Honderden sluiten zich aan bij Oriya Sadeh, de partner van Sgt.-Maj. Alon Farkas, op zijn laatste reis: ''Ik ben voor altijd van jou', zei ze

''Ik zal voor altijd de jouwe zijn,'' zei Oriya Sade, de partner van de gevallen soldaat Alon Parks. Foto via Walla

Tijdens een ontroerende ceremonie donderdagochtend kwamen honderden familieleden, vrienden en medebewoners van Kibbutz Kabri bijeen om hun laatste eer te bewijzen aan St.-Sgt.-Maj. (Res.) Alon Farkas, 27, die sneuvelde in de strijd in de wijk Shajaiya in de Gazastrook, schrijven Walla en Jerusalem Post.

Farkas, een toegewijde soldaat in het 6646e Verkenningsbataljon van de Shu'alei Marom Brigade, kwam om het leven bij een incident in Noord-Gaza, waarbij ook een andere soldaat ernstig gewond raakte. Met bijna 300 dagen reservist achter de rug, stond Farkas onder zijn kameraden bekend als een gevoelige en intelligente jongeman die nooit opgaf, zelfs niet in de moeilijkste omstandigheden.

Farkas , geboren en getogen in kibboets Kabri, studeerde neurowetenschappen en cognitie aan de Ben-Gurion Universiteit in Be'er Sheva. In zijn jeugd was hij actief in het theater, blonk hij uit in sport en was hij adviseur in een jeugdbeweging.

Tijdens de begrafenis deelde zijn partner, Oriya Sadeh, een zeer persoonlijke brief die ze had geschreven voor de bruiloft die ze hadden gepland, maar nu nooit zullen vieren. "Alon, mijn liefste, aan jouw zijde is alles gewoon rustiger", las ze door tranen heen. "Ik ben gezegend met de gave van mijn beste vriend, mijn soulmate, de liefde van mijn leven. Ik beloof jou en God dat ik altijd bij je zal zijn. Ik ben voor altijd van jou." Ze reciteerde ook de tekst van het Spaanse lied "Gracias a la vida" ("Bedankt voor het leven"), een favoriet van Alon.

Alon Farkas. Foto IDF

Zijn moeder, Daniela, sprak over een zoon die het leven met vreugde en passie omarmde: "Mijn Alon, een prachtige, liefdevolle en geliefde jongen. Je hield van voetbal, muziek en lekker eten – vooral vlees – en je was een meester in het bereiden ervan. Je hield van feestjes en gastheerschap. Je vriendelijke ogen straalden onvoorwaardelijke liefde uit. Je hield van Oriya, van wie je zei dat ze 'de ware' was, en van je zus Noa, die je altijd beschermde. Je hield heel veel van dit land en droomde ervan om te dienen bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, waar je Israël vertegenwoordigde als ambassadeur."

Luitenant-kolonel Rotem, vertegenwoordiger van de IDF, bracht een ode aan Alons toewijding: "Uw toewijding aan het land en zijn bevolking was onwrikbaar. U stond altijd centraal, met een glimlach en overal waar u ging, liet u uw sporen na. U stond klaar voor elke missie, zelfs toen die zwaar was. Toen de oorlog uitbrak, onderbrak u uw reis naar Europa en keerde u zonder aarzelen terug om te dienen. De brigadecommandant, Yoni Hakohen, en wij allen zijn diepbedroefd, maar we zijn trots op u. Aan uw familie zeg ik: uw lot is verbonden met de IDF . We hebben een buitengewoon mens verloren."

Oriya Markowitz, een teamgenoot van Alons eenheid, stond met zijn medesoldaten, armen ineengeslagen, en zei: "We hebben geprobeerd jullie te redden en mee naar huis te nemen. Het spijt me dat we dat niet konden. We zullen kracht uit jullie putten en doorgaan."

Oriya Markowitz, een teamgenoot van Alons eenheid, droeg met zijn medesoldaten de kist. Foto Walla.

Goede vrienden van de kibboets – Amit, Tomer en Daniel – vertelden over hun hechte groep, die ze "The Biker Boys" noemden, en de bijpassende tatoeages die ze allemaal lieten zetten: "We waren met z'n zevenen – nu zijn we met z'n zessen." Daniel voegde eraan toe: "Hij was een genie, de professor van de groep, met een enorm hart. Ik sprak hem nog maar een paar dagen geleden en hij zei dat dit zijn laatste tournee zou zijn. Hij wilde niet gaan, maar hij ging toch. Dat was Alon."

Alon Farkas laat een rouwende familie achter, een partner die hem aanbad, talloze vrienden en een land dat zijn moed, vriendelijkheid en onwankelbare toewijding nooit zal vergeten. Moge zijn nagedachtenis tot zegen zijn.