Foto IDF
De luchtmacht voerde de operatie 'Het Zwaard van Damocles' uit - een codenaam die pas donderdag voor het eerst werd onthuld - om rond 10:30 uur op 7 oktober 2023 veel Hamas-commandanten en hun hoofdkwartieren aan te vallen, net zoals ze de 'Hannibal-richtlijn' uitvoerde om alles neer te schieten wat zich rond de grens tussen Israël en Gaza bewoog, aldus de IDF en kranten.
De luchtmacht is ondervraagd over de vraag of de troepen die zij heeft ingezet om Hamas-commandanten diep in Gaza aan te vallen, niet beter ingezet hadden kunnen worden om de grens met Gaza te verdedigen en Hamas-indringers in Israëlische dorpen aan te vallen.
Bronnen bij de luchtmacht hebben gezegd dat ze de luchtmacht op 7 oktober liever anders hadden ingezet, aangezien de bescherming van de dorpen en de grens een hogere prioriteit had moeten hebben dan het doden van hoge Hamas-functionarissen.
Verder gaven bronnen bij de luchtmacht aan dat als ze alle informatie hadden geweten die werd besproken tussen de stafchef van de IDF, luitenant-generaal Herzi Halevi, en de chef van het zuidelijke commando van de IDF, majoor-generaal Yaron Finkleman, zoals de Israëlische SIM-telefoonkaarten die Hamas in Gaza had geactiveerd, ze er mogelijk op hadden aangedrongen om het vliegtuig anders te gebruiken.
Daarentegen hebben bronnen bij het zuidelijke commando van de IDF aangegeven dat zij geloven dat de aanval op de commandanten en het hoofdkwartier van Hamas het aantal indringers dat Israël zonder deze aanvallen zou zijn binnengevallen, aanzienlijk heeft verminderd.
Sommige bronnen zeiden dat er zorgen waren dat tienduizenden of zelfs meer inwoners van Gaza Israël waren binnengevallen, veel meer dan de ongeveer 5.400 die daadwerkelijk aanvielen. Volgens hen was het activeren van het Zwaard van Damocles-plan de juiste zet, zelfs achteraf gezien.
Bovendien nam de luchtmacht in feite een grote verantwoordelijkheid op zich voor haar aandeel in de mislukking van 7 oktober 2023, maar zei tegelijkertijd dat ze er simpelweg niet bij betrokken was.
Het algemene plan van de luchtmacht voor dat weekend was om slechts één drone boven Gaza te laten waken. Men ging ervan uit dat er verschillende waarschuwingen zouden komen en dat er tijd zou zijn om voorbereidingen te treffen als er grote veranderingen zouden optreden in de stabiele situatie.
Terwijl Halevi een paar uur voor de invasie opdracht gaf om extra vliegtuigen in de buurt te houden en er nog twee drones naar Gaza werden gestuurd, besloten lagere officieren van de luchtmacht samen met lagere officieren van het Operationeel Commando om alleen een straaljager van de basis Ramat David in het noorden naar de basis Ramon te verplaatsen, veel dichter bij Gaza, met een vertraging van een paar uur ten opzichte van het moment waarop de opdracht werd gegeven.
Het bleek dat de invasie 90 minuten vóór de uiteindelijke verplaatsing van het vliegtuig begon, terwijl het niet was verplaatst toen Halevi het bevel gaf, namelijk twee uur vóór de invasie.
De lagere officieren beschouwden het bevel niet als een noodgeval, zolang ze er binnen een redelijke termijn gehoor aan gaven.
De luchtmacht zei dat ze dit in een indrukwekkende periode van slechts enkele uren hadden gedaan, veel sneller dan de vooroorlogse schattingen.
Aangezien het grootste deel van de Hamas-troepen rond 12.00 uur al naar Gaza was teruggekeerd, met de meeste gijzelaars die ze hadden gemaakt, kon het grootste deel van de luchtmacht eenvoudigweg niet op tijd paraat zijn.
