Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem: vroege blootstelling aan geluid vormt mannelijke en vrouwelijke hersenen anders

Foto Newscientis

Vroege auditieve ervaringen vormen de hersenen van mannen en vrouwen anders, met gevolgen voor gedrag en sensorische voorkeuren later in het leven, zo blijkt uit Israëlisch onderzoek dat zondag is gepubliceerd. De bevindingen kunnen in de praktijk nuttig zijn voor de ontwikkeling en therapie van jonge kinderen. aldus het persbericht.

Wetenschappers van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem ontdekten dat mannelijke en vrouwelijke muizen die als pup werden blootgesteld aan Beethovens Symfonie nr. 9 of stilte, verschillende voorkeuren voor geluid ontwikkelden. Dit onderstreept fundamentele verschillen per geslacht in de manier waarop de hersenen reageren op vroege geluiden.

Het onderzoek, geleid door Kamini Sehrawat en prof. Israel Nelken, toonde aan dat mannelijke muizen bijzonder beïnvloed worden door vroege blootstelling aan geluid. Mannetjes die in stilte of met kunstmatige geluiden opgroeiden, hadden als volwassenen de neiging om muziek te vermijden, terwijl muizen die waren blootgesteld aan Beethoven meer gevarieerde voorkeuren vertoonden, waarbij velen zich aangetrokken voelden tot muziek.

Vrouwelijke muizen daarentegen leken minder beïnvloed te worden door vroege auditieve aandoeningen en vertoonden een breed scala aan voorkeuren, ongeacht de blootstelling.

De verschillen waren ook duidelijk zichtbaar in de neurale activiteit. Bij vrouwelijke muizen werden sterkere reacties in de auditieve cortex, een belangrijk gebied voor de verwerking van geluid, geassocieerd met een lagere interesse in muziek. Bij mannetjes daarentegen waren neurale reacties slechts zwak gekoppeld aan gedrag, wat suggereert dat vroege geluiden de geslachten via verschillende mechanismen vormen.

"Deze resultaten suggereren dat vroege blootstelling aan geluid mannen en vrouwen fundamenteel anders beïnvloedt", aldus Sehrawat, die de experimenten leidde. "Wat aan de oppervlakte dezelfde ervaring lijkt, kan bij beide seksen compleet verschillende neurale aanpassingen teweegbrengen."

Voor de onderzoekers was Beethovens Negende Symfonie meer dan alleen klassieke muziek. Het was een gestructureerd, multi-frequentie geluidslandschap dat een breed scala aan auditieve circuits in de muizen aansprak.

Nelken voegde eraan toe: "Onze bevindingen wijzen op een diepere waarheid: dezelfde melodie kan heel verschillende snaren raken, afhankelijk van wie er luistert. Inzicht in deze verschillen zou licht kunnen werpen op hoe vroege zintuiglijke ervaringen de emotionele en cognitieve ontwikkeling beïnvloeden."

Omdat jongens en meisjes mogelijk verschillend reageren op dezelfde geluiden, zouden leerkrachten en therapeuten muziek of op geluid gebaseerde activiteiten kunnen afstemmen om het leerproces en de emotionele groei van elk kind beter te ondersteunen.

Gestructureerde geluidservaringen kunnen ook kinderen met auditieve verwerkingsproblemen of ontwikkelingsstoornissen helpen en hun reacties sturen op manieren die het leren en welzijn op de lange termijn bevorderen.