Geredde gijzelaar Almog Meir Jan vindt liefde na gewaagde reddingsactie door IDF met model wiens partner werd gedood tijdens zijn dienst in het IDF op de Westelijke Jordaanoever

Osher Hanum en Almog Meir Jan. Foto Ynet

Osher Hanum (23), een model en social media influencer, heeft al bijna negen maanden een relatie met Almog Meir Jan (22), die werd ontvoerd van het Nova-festival en gered uit Hamas-gevangenschap tijdens 'Operatie Arnon' (genoemd naar Arnon Zamora, een speciale operator die werd gedood tijdens de inval) afgelopen juni, na 246 dagen, zo begint het verhaal in Ynet.

Hun liefdesverhaal roept sterke emoties op bij het Israëlische publiek, deels omdat Hanum eerder de partner was van de overleden soldaat Amit Ben Yigal , die vijf jaar geleden sneuvelde. "We gingen eten op de Machane Yehuda-markt en een groep mensen omringde ons en zei: 'Wow, gefeliciteerd met je relatie, je bent zo ontroerend'", herinnert Hanum zich.

Osher ontmoette Amit Ben Yigal, een Golani Brigade commando , via Instagram toen ze nog soldaat was. “Ik weet nog dat ik hem ophaalde van het treinstation. Ik kwam hem ophalen in mijn Fiat 500, en hij was zo groot in mijn kleine auto – hij was extreem lang. Hij stapte met een glimlach in de auto. Ik was zo opgewonden. Onze eerste date was in de auto, de meest authentieke setting. Vanaf dat moment begonnen we elkaar in het weekend te ontmoeten. Hij stelde me voor aan zijn ouders en zijn vrienden uit het leger. We gingen de natuur in, spreidden een deken uit en zaten gewoon. We waren niet geïnteresseerd in restaurants.”

De overleden Amit Ben-Yigal. Foto Ynet

Amit sneuvelde op 12 mei 2020. "Die ochtend", vertelt Osher, "waren we in ploegendienst om voedsel uit te delen aan ouderen. Een officier van zijn eenheid kwam me halen en vroeg: 'Misschien moet je even gaan zitten?' Ik zei: 'Waarom zou ik gaan zitten?' En hij zei meteen: 'Amit is gisteravond omgekomen.' Ik belde mijn commandant en hij bevestigde dat het waar was. Ik belde Amit. Er kwam geen antwoord. Ik kon niet geloven dat het waar was.

“Op weg naar het huis van Amits moeder, Nava, belde zijn vader, Baruch, me en schreeuwde: 'Ik heb geen zoon meer, ik heb geen kind meer en jij hebt geen vriendje meer.' Toen ik bij Nava's huis aankwam, waren er al verslaggevers. Alles was bekend; het was al gepubliceerd. Baruch vertelde me dat ze niet akkoord gingen om het nieuws online te publiceren totdat ik op de hoogte was. Ik stortte op de grond en huilde.”

Blijf je Amit herdenken?

“Ik heb verhalen geplaatst na 7 oktober en op zijn verjaardag om iedereen eraan te herinneren wie Amit was. Amit leerde mensen over onvoorwaardelijke liefde. Toen hij werd vermoord, rouwde heel Israël. Ik herinner me dat er een enorme menigte was bij de begrafenis, ondanks dat het tijdens het hoogtepunt van COVID was, toen mensen bang waren om besmet te raken. Ik kreeg ook een knuffel van het volk van Israël. Mensen stuurden me berichten om te vragen hoe het met me ging, zelfs drie maanden later. Al deze liefde helpt echt bij het genezingsproces. Het is niet iets om als vanzelfsprekend te beschouwen.

“Ik had het voorrecht om Amit te kennen. Ik ben verdrietig voor de wereld die niet de kans kreeg om de persoon te leren kennen die hij was. Ik ben dankbaar voor de tijd die ik met hem heb doorgebracht. Amit heeft me veel geleerd, bijvoorbeeld geduld. Als ik boos in de auto stapte over iets, zei hij: 'Stap uit, kom weer in, zeg netjes gedag en vertel me dan wat er is gebeurd.'

“Toen de synagoge ter nagedachtenis aan Amit werd geopend, kwam Almog met mij mee en hield de Thorarol vast. Amits ouders zeiden tegen ons: ‘We hopen dat jullie ons uitnodigen voor jullie bruiloft.’”

Heb je nog contact met de ouders van Amit?

“Nava is een geweldige vrouw en ik was bij haar tijdens de opening van de synagoge in naam van Amit in Sderot. Baruch heeft sinds de dood van Amit nog twee kinderen gekregen. Ik ben blij voor hem dat hij een vrouw heeft gevonden die van hem houdt en een nieuw leven heeft opgebouwd. Ik was aanwezig bij hun bruiloft. Het was ontroerend.”

