Or Levy met zijn familie op weg naar het ziekenhuis. Foto IDF
Tal Levy, de broer van Or Levy, die werd bevrijd uit Hamas -gevangenschap, beschreef de barre omstandigheden en hongersnood die zijn broer doorstond tijdens zijn 491 dagen durende gevangenschap. "Er was sprake van opzettelijke hongersnood, een beleid van Yahya Sinwar ," zei hij, in een interview met Ynet.
"Het is onmogelijk dat premier Benjamin Netanyahu het niet wist, want ambtenaren van het Bureau Gijzelaars van het kantoor van de premier hebben het ons verteld", voegde Tal toe. Volgens hem zou Or het niet veel langer hebben overleefd als hij nog twee tot drie weken of een maand gevangen was gebleven.
Ondertussen gaf Or's andere broer, Michael, een verklaring af in het Sheba Medical Center, waarin hij ook de schuld bij de besluitvormers legde. "Gisteren, na 491 dagen van de hel, kwam Or terug bij ons," zei Michael. "Hij zat gevangen in Hamas-tunnels, afgesloten van de wereld, van zijn leven, van zijn familie. Gedurende 491 dagen was elke minuut een strijd - fysiek, mentaal, emotioneel."
Michael beschreef vervolgens Or's fysieke toestand en zei: "Na een jaar en vier maanden zag ik mijn broer weer. Ik omhelsde hem, maar hij was niet dezelfde Or die op 7 oktober 2023 het huis verliet. Or kwam terug in een verzwakte toestand. Gedurende 16 maanden liep hij op blote voeten, had hij honger en was hij constant bang dat elke dag zijn laatste zou zijn."
Michael vervolgde: "Zijn grootste angst werd bevestigd toen hij werd vrijgelaten. 491 dagen lang wachtte hij om te horen over zijn vrouw, Einav. Pas gisteren hoorde hij dat ze was vermoord. Gisteren ontmoette hij Almog eindelijk, en Almog vroeg: 'Waarom duurde het zo lang voordat je terugkwam?' 491 dagen lang waren mijn broer en anderen daar, maar niets bereidde hen voor op wat ze hier aantroffen. Terwijl Or in het duister tastte, wisten de besluitvormers over zijn toestand, maar deden niet alles wat ze hadden moeten doen."
Michael benadrukte de urgentie van het voortzetten van de strijd om meer gijzelaars thuis te brengen. "Elk moment en elke seconde was kritiek. Onze strijd is nog niet voorbij. Or's terugkeer is een wonder, maar het volk van Israël verdient dit wonder. Mijn broer is hier, maar ik heb nog andere broers en zussen in de hel. Ik smeek, vergeet ze niet. Stop niet met vechten."
Eerder sprak Tal Levy met Keshet News over Or's geleidelijke herstel. "Or herstelt langzaam," zei hij. "Gisteren was een beetje moeilijker en verwarrend voor hem, maar hij heeft niet veel geslapen. Hij zat bij mijn moeder en mijn broer en deelde ervaringen uit gevangenschap. Hij viel pas om 7 uur 's ochtends in slaap. Gisteren was verwarrend, maar hij gaat door een proces. Vandaag is een betere dag, hij begint te stabiliseren."
Tal onthulde verder: "De verhalen die hij deelt zijn ongelooflijk moeilijk om te horen. Ik kan ze niet eens beschrijven. Als ik alles kon delen wat hij ons vertelde en als het publiek wist wat ze hebben meegemaakt en hoe klein de kans was dat ze in die omstandigheden konden overleven... dan zou de Or die ik gisteren zag het niet langer dan twee of drie weken, of een maand in gevangenschap hebben overleefd."
Tal bevestigde ook dat Or op de hoogte was van het opzettelijke uithongeringsbeleid dat Yahya Sinwar had opgelegd, een beleid waar de familie over was ingelicht. "Dit is niet de eerste keer dat we hierover horen," zei Tal. "Gisteren waren er briefings van het kantoor van de premier waarin ze beweerden dat ze niet wisten van de opzettelijke uithongering. Maar ik kan ondubbelzinnig zeggen dat ze het wel wisten.
De premier wist het. Een paar maanden geleden kwamen officiële bronnen van het ministerie van Defensie en het leger naar ons toe en vertelden ons over dit top-downbeleid, waarbij Sinwar de uithongering van mannelijke gijzelaars beval. Het is onmogelijk dat de families en wij hieraan werden blootgesteld, en de premier niet."
Or Levy met zijn familie. Foto GPO
Tal voegde toe dat Or aanvankelijk had geweigerd om vrijgelaten te worden en stelde voor om in plaats daarvan een andere gijzelaar vrij te laten. "Hij voelde zich erg slecht over het feit dat hij werd vrijgelaten terwijl anderen nog gevangen zaten. We vertelden hem dat hij een humanitair geval was, vooral vanwege Almog, die zijn moeder verloor, en dat Or de enige hoop van de familie was." Or noemde ook Elkana Bochbot, een andere gijzelaar, die een dochter van 4 jaar had, en zei: "Waarom werd hij niet vrijgelaten?"
Or wist pas gisteren zeker dat zijn vrouw, Einav, was vermoord. Tal zei dat een psycholoog hem het nieuws op zijn verzoek vertelde. "Hij gokte dat ze dood was omdat hij in de schuilkelder was toen het gebeurde. Hij vermoedde dat ze weg was, maar hij wist het niet. De eerste vraag die hij de psycholoog stelde, nadat hij naar de IDF was overgestapt, was of Einav nog leefde of dood was. Ze bevestigde dat ze dood was," legde Tal uit.
Tal beschreef ook de emotionele ontmoeting tussen Or en Almog. "Almog herkende hem meteen. De angst was niet alleen van ons, maar ook van Or. Hij was echt bang dat Almog hem niet zou herkennen. Hij zei dat het enige dat hem elke dag in gevangenschap op de been hield, was dromen over een ontmoeting met Almog. Naarmate de tijd verstreek, begon hij te denken dat Almog hem misschien niet zou herkennen, en de hereniging waar hij over had gedroomd, zou erg koud en hard zijn. Maar Almog herinnerde zich hem volledig. Hij had ernaar verlangd hem te ontmoeten, en de hereniging was ongelooflijk. Het was echt het meest emotionele moment van mijn leven. Het was alsof ze nooit uit elkaar waren geweest."
Or kreeg ook de kans om Almog voor het eerst in te stoppen. "Het was de eerste keer dat hij met zijn vader naar bed ging. Dit was een droom die zijn vader elke nacht had tijdens zijn gevangenschap. Hij droomde ervan om Almog naar bed te brengen, en vandaag help ik hem daarbij," zei Tal. "We gaan allemaal samen in bed liggen en een verhaaltje lezen, en zij slapen knuffelend."
Comments