De vrijgekomen gijzelaar Romi Gonen met haar moeder Meirac. Foto IDF
Romi Gonen , die door Hamas gegijzeld werd en 471 dagen lang door Hamas gevangen werd gehouden, lijdt aan een ernstige verwonding aan haar hand, zo onthulde haar moeder maandag. Deze verwonding verhindert dat ze haar hand kan bewegen en vereist een bijzonder complexe operatie, schrijft Dr. Itay Gal in de Jerusalem Post.
De 23-jarige Romi werd in haar hand geschoten tijdens haar ontsnappingspoging van het Nova muziekfestival. Hierdoor raakte haar hand verlamd en werd ze tijdens haar hele gevangenschap niet behandeld.
Deze week vertelde haar moeder dat Romi een lange en ingewikkelde operatie van 10 uur zal ondergaan om de functie van haar hand te herstellen. "Niemand weet hoeveel functie de hand zal herstellen," zei haar moeder.
Close-up of xray of de hand. Foto Jerusalem Post
Het gemelde letsel kan schade aan de zenuwen, pezen of botten van de hand inhouden, waardoor een uiterst delicate chirurgische ingreep noodzakelijk is, die gewoonlijk onder een microscoop wordt uitgevoerd.
Dit is geen routinematige operatie, maar een van de meest complexe ingrepen binnen de orthopedische en plastische chirurgie. Het kost vele uren om de basisfuncties te herstellen en blijvende invaliditeit te voorkomen.
De complexiteit van handoperaties komt voort uit de unieke structuur van de hand en arm. De hand bevat 27 kleine botjes die met elkaar verbonden zijn door kleine gewrichten, wat zorgt voor uitzonderlijke flexibiliteit en delicate bewegingen. Elke beweging in de hand is mogelijk dankzij een complex netwerk van pezen die verbonden zijn met spieren in de arm, die samenwerken in coördinatie. In deze dichte weefsels lopen extreem dunne zenuwen die verantwoordelijk zijn voor het doorgeven van elektrische signalen van de hersenen naar de spieren en het verzamelen van sensorische informatie uit de omgeving.
Het bloedtoevoersysteem dat zuurstof naar dit gebied brengt, bestaat ook uit zeer kleine bloedvaten en elke schade daaraan kan de bloedstroom verstoren en weefselnecrose [weefseldood] veroorzaken. Daarom vereist elke handoperatie een nauwkeurige planning en een bijzonder delicate chirurgische ingreep, omdat elke fout kan leiden tot een aanzienlijk functieverlies.
In tegenstelling tot andere operaties waarbij men kan vertrouwen op de natuurlijke genezingsprocessen van het lichaam, is er geen ruimte voor fouten bij handchirurgie. Als bijvoorbeeld een zenuw wordt doorgesneden, zal deze niet vanzelf weer vastzitten, maar zal er nauwkeurig microchirurgisch hechten onder een microscoop nodig zijn. Op dezelfde manier kunnen pezen die niet goed gehecht zijn, leiden tot verlies van beweging of verklevingen die het juiste gebruik van de hand verhinderen.
Vaak zijn complexe reconstructies nodig, zoals weefseltransplantaties, het overbrengen van pezen uit andere lichaamsdelen of het opnieuw verbinden van bloedvaten en zenuwtransplantaten die uit andere lichaamsdelen zijn gehaald.
Als gevolg hiervan kunnen handreconstructieoperaties tot 10 uur of langer duren. Deze operatie kan ook andere gebieden omvatten, zoals de pols, onderarm, elleboog en zelfs de schouder.
De uitgebreide tijd die nodig is, komt voort uit de noodzaak om onder een chirurgische microscoop te werken, waar chirurgen kleine, millimetergrote verbindingen maken, wat vele uren nauwkeurig werk met zich meebrengt. Bij dergelijke operaties telt elke millimeter. Handchirurgen werken in grote teams, bestaande uit orthopedisch chirurgen, plastisch chirurgen, vaatchirurgen en neurochirurgische experts, om ervoor te zorgen dat alle onderdelen van de hand - botten, pezen, zenuwen en bloedvaten - optimaal worden hersteld.
Voor dergelijke operaties zijn vaak geavanceerde technologieën nodig, zoals operatierobots, 3D-beeldvorming en speciale biologische materialen om beschadigd weefsel te herstellen.
Naast de chirurgische uitdaging is postoperatieve revalidatie voor dergelijke operaties even lang en complex. Na de operatie begint de patiënt aan een uitgebreid proces van fysiotherapie en ergotherapie om de handfunctie terug te krijgen en gewrichtsstijfheid en de vorming van verklevingen te voorkomen. Deze revalidatie kan maanden of zelfs jaren duren en omvat het oefenen van delicate bewegingen, het versterken van spieren en het revalideren van beschadigde zenuwen.
In sommige gevallen herstellen zenuwen niet volledig, waardoor de patiënt blijvend sensorisch verlies of beperkte mobiliteit heeft. Daarom is de weg naar volledig herstel, zelfs na een succesvolle operatie, lang en vereist geduld, toewijding van de patiënt en ondersteuning van een ervaren revalidatieteam.
Romi Gonen zal naar verwachting een operatie ondergaan in de hoop om ten minste een deel van de verloren functie terug te krijgen. Dit is een aanzienlijke medische uitdaging, maar de moderne geneeskunde biedt geavanceerdere hulpmiddelen dan ooit voor handrevalidatie.
Het ziekenhuis waar ze is opgenomen, staat bekend om een van de beste handchirurgieafdelingen ter wereld, met zeer ervaren chirurgen die gespecialiseerd zijn in revalidatie van verwondingen. Ondanks de lange weg die voor haar ligt, is ze in goede handen bij een team van experts die er alles aan zullen doen om haar verloren levenskwaliteit te herstellen.
Comments