De luchtmacht zei dat het het aantal vliegtuigen dat op korte termijn beschikbaar is om te helpen bij een mogelijke grensinvasie, ongeveer heeft verdubbeld van ongeveer een dozijn naar tien. Ook zal het een aantal vliegtuigen uitrusten met ouderwetse kanonnen, die gebruikt kunnen worden om laag te vliegen en een grensgebied te beschieten met machinegeweervuur.
Op 7 oktober 2023 droeg een groot deel van de luchtmacht zwaardere bommen bij zich . Daarmee konden ze veel meer schade aan de vijand toebrengen, maar die waren te groot om te gebruiken in complexe situaties waarin Hamas-indringers en Israëlische burgers zich dicht bij elkaar bevonden.
Verder zei de luchtmacht dat veel piloten terughoudend waren om potentiële gijzelaars te raken, zelfs nadat de Hannibal-richtlijn was uitgevaardigd.
Bovendien gaf het onderzoek van de luchtmacht aan dat piloten over het algemeen zeer specifieke informatie ontvangen over waar en wat ze moeten aanvallen en dat: de meeste luchtmachtofficieren niet in het zuiden waren vanwege vakanties, degenen die er wel waren, een vergelijkbaar gebrek aan volledig begrip hadden van de voortdurend veranderende situatie, en het IDF Southern Command op vergelijkbare wijze 'blind' was voor hoe veelzijdig de invasie was.
De luchtmacht voerde ongeveer 945 aanvallen uit waarbij helikopters 11.000 keer vuurden.
De luchtmacht schat dat er van de 1.600 omgekomen Hamas-strijders ongeveer 1.000 zijn gedood.
157 Israëliërs werden gered door de speciale eenheid 669 van de luchtmacht en in ten minste twee gevallen – bij de IDF Nahal Oz-positie en in de buurt van de “Black Arrow” en het dorpsgebied van Miflasim – hebben interventies van de luchtmacht Hamas-indringers afgeschrikt of gedood die op het punt stonden meer Israëliërs te doden.
Volgens de luchtmacht waren enkele van haar toptoestellen, die vrij snel de lucht in konden, bedoeld om in de lucht te blijven in de buurt van kritieke infrastructuurgebieden, of om in de buurt van de noordgrens te blijven, uit angst voor een tweede invasie van Hezbollah. Ze waren er niet om te helpen bij de verdediging van de zuidgrens.
Halevi vertelde Bar al heel vroeg in de ochtend dat hij vliegtuigen naar het noorden moest sturen voor het geval Hezbollah zou ingrijpen.
Bronnen bij de luchtmacht zeiden dat als Hezbollah zou zijn binnengevallen, wat bijna gebeurde, en de luchtmacht niet gereed zou zijn geweest in het noorden, de kwestie nog veel erger zou zijn geweest dan het feit dat de luchtmacht niet gereed was in het zuiden.
Naast het feit dat een groot deel van de serieuze luchtmacht naar het noorden werd gestuurd of naar de bewaking van kritieke infrastructuurlocaties, toonde het onderzoek van de luchtmacht ook aan dat de plannen voor het versterken van grensgebieden Gaza onderschatten en dat de vliegtuigen te ver weg waren gestationeerd.
In een geval waarin de luchtmacht probeerde het initiatief te nemen op basis van inlichtingen van voor de oorlog en aan te vallen zonder concrete real-time bijgewerkte inlichtingen, viel het een tunnel aan waarvan officieren dachten dat Hamas die zou kunnen gebruiken om strijders naar Nativ Haasara te sturen. Later bleek dat er geen Hamas-strijders waren geweest.
Vervolgens zorgden de 3.889 raketaanvallen van Hamas in een korte periode ervoor dat de voorraden van Iron Dome in het zuiden uitgeput raakten. Hierdoor was er minder bescherming en moesten veel landingsbanen in het zuiden worden geraakt en gerepareerd.
Comments