Je kreeg onverwachte reacties op de foto waarop je huilde toen de dood van Amit werd aangekondigd.

“Ja, veel Arabieren vierden deze foto. Ze verwerkten hem in een collage van verontrustende beelden, waarvan er één een bloedspoor was dat iemand fotografeerde – ik weet niet waar – en ze schreven me: 'Dat is het bloed van je soldatenvriendje, de bezetter.' Nava zei dat ik het moest negeren.”

'Is dit wat mensen van mij denken?'

Osher Hanum is een symbool geworden voor jonge vrouwen die hun partners verloren bij aanvallen, militaire operaties en de "Iron Swords"-oorlog. "Na de dood van Amit gaf ik interviews en plotseling merkte ik dat ik zoveel volgers had gekregen", vertelt ze. "Van 13.000 volgers bereikte ik er 100.000. Op één dag wilden mensen weten wat er in mijn leven gebeurde en hoe ik verderging. Vanaf de ochtend dat Amit werd vermoord, was er geen dag dat ik geen foto van hem plaatste. Lange tijd was dat mijn plek om mijn hart te luchten. Ik deelde mijn pijn en in elk verhaal omarmden mensen me."

Toen namen adverteerders onverwachts contact met je op.

"Ze begonnen me veel commerciële samenwerkingen aan te bieden, om te modelleren, producten te maken en video's te uploaden. Ik heb 90% van de aanbiedingen afgewezen. Ik voelde me er niet goed bij. Hoe kon ik nu nog voor iets modelleren? Het paste gewoon niet."

De afgelopen twee jaar heeft Hanum haar verzet laten varen. Ze kreeg een agent en deed een aantal commerciële samenwerkingen, waaronder met het make-upmerk BYNETA van Neta Alchimister. Online commentatoren en haar volgers lieten van zich horen.

“Ja, er waren ook negatieve opmerkingen,” zegt ze. “'Ze surft op de golf,' 'Ze zoekt roem,' 'Haar vriend is overleden en nu krijgt ze campagnes.' Mensen oordelen snel. Je weet niet hoe ik me voel als ik dat lees. Het was heel moeilijk voor me. Genoeg met de hatelijke en giftige opmerkingen. Er is al zoveel kwaad en we gaan al door ontberingen heen. Waarom zouden we anderen pijn doen? Ik huilde bij mijn moeder. Is dit echt wat mensen van mij denken? Waarom?”

Heb je contact met andere vrouwen die hun partner verloren?

“Je weet niet hoeveel vrouwen na 7 oktober contact met me hebben opgenomen, vrouwen van wie de partner is vermoord, met de vraag: 'Hoe leef je? Wat doe je? Hoe ben je verder gegaan?' Zelfs mannen die hun partner verloren, schreven me: 'Help me, ik weet niet wat ik moet doen.' Dus uploadde ik een video waarin ik zei: 'Wat je zal helpen om verder te gaan, is om te stoppen met je druk te maken om wat anderen denken. Je leven is van jou alleen.' Een vrouw schreef me: 'Ik wil uitgaan, maar wat zullen mensen van me denken?' Ik zei tegen haar: 'Als je je beter voelt als je met een vriendin uitgaat om een ​​shotje te nemen, ga dan.'”

Osher ontmoette Almog Meir Jan via Idan, een gemeenschappelijke vriend en een van Almogs beste metgezellen die vocht voor zijn vrijlating uit gevangenschap. Het stel is sinds 22 juni samen, twee weken na Almogs terugkeer uit gevangenschap.

Almog Meir Jan en Osher Hanum. Foto: Adi Orani / Ynet

“Tijdens Almogs reddingsoperatie, op de ochtend van zaterdag 8 juni, keek ik tv en huilde ik. Ik zag hoe lief Almog was, zijn hand opstak en lachte alsof hij wilde zeggen: 'Ik heb de gevangenschap overwonnen.' Later zag ik dat Idan een verhaal had gepost vanuit het ziekenhuis waar Almog en zijn vrienden feest vierden. Ik ging naar Instagram en schreef hem een ​​bericht - niet op een flirterige manier, maar gewoon omdat hij mijn hart raakte. Ik schreef: 'Hé, hoe gaat het met je? Ik heb met Idan op school gezeten. Wat fijn dat je terug bent en wat geweldig dat je thuis bent. Het spijt me dat je vader is overleden (wat gebeurde voordat hij uit de gevangenschap werd vrijgelaten). Je moet weten dat heel Israël blij is dat je thuis bent, en ik ben er als je iets nodig hebt.' En ik voegde een hart toe.”

