Lichamen van Inbar Haiman, Judy Weinstein-Haggai en Ofra Keidar, vermoord op 7 oktober 2023 nog steeds gevangen door Hamas. Foto Ynet
Na de afronding van de eerste fase van de gijzelaarsdeal met Hamas , worden de lichamen van drie vrouwen, Inbar Haiman, Judy Weinstein-Haggai en Ofra Keidar, nog steeds vastgehouden door Hamas in Gaza. De drie werden op 7 oktober 2023 vermoord door terroristen en hun lichamen werden ontvoerdmeldt Ynet.
"Als de situatie anders was, zou Inbar waarschijnlijk voorop staan bij elk protest, en niet rusten totdat alle gijzelaars waren teruggekeerd. Ze was zeer principieel, eigenzinnig en zeer meelevend. Haar leven was gevuld met actie en geven," zei haar vader, Haim Haiman.
Inbar Haiman. Foto familie
Inbar, die visuele communicatie studeerde in Haifa , zou vorig jaar haar studie afronden. "We werden uitgenodigd voor de afstudeerexpositie. Er waren werken van alle afgestudeerden, inclusief Inbar, maar ze lieten een blinde muur voor haar achter. Kunst was haar leven. Ze was een natuurliefhebbend meisje dat de Israel National Trail bewandelde. Ze moet tot rust komen in het land waar ze zo van hield," voegde haar vader toe.
De families van Inbar, Judy en Ofra kregen op 7 oktober 2023 te horen dat hun geliefden waren vermoord , maar Hamas bracht hun lichamen naar Gaza. "We zitten in een soort limbo", zei Iris Weinstein-Haggai, de dochter van Judy.
"Er is geen forensisch bewijs en de psychologische angst in mijn hoofd vertelt me dat ik er niet zeker van kan zijn totdat ze thuis is. Misschien is ze er nog steeds, wachtend tot wij haar redden? We zitten vast tussen werelden, vertrouwend op inlichtingenrapporten terwijl we jaloers zijn op degenen die hun geliefden hebben kunnen begraven."
Judy werd vermoord nadat ze getuige was geweest van de moord op haar man, Gadi Haggai. "Het is moeilijk om mijn moeder van mijn vader te scheiden. Ze maakte aliyah naar Israël vanuit Canada en werd verliefd op het kibboetsleven. Ze was de zachtste, gelukkigste persoon die ik kende en mijn morele kompas," zei Iris.
Judy Weinstein-Haggai's dochters Zohar en Iris. Foto Ynet
Judy was een lerares op de Kibbutz Nirim -scholen en introduceerde mindfulnesstechnieken in de klaslokalen om kinderen te helpen veerkracht te ontwikkelen. Ze was met pensioen en zou na de Joodse feestdagen beginnen aan haar droombaan — mindfulness doceren via poppenspel.
"Elke ochtend schreef ze een haiku-gedicht en plaatste het op Facebook. Daarna gingen zij en mijn vader wandelen in de velden, toen werden ze meegenomen."
Ofra Keidar werd ook vermoord tijdens haar ochtendwandeling en wordt gezien als het eerste slachtoffer van Kibbutz Be'eri. "Ze was slechts twee kilometer van de kibboets verwijderd," zei haar zoon Oren. "De terroristen op motoren vermoordden haar nog voordat ze Be'eri bereikten. Ze namen haar lichaam waarschijnlijk pas mee op hun terugweg."
Judy Weinstein-Haggai en haar man Gadi Haggai. Foto Ynet
"Ik heb een zekere acceptatie bereikt. Ik weet niet of ze haar ooit zullen vinden," vervolgde hij. "Ik stel me het moment voor waarop de liaison officer me belt en zegt: 'Kom naar het forensisch instituut, we hebben je moeder gevonden.' Maar ik weet dat er een kans is dat we haar lichaam nooit zullen terugvinden."
Oren denkt dat zijn moeder hem gezegd zou hebben dat hij moest stoppen met piekeren over het verleden. "Ze was een pragmatische vrouw die niet van sentimentaliteit hield. Ze was 40 jaar lang melkveehouder en werkte met kalveren. Ze was niet het type dat genegenheid toonde met knuffels en kusjes, maar ze deed alles voor ons.
“Mijn zus, Yael, heeft speciale behoeften. Ondanks dat artsen zeiden dat ze nooit zou communiceren, weigerden mijn ouders dat te accepteren. Elke week namen ze haar mee van Be'eri naar Jeruzalem voor therapie. Nu leest, schrijft en spreekt Yael, allemaal dankzij de vastberadenheid van mijn moeder."
Zelfs in haar laatste momenten bleef Ofra trouw aan zichzelf. "Mijn broer slaagde erin haar laatste gesprek op te nemen. Ze was naïef — ze dacht dat het bedoeïenen waren die probeerden te stelen. Ze schreeuwde naar ze: 'Genoeg, stop ermee.' Ze leefde in haar eigen wereld," zei Oren. "We moeten ons richten op de levenden voor de doden, maar ik vrees dat ze zal eindigen als Ron Arad — haar begraafplaats is onbekend."
Ofra Keidar. Foto Ynet
Haim Haiman, de vader van Inbar, uitte zijn frustratie: "Het feit dat Hamas nog steeds de lichamen van deze vrouwen vasthoudt, is een mislukking. Het feit dat er überhaupt gijzelaars zijn, is een mislukking en na anderhalf jaar is dat nog meer het geval. Er zijn moeilijkheden bij het implementeren van de volgende fase van de deal en ik heb de antwoorden niet.
“Maar mijn echte angst is dat Inbar in de loop van de tijd zal verdwijnen. We zullen haar nooit meer kunnen vasthouden, kussen of helpen genezen. Het enige waarop we kunnen hopen is dat we haar lichaam terugkrijgen, zodat we zelf kunnen beginnen met genezen. Het verdriet en de gebroken harten worden elke dag groter. Een kind verliezen is het pijnlijkste wat je je kunt voorstellen en het is meer dan onmenselijk als je ze niet eens kunt begraven.”
Iris Weinstein-Haggai deelde haar woede: "Ik kom uit Kibbutz Nir Oz en Shiri Bibas (die in gevangenschap werd vermoord) was mijn buurvrouw. Het doet me pijn dat niet alle vrouwen in de gijzelaarsdeal zaten. In wat voor wereld leven we als ze vrouwenlichamen als onderhandelingsmateriaal gebruiken?
"Ik wil het graf van mijn moeder kunnen bezoeken op Memorial Day — ervan uitgaande dat ze echt vermoord is. Mijn dochter vroeg me laatst: 'Hoe weet je dat ze dood zijn als er geen graf is?' Mijn moeder was een 70-jarige vrouw die 45 kilogram (99 pond) woog, de kleinste persoon ter wereld, en ze houden haar als hefboom?" voegde ze toe.
“De overheid begrijpt niet hoe cruciaal het is om de overledenen terug te brengen. Het is handig voor hen om 35 vermiste personen te negeren die een wereld op zich vormen.”
Comments