Uri Jeremais, rechts, met zijn kleinzoon, Omer Cohen, die bij restaurant Uri Buri werkt. Foto door Diana Bletter via ISRAEL21C
Het is een jaar geleden sinds de vernietiging van het wereldberoemde Uri-Buri-restaurant en het Efendi Hotel van Uri Jeremias in de Israëlische havenstad Acre (Akko).
Deze twee bedrijven hebben gestaan als voorbeelden van coëxistentie in de gemengde stad aan de noordkust. Maar in de nacht van 11 mei 2021 gooiden Arabische relschoppers een molotovcocktail in het restaurant en staken het boetiekhotel in brand.
Efendi's 12 kamers waren bezet. In één daarvan was Israëlprijswinnaar Avi Har-Even, 84, een voormalig leider van het Israëlische ruimteprogramma, die enkele weken later bezweek aan verwondingen door de brand.
Andere bedrijven, waaronder Flooka, een Arabisch restaurant, werden beschadigd. Maar de primaire focus was tegen joodse bedrijven in Akko's overwegend Arabische oude stad.
Jeremias, 77, is erin geslaagd om beide bedrijven te herstellen en heeft zelfs TripAdvisor's Travelers' Choice Best of the Best-lijst gehaald .
Het 64-koppige personeel van Jeremias omvat zowel Arabieren als joden. Hij zei dat iedereen weer aan het werk is, behalve één vrouw die 'lijdt aan een posttraumatische stressstoornis en één man die bang is, en we kunnen hem niet overtuigen om terug te komen'.
'We hebben het overleefd', zei Jeremias tegen Diana Bletter van ISRAEL21C. "Alles is weer in gebruik."
Hij zei dat zijn Arabische buren hem hielpen.
"Het is belangrijk om te zeggen dat het niet de Arabieren zijn die dit hebben gedaan, maar slechte mensen", benadrukte Jeremias. Hij voegde eraan toe dat de stad, waar Arabische moslims en christenen meer dan een derde van de 50.000 inwoners uitmaken, heeft geprobeerd terug te komen na de rellen.
De regering gaf hem geld om het restaurant en het hotel te repareren, en zijn personeel maakte van de gelegenheid gebruik om aanvullende verbeteringen aan te brengen, "waaronder de akoestiek in het restaurant en de badkamers", zei hij.
Verwijzend naar het Beach Boys-nummer, zei Jeremias dat het restaurant "goede vibraties" heeft.
Maar ondanks de relatieve rust wordt hij nog steeds geschokt door de golf van geweld en is er droefheid in zijn normaal twinkelende blauwe ogen.
"De puinhoop is nog niet afgelopen", vertelt Jeremias aan ISRAEL21c.
Stiller dan normaal
De zaken zijn afgenomen vanwege Covid-19 en omdat "mensen bang zijn", zei Jeremias de dag na een aanval in Tel Aviv die drie levens eiste en tientallen gewonden.
'Akko is niet de enige plaats waar terreur toeslaat', zei hij. “Terreur kent geen grenzen.”
Mensen zijn pas begonnen met het maken van Efendi-reserveringen voor september en oktober. De shuk in de oude stad, die normaal gesproken bruist tijdens de ramadan, zei hij, is rustiger dan normaal.
Bang om zijn personeel te verliezen en zo snel mogelijk opnieuw te willen beginnen, opende Jeremias een alternatieve ruimte in een ander deel van Akko en runde van daaruit zijn restaurant. Beroemde chef-koks, waaronder Michael Solomonov en Adeena Sussman , begonnen een Uri Buri-fanclub om hem te steunen. Hij stelde voor dat ze gewoon tegen hun vrienden zeiden dat ze moesten komen.
'Ik hou niet van zelfmedelijden,' zei hij. "Ik ben sterk."
Een betere toekomst
Amir Hitka, 23, werkt al vier jaar als kok in Uri Buri. Hij woont in de buurt en zegt dat de dingen weer lijken te zijn zoals ze waren.
"We werken allemaal samen en het is goed", zei Hitka.
Tijdens de ramadan in april nodigde de sjeik van de belangrijkste moskee in Akko, sjeik Samir A'asi, 400 mensen uit, waaronder joden, christenen, druzen, Circassians, ba'hai en moslims om een feestelijke maaltijd, iftar, in de moskee te vieren. .
Jeremias zei dat het evenement dit jaar speciaal was omdat het zeldzaam is dat "moslims de Ramadan vieren, joden het Pascha en christenen Pasen vieren op dezelfde tijd".
Hij probeert naar het positieve in het leven te kijken, zei hij. “Ik ben per definitie een optimist. Het ligt niet in mijn aard om te huilen en te klagen, maar om te handelen. Ik kijk altijd vooruit en probeer een betere toekomst te vinden voor mijn kinderen en kleinkinderen.”
Hij is van mening dat mensen moeten proberen met elkaar om te gaan en dat "het belangrijkste is om radicalen te stoppen die haat aanwakkeren."
Een evenwichtsoefening bij de Arabesque
Dieper in het doolhof van straten in de oude stad van Akko ligt het Arabesque-boetiekhotel, dat de volgende nacht, 12 mei, door plunderaars werd geplunderd en vernietigd.
Eigenaar Evan Fallenberg zei dat zijn Arabische buren probeerden het vijf jaar oude hotel te redden, waar Fallenberg ook van plan is een kunstenaarsretraite te houden.
Hij en zijn zoon, Micha, brachten drie jaar door met het restaureren van het stenen gebouw uit het Ottomaanse tijdperk.
De Israëlische regering compenseerde hem financieel en hij voerde ook een crowdfunding-campagne waarmee $ 100.000 werd opgehaald om het huis van 300 vierkante meter te herbouwen.
"Maar de schade is meer dan fysiek", zegt hij tegen ISRAEL21c. "De schade aan Akko's reputatie is niet iets dat kan worden gemeten of gecompenseerd."
Arabesque eigenaar Evan Fallenberg naast een boekenplank gemaakt van de piano vernietigd door plunderaars in mei 2021. Foto door Diana Bletter via ISRAEL21C
Terwijl toeristen langzaam terug komen, voornamelijk uit Europa, zei Fallenberg dat het een moeilijk jaar is geweest.
"Het is nu vredig en iedereen wil dat alles weer normaal wordt", zei Fallenberg.
Na de rellen zei hij dat hij zich naïef voelde omdat hij probeerde een hotel te bouwen in een Arabische wijk. Maar zijn buren verzekerden hem allemaal dat ze hem daar wilden hebben. Hij heeft zes mensen in dienst, allemaal buurtbewoners.
Hij droomt er ook van om artiesten uit te nodigen voor een residency programma, waar dansers, muzikanten en andere creatievelingen concerten kunnen geven en jongeren kunnen ontmoeten om 'een positieve aanwezigheid in de stad te creëren'.
Fallenberg gebaarde naar de ongewone boekenplank die aan de muur hing. Het is de schil van de piano die de plunderaars afgelopen mei hebben vernietigd. Het staat nu vol met boeken en souvenirs, een artistieke transformatie van vernietiging in kunst.
"Van citroenen moeten we limonade maken", zei Fallenberg.
