'Elk moment verkleint de kans om ze terug te brengen' Families vrezen dat gedode gijzelaars voor altijd verloren zullen zijn

Gijzelaarsfamilies spreken. Foto Ynet

Ter voorbereiding op de herdenkingsdag voor gevallen soldaten en slachtoffers van terrorisme publiceerde het Hostages and Missing Families Forum dinsdag een standpuntnota waarin de ernstige bezorgdheid werd geuit dat de 35 omgekomen gijzelaars (burgers en soldaten die werden gedood en wier stoffelijke resten 571 dagen in Gaza werden vastgehouden) op een manier zouden kunnen "verdwijnen" waardoor het onmogelijk wordt ze te lokaliseren en terug te brengen voor begrafenis. Dit komt wellicht door een gebrek aan informatie of doordat het zo moeilijk is om ze na zo'n lange tijd te identificeren, meldt Ynet.

Meital Weiss, de dochter van Ilan Weiss en Shiri Weiss, een overlevende van de gevangenschap, Bar Godard, de dochter van Meny Godard, Merav Daniel, de moeder van sergeant Oz Daniel, en Dalit Madar, de nicht van Judi Weinstein-Haggai en Gadi Haggai , spraken met verslaggevers over het rapport.

Het rapport schetst twee centrale zorgen. Ten eerste het verlies van informatie. "Er bestaat de angst dat de locaties van veel van de gevallenen slechts bekend zijn bij een paar individuen die tijdens gevechten kunnen sneuvelen of verdwijnen zonder georganiseerde documentatie achter te laten. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de inlichtingenkloof groter en neemt de mogelijkheid af om directe en betrouwbare informatie te verkrijgen om hen te lokaliseren en terug te halen", aldus het rapport.

De tweede zorg die in het rapport werd benadrukt, naast de hiaten in de inlichtingendiensten, was de mogelijke aantasting van de integriteit van de gevallen stoffelijke overschotten door de weersomstandigheden. "De omstandigheden in Gaza – intense hitte, overstromingen, instortingen en meer – tasten de integriteit van de stoffelijke overschotten aan en maken identificatie en begrip van de omstandigheden rond hun dood in een toekomstig onderzoek moeilijker", aldus het rapport.

"Op Memorial Day voor gevallen soldaten en slachtoffers van terrorisme, wanneer Israël zich verenigt om zijn gevallenen en hun nagedachtenis te eren, wordt de urgentie om de gevallen gijzelaars terug te brengen voor een respectvolle begrafenis duidelijker.

Het standpuntdocument waarschuwt dat het verstrijken van de tijd bewijsmateriaal uitholt, bevindingen uitwist en de kans op hun terugkeer ondermijnt, waardoor zowel het persoonlijke als het nationale herstel wordt belemmerd", aldus het Hostages and Missing Families Forum. De opstellers van het document roepen op tot onmiddellijke actie om alle 59 gijzelaars, inclusief de 35 gevallenen, terug te brengen.

Merav Daniel, de moeder van sergeant Oz Daniel, die op 7 oktober sneuvelde in de periferie van Gaza en wiens lichaam door Hamas wordt vastgehouden, richtte zich in een verklaring tot de families op Memorial Day. "Binnenkort gaan we de pijnlijkste dag op de Israëlische kalender in – een dag die routine is geworden voor mij en mijn familie. Mijn zoon Oz was een dappere tankvechter. Hij was door de staat gestationeerd in de Gaza-divisie, waar hij op die vreselijke en nachtmerrieachtige ochtend tegen de Israëlische burgers vocht en hen verdedigde."

Ze vertelde hoe zij en haar familie zich in de eerste maanden van de oorlog vastklampten aan de hoop dat Oz het had overleefd. "Ik stelde me voor hoe het moment zou zijn als hij terugkwam, maar na 142 dagen zenuwslopend wachten kregen we het vreselijkste nieuws van allemaal: Oz was op die vervloekte dag in de strijd gesneuveld.

