Enkele maanden geleden werd ik gebeld door een vooraanstaande Israëli – geen politicus – die om mijn hulp vroeg. “Het gaat om de families van de gegijzelden.”, begon hij. “Je hebt geen idee wat er met die families gebeurt. En ik heb het over de gegijzelden, ook die al vermoord zijn en hun grotere kring van familie. Ik heb een stichting opgezet en heb je hulp nodig.”
Meer hoefde hij niet te zeggen. Enkele dagen later hadden we al een ontmoeting in zijn bureau.
Ik werd geïntroduceerd met een jonge vrouw. Haar schoonzuster was verkracht en levend verbrand op 7 oktober 2023. Dat valt te bewijzen omdat Hamas het had gefilmd en er geen twijfel mogelijk was over haar droevige en gewelddadige lot. De man van deze vrouw zit nog vast in Gaza.
De jonge vrouw vertelde emotioneel hoe haar man, de broer van de vermoorde vrouw, sinds 7 oktober niets meer kan: wat eens een jonge chirurg was met een toekomst zit nu thuis, praat niet meer, kan niets meer. De overheid heeft geen adres voor hem om hem te behandelen. Evenals een man van in de tachtig, die drie kleinkinderen verloor en “dankzij” Hamas ook heeft mogen zien op video hoe zijn kleinkinderen werden verkracht en afgeslacht. De man is op: hij trilt, praat niet meer en komt zijn bed niet meer uit. Ook hier heeft de overheid geen hulp kunnen geven omdat deze man, net als honderden anderen, onder geen enkele categorie valt en dus op zichzelf is aangewezen.
Gedurende de laatste weken heb ik tientallen familieleden van onze gegijzelden ontmoet. Ouders, broers, zussen, ooms, tantes, neven en nichten. Bijna 100 gegijzelden zijn al teruggekomen. Meer dan 50 gegijzelden zijn al vermoord, een deel kwam al terug in een kist. Deze mensen krijgen geen steun van de staat “want ze vallen buiten de categorie”. Gegijzelden die terugkwamen krijgen 5000 shekel (bijna 1300 euro) per maand als steun van de staat. Daar moeten ze het maar mee doen: psychologische begeleiding (meer dan 50% van de begeleidende psychologen zijn in elkaar gestort vanwege de heftigheid van de verhalen van de thuisgekomen gegijzelden), school, hulp thuis, luiers, medicijnen, etc.
Ons leger blijft bewijzen vinden van wat er op 7 oktober 2023 heeft afgespeeld, want Hamas filmde bijna alles en ook hadden ze cameramensen van nieuwsdiensten uitgenodigd die veel hebben vastgelegd. Deze opnames worden bijna wekelijks gevonden in de schuilplaatsen van Hamas in Gaza. Uiteraard worden ook grote hoeveelheden voedsel van de VN gevonden, dat werd ingepikt door Hamas.
Wanneer een familielid een ongeneesbare of chronische ziekt krijgt, lijdt de familiekring mee op verschillende niveaus. Het ontgaat ons hoe zwaar de familie van een gegijzelde lijdt en hoe zwaar de psychische klap is. Recent is door onze overheid toegegeven dat alle gegijzelden, die tot nu toe terug zijn gekomen, naast dagelijks geweld ook seksueel geweld hebben moeten ondergaan. Ik herhaal: ALLE GEGIJZELDEN, ook de kinderen, die pas nu stotterend hun verhalen beginnen te vertellen, nadat de gevonden video’s uit Gaza hun relaas al lieten zien en horen.
De stichting die ik vrijwillig help, houdt zich bezig met het financieel ondersteunen van de gegijzelden en hun families, daar er geen tijd is om met de bureaucratie in discussie te gaan om uit te vinden wie wel en wie niet gerechtigd is om hulp te krijgen. Dit houdt alle gegijzelden en hun families in, of ze nu Moslim, Christen of Joods zijn.
De bizarre details, de beelden en geluiden zullen nooit publiek gemaakt worden: het valt niet te bevatten. Ikzelf heb heel wat van de video’s gezien in de laatste weken en ook ontmoet ik wekelijks familieleden van de gegijzelden zowel als ex-gegijzelden. Wat me niet makkelijk afgaat – ik kan nog steeds niet bewoorden wat ik gezien en gehoord heb en misschien is dat wel beter zo.
Wat ik wel kan beantwoorden is dat ik, en velen met mij, alles zal doen om te voorkomen dat dit ooit nog kan gebeuren en alles zal doen om deze families te helpen: gedane zaken nemen geen keer, we kunnen niets doen om de geschiedenis te veranderen.
Wel kunnen we ons inzetten voor een betere toekomst.
.
Le chaim simon voor het delen en je inzet. Zodat wij niet vergeten. En dat de mannen weer woorden krijgen