"Almog las het bericht en schreef: 'Heel erg bedankt, je hebt me geraakt.' We wisselden nog een paar berichten uit en toen stelde ik voor om elkaar te ontmoeten. Ik dacht, hoe groot is de kans dat hij daadwerkelijk wil gaan zitten? Hij heeft het trauma van gevangenschap in zijn hoofd, waarom zou ik hem nu belasten? Hij antwoordde niet en ik ging verder met mijn leven.

"Op een dag was ik op het strand en plotseling stuurde hij me een selfie van zichzelf. Hij was in het Kfar Maccabiah Hotel. Ik stuurde hem een ​​foto van mij op het strand. De volgende dag was ik bij mijn ouders en belde hij. Ik vroeg: 'Wat ben je aan het doen? Ik woon vijf minuten van Kfar Maccabiah, ben je vrij?' Ik kwam opgewonden naar hem toe, want wat zeg je nou eigenlijk tegen hem? Je weet niet hoe je de situatie moet benaderen. Ik ging voor hem staan ​​en zei: 'Hé, het is zo geweldig dat je hier bent.' Ik bloosde, maar tegelijkertijd kwam ik met een zeker zelfvertrouwen."

Hoe werd de relatie romantisch?

"We zaten op het balkon van zijn kamer. Zeven uur lang praatten we alleen maar. Opeens voelde ik dat er chemie en een connectie was, en op dat moment zei ik: hij is van mij. Ik ging naar huis en zei tegen mijn moeder: 'Hij heeft vriendelijke ogen.' Ik had nog nooit zulke ogen in mijn leven gezien, en hij heeft een geweldige glimlach. Vanaf daar bleven we praten en elkaar ontmoeten, en binnen een paar dagen was het duidelijk dat we samen waren. Ik werd er op natuurlijke wijze in meegezogen. Vandaag de dag is Almog de persoon die het dichtst bij me staat ter wereld."

Jullie relatie heeft veel opwinding veroorzaakt.

"Ik kreeg veel reacties toen het openbaar werd. In Thailand waren er Israëliërs die ons herkenden en zeiden: 'Het is zo geweldig dat jullie samen zijn, jullie zijn een stel dat hoop geeft aan de mensheid.' Het verwarmt het hart. Zelfs in de eetkamer in Griekenland kwamen mensen naar ons toe. Mensen denken dat we een stel zijn dat alles heeft overwonnen."

Hoe heeft je familie hem geaccepteerd?

"Mijn familie houdt heel veel van hem. Als ik bij hem slaap, zegt mijn vader: 'Waarom blijf je niet bij ons? Wees bij ons.' Ze zijn verliefd op hem. Ik heb Almogs moeder ontmoet en ze is een geweldige vrouw. Zijn zus staat heel dicht bij me, als een oudere zus. Ik kan ook vertellen dat mijn broer deze zomer gaat trouwen en hoewel ik jong ben, wil ik ook graag trouwen."

Hoe gaat Almog om met deze periode?

"Voor mij is hij een symbool van optimisme, hoop en vreugde. Deze man ziet alleen het goede. Hij zegt: 'Het leven is een geschenk. Je moet elk moment waarderen.' Langzaam komt hij weer bij zichzelf. Hij heeft immers gevangenschap doorgemaakt, maar hij richt zich op het positieve. Almog kiest er nu voor om zich te concentreren op zijn lezingen en hij doet er alles aan om zijn broers die nog steeds gevangen zitten, terug te brengen. Alleen dan zal zijn hart heel zijn."

Foto: Adi Orani

Verbaasde het je dat hij überhaupt openstond voor een relatie?

"Ja. Maar onze relatie is helend. Het geeft hoop. Als ik wakker word en hij zegt goedemorgen, dan wil ik die goedemorgen voor altijd horen. Liefde heelt; het geeft leven. Het heelt je. Het is iets groots.

"Ik besef nu dat Almog en ik voorbestemd waren om elkaar te ontmoeten. We delen een gezamenlijke kring van mensen. We zeggen altijd: hoe hebben we elkaar nooit eerder ontmoet? Het is gek. Blijkbaar moesten we allebei onze eigen reis maken. Ik geloof dat het vanaf nu, als God het wil, voor altijd is."

Hoe gaat Almog om met het verhaal van Amit?

"Amit zal mijn hele leven bij me blijven. De persoon die bij me is, moet dat accepteren, en Almog accepteert dat 100%. Toen de synagoge ter nagedachtenis aan Amit in Sderot werd geopend, ging Almog met me mee, ontmoette Nava en Baruch en ze omhelsden hem. Hij hield de Thorarol vast, met een afbeelding van Amit erop. Nava en Baruch zeiden tegen ons: 'We hopen dat je ons uitnodigt voor je bruiloft.' Later, op Amits verjaardag, plaatste ik een verhaal ter nagedachtenis aan hem en Almog zei: 'Het is belangrijk dat mensen hem niet vergeten.' Op dat moment besefte ik dat hij mijn man is."