Sergeant Oz Daniel. Foto screenshot

"Wij weigeren te leven in een status van 'begraafplaats onbekend"

Prof. Hagai Levine, hoofd van de afdeling Gezondheid van het Families' Headquarters, legde uit: "Er is een reëel gevaar voor de gevallen gijzelaars, een gevaar dat de mogelijkheid om ze terug te brengen voor een fatsoenlijke begrafenis zou kunnen ondermijnen." Hij benadrukte: "Het terugbrengen van de gevallen gijzelaars voor een respectvolle begrafenis en het rehabiliteren van de levens van de overlevenden zijn fundamentele voorwaarden voor het helen van de persoonlijke, sociale en nationale wond. Dit is een morele en nationale verplichting van de staat Israël jegens haar burgers, onderdeel van het ongeschreven sociale contract waarop de Israëlische samenleving is gebouwd. Zonder de terugkeer van de gevallen gijzelaars en de afwezigheid van zekerheid blijven families achter als levend-dood, en blijven de gevallenen als levend-dood. Deze wond ondermijnt het vertrouwen waarop het hele sociale weefsel is gebouwd."

Merav Daniel, de moeder van sergeant Oz Daniel, die op 7 oktober sneuvelde in de periferie van Gaza en wiens lichaam door Hamas wordt vastgehouden, richtte zich in een verklaring tot de families op Memorial Day. "Binnenkort gaan we de pijnlijkste dag op de Israëlische kalender in – een dag die routine is geworden voor mij en mijn familie. Mijn zoon Oz was een dappere tankvechter. Hij was door de staat gestationeerd in de Gaza-divisie, waar hij op die vreselijke en nachtmerrieachtige ochtend tegen de Israëlische burgers vocht en hen verdedigde."

Bar en Mor, dochters van Meny Godard. Foto Ynet

Ze vertelde hoe zij en haar familie zich in de eerste maanden van de oorlog vastklampten aan de hoop dat Oz het had overleefd. "Ik stelde me voor hoe het moment zou zijn als hij terugkwam, maar na 142 dagen zenuwslopend wachten kregen we het vreselijkste nieuws van allemaal: Oz was op die vervloekte dag in de strijd gesneuveld.

"We kregen niet de kans om Oz de eeuwige rust te schenken. De gevallenen begraven is geen luxe of voorrecht – het is de plicht van een samenleving die het leven waardeert. Het is de plicht van een samenleving die haar kinderen naar het slagveld stuurt. Er is een ongeschreven verbond tussen de staat en haar zonen en dochters – zij geven hun leven ervoor, en de staat is verplicht hen terug te brengen. Levend, en als ze, God verhoede, sneuvelen, dan voor een eervolle begrafenis in het land waar ze zo van hielden en waarvoor ze hebben gevochten."

"De grond bij het graf van mijn moeder wacht op mijn vader"

Aan de vooravond van Memorial Day zei Bar Godard in de verklaring van de families: "We zijn voor het tweede jaar op Memorial Day, de treurigste dag van het jaar, een nabestaande. Maar de waarheid is dat de afgelopen anderhalf jaar elke dag even verdrietig en pijnlijk was. Meer dan 1850 doden sinds de dag die ons leven voorgoed veranderde. Meer dan 1850 werelden en families zijn in stukken gebroken."

Bar Godard

Ze vertelde dat ze woensdag, terwijl menigten begraafplaatsen bezoeken, bij het graf van haar moeder zal staan. "Op de met bloed doordrenkte grond van kibboets Be'eri. Mijn ouders zijn hun hele leven nooit uit elkaar geweest. Zelfs op die vreselijke dag werden ze samen vermoord. In hun huis. De grond bij het graf van mijn moeder wacht op mijn vader. Zodat ze eindelijk herenigd kunnen worden en samen begraven kunnen worden. Intussen ligt het graf van mijn moeder bloot en kaal, wachtend op mijn vader. En wij wachten ook. Wachtend om deze cirkel te sluiten.

Mijn ouders verdwenen in één dag van de aardbodem, zonder iets achter te laten. Onze herinneringen zijn volledig in brand gestoken. Het gepubliceerde rapport verontrust ons en houdt ons 's nachts wakker. Na alles wat we die dag en sindsdien hebben meegemaakt, kan het niet zo zijn dat het lichaam van mijn vader ook van de aardbodem verdwijnt, en we zullen zo'n fundamenteel gebod niet kunnen nakomen: de doden begraven. Mijn vader begraven op de plek waar hij zo veel van hield. We verdienen het om te leven in een land waar mensen op de eerste plaats komen. Vóór stoelen en banen. Vóór complotten en ruzies. De levende gijzelaars en de gevallenen moeten op de eerste plaats komen.