De eenheid van kolonel G. Foto IDF woordvoerder
Op zaterdag 7 oktober werden de strijders van de Dovdevan- eenheid vanuit Judea en Samaria naar de nederzettingen in zuid Israël overgebracht, na de verrassingsaanval van Hamas en de invasie van de nederzettingen door de terroristen.
In eerste instantie was het, te midden van alle chaos, niet duidelijk waar ze naartoe gestuurd zouden worden, maar zodra duidelijk werd dat ze op weg waren naar Kfar Aza, besefte kolonel G dat hij ging vechten voor de levens van zijn familie. en vrienden. Dankzij zijn bekendheid met de plaats en de mensen, gaf G. leiding aan de andere strijders - en slaagde erin tientallen inwoners te redden. "Het was moeilijk voor mij om elders te vechten, wetende dat er zo'n gebeurtenis in mijn kibboets plaatsvond", zei hij tegen N12 News.
De ouders van C waren op dat moment niet in de kibboets, maar zijn zus, broer en partner waren er wel. "Al mijn WhatsApp stond vol met berichten van vrienden uit de kibboets die om hulp schreeuwen en zeggen dat er terroristen in de huizen zijn", herinnert hij zich. "Ik vroeg hen kalm te blijven en zei dat we onderweg zijn, terwijl ik nutoen al begrijp dat mijn vrienden worden vermoord, samen met andere mensen uit de kibboets."
Foto IDF woordvoerder
"In de buurt waar het huis van mijn ouders staat, zag ik dertig terroristen, van top tot teen gewapend", herinnerde kolonel G zich de dramatische momenten die het begin vormden van een hardnekkig gevecht dat zo'n tien uur achter elkaar duurde. Ik vertelde mijn commandant dat ik elke hoek van de kibboets ken en dat ik de gevechten kan leiden.
"Al tijdens de redding uit het eerste huis zei ik dat er nog een verborgen ingang was die ik kende en die in de buurt was, en ik wist waar de schuilkelder was waar bewoners zouden kunnen zijn", merkt G op. "Ik rende er meteen naartoe en riep: ‘Het is de IDF, het is Cherry, we zijn gekomen om je te redden.’ Maar ze deden de deur niet voor me open omdat ze dachten dat ze terroristen waren. Pas toen ik zei: ‘Dit is G. uit Kfar Gaza, de zoon van B***a en Y**y, hebben ze de deur voor mij opengedaan."
Foto IDF woordvoerder
G beschrijft hoe het voelde om te vechten op de plek waar hij zijn hele leven doorbracht en zegt dat het belangrijk voor hem was om aan de kibboetsmensen duidelijk te maken dat ze een bekend gezicht in uniform bij zich hebben en dat ze iemand hebben die ze kunnen vertrouwen en die dat ook zal doen. laat ze niet in de steek. In de voortzetting van de aanhoudende gevechten identificeerden G en een andere strijder van de eenheid twee strijders die levenloos lagen, en zagen twee terroristen naar de lichamen kruipen om hun wapens af te pakken: "We hebben ze allebei gedood en zijn naar het volgende huis gesprongen."
Een van de plaatsen waar G en zijn vrienden tijdens de gevechten naar Dovdvan gingen, waren de jeugdverblijven in de kibboets, waaruit slechts enkelen levend wisten te ontsnappen. "Er werd daar heel hard gevochten. Het is moeilijk te verteren dat de plek die tot vóór Shabbat de hemel was en die een grote plaats in mijn hart heeft, simpelweg volledig verwoest is." Hij voegt er pijnlijk aan toe: "Ik herkende de lichamen van mensen die ik ken, op een plek die een integraal onderdeel is van mijn kindertijd."
Foto IDF woordvoerder
Tijdens de hele gevechten verstopten G's broer en zus zich in hun huis in de kibboets. "Mijn broer rende weg om mijn zus te halen zodra hij geweerschoten hoorde en ze gingen samen het ziekenhuis binnen", vertelt G. "Ik vertelde hem verschillende keren dat ik ze wilde redden, en hij zei tegen me: 'Ga naar andere mensen, om gezinnen met baby's, alles komt goed.'"
"Families bleven mij locaties sturen en ik stuurde mijn troepen daarheen", legt hij uit. “Ik ben erg blij dat ik heb kunnen helpen, dat ik een factor was die het beeld veranderde, zowel tijdens het vechten als bij het navigeren door de plek, maar ik word voortdurend vergezeld door het gevoel dat ik wou dat ik kon sparen en meer kon doen. Ik heb nooit in mijn leven geloofd dat ik zou deelnemen aan zoiets groots en dat het tijdens onze dienst zou gebeuren. Voor mij is dit een enorme trots en ook een gek gevoel van missie om het huis, het land en zijn grenzen te beschermen," besluit de vechter.
Comments