Foto ToBe
Het Israëlisch bedrijf ToBe maakte onlangs bekend dat het een succesvol experiment heeft afgerond, waardoor de schade aan bijenkorven door een parasiet met tientallen procenten wordt verminderd.
Het bedrijf zei dat het experiment tussen december 2021 en september 2022 plaatsvond en niet minder dan 1.000 netelroos omvatte, waarvan er 650 werden behandeld met het door het bedrijf ontwikkelde apparaat, terwijl 350 als controlegroep dienden.
Het doel van het apparaat is om de schade veroorzaakt door de Varroa destructor-parasiet te verminderen. Deze uitwendige parasitaire mijt valt honingbijen aan en voedt zich door zich aan hun lichaam te hechten en ze te verzwakken door lichaamsvet op te zuigen. Het is de parasiet met mogelijk de meest uitgesproken economische impact op de bijenteelt.
Tijdens het experiment hebben ToBe-onderzoekers maandelijks bijenkorven beoordeeld om te zien hoeveel bijen er in elke korf zitten. Ze verzamelden ook gegevens over het gewicht van honing, de kwaliteit van de geëxtraheerde honing, het gewicht van de geoogste honing en meer.
Het bedrijf legde uit dat de behandeling wordt uitgevoerd met een apparaat ter grootte van een thuismodem, genaamd HiveMasterTM.
Foto ToBe
Het apparaat wordt op de korf geplaatst en vervult twee functies. De eerste is om speciaal materiaal in de korf te verspreiden voor een afdoende behandeling tegen de parasieten, inclusief het uitroeien van grote hoeveelheden door slechts een tiende van het actieve materiaal te gebruiken in vergelijking met conventionele methoden.
De tweede functie is het bewaken en verzamelen van belangrijke gegevens over de korf voor efficiëntere operaties. Het apparaat detecteert zwakke kasten en sterke kasten en werkt bij hoeveel bijen moeten worden overgebracht om de kasten in evenwicht te brengen.
ToBe zei dat imkers tot nu toe elke korf moesten openen, testen en vervolgens een plek moesten zoeken om de overtollige bijen te verplaatsen. De imkers van tegenwoordig hebben duizenden bijenkasten die zich over honderden kilometers kunnen verspreiden, waardoor het apparaat tijd en onnodige bezoeken aan de bijenkasten kan besparen.
Uit de testresultaten bleek dat de hoeveelheid honing in de door het apparaat behandelde kasten gemiddeld 30% hoger was dan in de controlegroep. En de bijensterfte was 40% lager.
