar het Sourasky Medisch Centrum in Tel Aviv.

Dr. Koren Dotan, een specialist in fysiotherapie en revalidatie op de revalidatieafdeling van Sourasky, zei dat N. werd opgenomen op de orthopedische afdeling in het ondergrondse complex van het ziekenhuis.

Soroka ziekenhuis na Iraanse raket. Foto IDF

N. is onlangs overgebracht naar de revalidatieafdeling voor jongvolwassenen, onderging opnieuw een handoperatie en staat tegen het einde van de maand nog meer procedures te wachten om fixaties te verwijderen. "We richten ons op het herstellen van de functie van zijn linkerhand en beginnen geleidelijk met looprevalidatie door middel van fysiotherapie en ergotherapie", legde Dotan uit.

N., een eenzame soldaat uit de VS, maakte drie jaar geleden aliyah naar Israël, samen met zijn twee oudere broers die eerder waren aangekomen. Na zijn studie in een jesjiva meldde hij zich op 18-jarige leeftijd als vrijwilliger bij het Israëlische leger via het speciale Mahal-programma voor oliem, waar hij zich voor 18 maanden aanmeldde. "Ik heb altijd al in Israël willen wonen", zei hij.

"Op mijn achttiende heb ik er geen moment over nagedacht: ik moest me aanmelden om deel uit te maken van de natie." Sinds hij zich bij het begin van de oorlog in Gaza had aangesloten , heeft hij maandenlang in de Gazastrook gevochten. Aanvankelijk kreeg hij een baan aangeboden bij de inlichtingendienst, maar hij koos voor een gevechtssoldaat. "Ik ben trots op wat ik heb gedaan," zei hij. "Training bereidt je erop voor." Na zijn recente ontslag bracht hij zijn laatste maand in het leger door in het ziekenhuis.

Nu hij samen met zijn moeder, die kort na zijn blessure uit de VS is aangekomen, herstelt N. zich verder. Hij vertrouwt op een rolstoel met een door zijn broer gemaakt bordje met de tekst "nieuwe chauffeur" om hem op te vrolijken. "Het is geweldig dat mijn moeder hier is," zei hij glimlachend.

"Het ziekenhuispersoneel is geweldig geweest en we zijn zo dankbaar." Ondanks zijn verwondingen is N. van plan om aan de universiteit te studeren en zich in Israël te vestigen, maar hij blijft zich richten op herstel. "Ik heb de tijd", zei hij. "Op dit moment draait het om genezing."