Israëlisch gezin blijft dienen na de dood van hun broer in de oorlog in Gaza: Zes broers en zussen in uniform

Yair, Yoav, Rachel, Merav, Hadas en Mordechai. Foto Ynet

Vóór de Gazaoorlog bestond het gezin Golditch uit zeven broers en zussen: Yair, Yoav, Yoel, Rachel, Merav, Hadas en Mordechai. Op 7 oktober 2023 werden zes van hen opgeroepen voor de reservedienst en raakten drie van hen gewond tijdens hun dienst, schrijft Ynet.

Op 16 augustus 2024 overleed sergeant-majoor (res.) Yoel Golditch aan een hartaanval tijdens zijn verlof van de actieve reserve. Hij was 35 jaar oud.

Foto De overleden Yoel Golditch. Foto Ynet

Yoel diende als gevechtssoldaat in de Nahal Brigade tijdens zijn verplichte dienst en meldde zich sinds zijn ontslag in 2012 bij elke oproep. "Zelfs toen anderen niet meer kwamen opdagen, zelfs toen het hem niet uitkwam, was Yoel er altijd", vertelden zijn broers en zussen.

Yoel vocht ook als reservist tijdens Operatie Protective Edge in 2014. "Zijn eenheid maakte daar een traumatisch incident mee", zei zijn broer Yair. "Pas tijdens de Gaza-oorlog besefte hij dat hij sindsdien trauma's met zich meedroeg. De dag na zijn overlijden erkende het ministerie van Defensie hem officieel als lijdend aan een posttraumatische stressstoornis."

Zijn zus Hadas voegde eraan toe: "Na die operatie kwam hij terug als een ander mens. De mentale worstelingen zijn niet minder zwaar – en soms zelfs zwaarder – dan het omgaan met lichamelijk letsel. Iedereen in deze situatie moet deze uitdagingen het hoofd bieden, maar helaas was het voor Yoel te laat."

Tijdens de Gazaoorlog maakte Yoel moeilijkere situaties mee. Hij voltooide zijn eerste ronde en werd afgelopen mei opnieuw opgeroepen voor een tweede uitzending naar Gaza. "Yoel deelde niet veel," vertelde Yair, "maar voor het eerst hoorde ik hem het woord 'therapie' noemen. Hij beschreef de gruwelijke dingen die hij na het bloedbad in het veld had gezien en was diep geschokt toen hij terugkwam."

In juli, tijdens zijn diensttijd, blesseerde Yoel zijn schouder. Medische tests wezen uit dat hij een pees had gescheurd, waardoor rust en herstel noodzakelijk waren. "Hij had veel pijn", zei Hadas. "Hij moest thuisblijven en was gefrustreerd dat hij niet bij zijn mede-reservisten kon zijn." Ongeveer een maand na zijn blessure stortte Yoel onverwachts in bij zijn ouders thuis in Moshav Nov. "De dag ervoor had ik Yoel nog gebeld", herinnerde Hadas zich. "Hij vertelde me dat hij graag zijn leven weer wilde oppakken en maakte duidelijk dat als er weer een oproep voor de reserve zou komen, hij zich zou melden, wat er ook gebeurde."

Hadas raakte zelf gewond tijdens haar reservedienst bij een droneaanval in Hurfeish op 5 juni 2024 , een incident waarbij sergeant (res.) Refael Kauders om het leven kwam . "Ik werd over mijn hele lichaam geraakt door granaatscherven", zei ze. "De zenuw in mijn linkerhand was doorgesneden. Drie maanden geleden heb ik een operatie ondergaan en ben ik nog steeds aan het herstellen. Yoel heeft me tijdens mijn strijd tegen de blessure gesteund. Hij was erg aanwezig in mijn leven, vooral nadat ik gewond was geraakt."

Ondanks hun immense persoonlijke verlies blijven de Golditch-broers en -zussen in reserve. Yair, 44, getrouwd en vader van zes, dient in de Etzioni Brigade en heeft ongeveer 230 dagen in reserve gediend, met een vierde uitzending in het verschiet. Yoav, 43, getrouwd en vader van vijf, heeft ongeveer 400 dagen als vechter in de alarmeenheid van Nov gediend. Yoel heeft twee lange reserve-interventies voltooid.

Foto Ynet

Merav, 32, maakt deel uit van het Am-alarmteam van Misgav en is commandant van een medische reservecompagnie. Ze heeft sinds het begin van de oorlog ongeveer 510 dagen dienst gedaan. Hadas, die in de Alon Brigade dient, zat 70 dagen voor haar blessure klaar en is nu aan het herstellen. Mordechai, 27, een strijder in de Alon Brigade, heeft sinds 7 oktober ongeveer 240 dagen dienst gedaan. De enige broer of zus die niet is opgeroepen voor dienst is Rachel, 39, een lerares lichamelijke opvoeding.

"Mijn zus Hadas raakte gewond tijdens haar dienst in de noordelijke sector, ik verloor mijn broer Yoel en daarna raakte mijn broer Mordechai gewond tijdens de manoeuvre in Libanon," zei Yair. "Zelfs tijdens Yoels shiva spraken wij broers en zussen over het voortzetten van onze dienst. Het was voor ons duidelijk dat Yoel, in onze plaats, zich zou blijven melden voor de reservedienst. Zolang we kunnen, zullen we blijven bijdragen."

"Wat sommigen een last noemen, zie ik als een voorrecht", voegde hij eraan toe. "Toen ik terugkwam van de reservedienst, vergezelde ik mijn oudste zoon naar zijn dienst bij de Parachutistenbrigade." Hoewel hij vanwege zijn leeftijd is vrijgesteld van reservedienst en vader van zes kinderen is, weigert Yair te stoppen met dienen.

Hadas deelt zijn mening. "Het verlies van Yoel motiveerde me om terug te keren naar het leger", zei ze. "We kunnen het ons niet veroorloven om onze dienst op te geven. Yoel gaf zijn reservistendienst niet op, zelfs niet toen hij met talloze uitdagingen te maken kreeg. Als we opgeroepen worden, zullen we blijven optreden."

Vorige maand namen vier broers en zussen deel aan een therapeutische reis naar Cyprus, georganiseerd door de Friends of the IDF (FIDF) in de VS en de organisatie Yad LaBanim. De groep bestond uit broers en zussen die een groot verlies hadden geleden en ook intensief in de reserve zaten. "Het was een heel bijzondere ervaring", zei Hadas. "Er was een gevoel dat de mensen elkaar begrepen zonder dat ze hoefden te praten, een soort veilige en open ruimte."