Ex-gijzelaar Emily Damari hekelt keuze voor Mosab Abu Toha voor Pulitzerprijs: 'Het is handelen in directe tegenspraak met waarden'
- Joop Soesan
- 7 uur geleden
- 2 minuten om te lezen

Emily Damari houdt haar hand omhoog voor haar operatie, 2 maart 2025. Foto IDF
Het toekennen van de Pulitzerprijs aan de dichter Mosab Abu Toha uit Gaza is in strijd met de journalistieke waarden van waarheid, democratie en menselijke waardigheid, die de prijs juist beweert te benadrukken, schreef de vrijgelaten gijzelaar Emily Damari donderdag in een bericht op Instagram.
"Door een prijs toe te kennen aan iemand die de waarheid ontkent en de herinnering aan de vermoorde mensen verpest, hebt u in directe tegenspraak met die waarden gehandeld", schreef Damari, die in januari werd vrijgelaten na 471 dagen gevangenschap in Gaza.
HonestReporting maakte woensdag bekend dat Abu Toha , die de prijs eerder deze week kreeg voor zijn essays over de situatie in Gaza, betwistte dat de familie Bibas door hun ontvoerders was vermoord. Hij betoogde dat Israëlische gijzelaars niet als gijzelaars beschouwd mogen worden.
Op 24 januari 2025 plaatste Abu Toha een foto van de toenmalige gijzelaar Damari en schreef erbij: "Hoe in vredesnaam kan dit meisje een gijzelaar worden genoemd?"
"Deze soldaat die zich dicht bij de grens bevond met een stad die zij en haar land bezet houden, wordt een 'gijzelaar' genoemd?", schreef hij.

Mosab Abu Toha ontkent dat Emily Damari als gijzelaar moet worden aangemerkt. Foto Honest Reporting
Emily Damari vroeg: "Kun je je de pijn en schok voorstellen die ik voelde toen ik hoorde dat je de Pulitzerprijs aan Mosab Abu Toameh hebt toegekend?"
"Dit is een man die afgelopen januari ontkende dat ik gevangen zat. Hij plaatste een bericht op Facebook met de vraag: 'Hoe is het mogelijk dat dit meisje een gevangene wordt genoemd?' Hij ontkende de moord op de familie Bivis, trok in twijfel of Agam Berger wel een gevangene was en bagatelliseerde de gruwelen die plaatsvonden. Dit gaat niet om woordspelletjes – dit is een schaamteloze ontkenning van gedocumenteerde misdaden.
"Ik heb honger geleden, mishandeling en vernedering. Ik was getuige van het lijden van mijn medegevangenen en zag de hoop langzaam verdwijnen. En zelfs vandaag, na thuiskomst, draag ik die duisternis met me mee", schreef ze, terwijl ze haar ervaringen in gevangenschap beschreef.
Begrijpt u de gevolgen van uw daden? Mosab Abu Toameh is geen moedige schrijver – hij is het equivalent van een Holocaustontkenner in onze tijd. Door hem met deze prijs te eren, hebt u zich aangesloten bij de gelederen van degenen die de waarheid ontkennen.
"Dit is geen politieke kwestie. Dit is een kwestie van menselijkheid. En helaas hebben jullie daarin vandaag gefaald", schreef Damari.
Comments