Keith Siegel wordt herenigd met zijn familie na zijn gevangenschap door Hamas, 1 februari 2025. Foto GPO
Nadat Keith Siegel werd vrijgelaten uit Hamas-gevangenschap en inmiddels het ziekenhuis heeft verlaten en thuis is, onthulden zijn familieleden vrijdag in interviews met i24NEWS en Channel 12 de moeilijke momenten uit zijn gevangenschap, evenals de familietragedie die daarmee gepaard ging, aldus Jerusalem Post.
Ze onthulden dat Keith de laatste twee maanden van zijn gevangenschap alleen was en dat hem verboden was om te praten.
"In zijn laatste twee maanden was hij daar alleen," zei zijn broer. "Hij sprak met ons in zijn hoofd, en als hij zijn ogen kon sluiten en tegen zichzelf kon fluisteren, deed hij dat."
"Toen hij besefte wat er in Israël was gebeurd tijdens de dagen dat hij gevangen zat, zei hij tegen ons: Het spijt me dat jullie dit hebben moeten doorstaan. Hij heeft medelijden met ons."
"Toen ze hem verboden te spreken, wat de hele tijd gebeurde. Hij zei tegen zichzelf dat hij met Aviva zou praten , met de kinderen, met de neven, nichten, neven en nichten, met ons allemaal. Zo bleef hij met beide benen op de grond."
Vorig jaar december overleed Keiths moeder. Keith was de jongste van vier broers en zussen, en zijn zus Lucy zegt dat hij zelfs op zijn leeftijd "de baby van de familie was; hij kreeg altijd voorkeursbehandeling." Hij vroeg het in de helikopter, en Aviva moest het hem vertellen.
Lucy vertelde de interviewer: "Al die tijd was het mijn taak om ervoor te zorgen dat ze niet wist dat hij gevangen zat. Ik deed er alles aan om te voorkomen dat ze het zou weten. Ik dacht er elke ochtend, de hele dag en als ik naar bed ging aan. Ze mocht het niet weten."
Zijn vrouw Aviva vertelde Channel 12 dat Keith meer dan een maand gevangen zat met Liri Albag en Amit Soussana . Op een gegeven moment was Keith depressief en Liri zei tegen hem: "Keith, ik maak me zorgen om je; kom met ons mee terug."
Aviva zegt dat zij hem niet uit zijn depressie kon helpen, maar dat Liri dat wel kon.
"Ik vroeg haar: 'Hoe?' Ik snapte niet hoe ze dat deed. Ik vroeg haar ook: 'Hoe lukt het je om op die manier met terroristen in contact te komen?' En ze zei: 'Het is gewoon een spelletje. Je weet dat je het zo moet spelen.' Ze heeft gewoon superkrachten."
Een van de moeilijkste momenten was toen Keith twee maanden geleden hoorde dat zijn moeder was overleden.
"Toen ik hem voor het eerst omhelsde, wist hij dat hij in Israël was, en ik was geschokt", vertelde zijn broer me.
"We keren langzaam terug [naar normaal], in kleine stapjes, naar hoe het was voor 7 oktober. We hadden geen 'goede nacht' of 'goede morgen' - omdat het niet goed was. Het wordt een reis."
Ondanks de moeilijke omstandigheden, vertellen familieleden, zorgde Keith ervoor dat hij elke dag iets vond om dankbaar voor te zijn.
"Zelfs toen ze hem van Aviva scheidden, bleef hij zoeken en elke dag dankjewel zeggen - of hij nu alleen was of met anderen," zei zijn broer. "Welke dag is het vandaag? Met wie ben ik? Wat hebben we gedaan? Bedankt voor het eten." Het eten, zeggen de broers, was pitabrood, wat hummus en bonen.
"Zijn herinnering aan die 484 dagen is heel sterk," voegden de broers toe. "Toen hij besefte wat Israël had meegemaakt toen hij in gevangenschap zat, zei hij dat het hem speet dat we dat moesten doormaken."
Aviva concludeerde: "Het is gek om aan de andere kant te staan, degene die Keith ontvangt, en niet de kant die terugkeert uit Gaza. Toen hij terugkwam was ik bang, hij leek niet op zichzelf."
Zijn dochter, Shir Siegel, begon zelfs een routine op basis van haar verhaal, geïnspireerd door haar vader. Hierin vroeg ze haar volgers elke dag waar ze vandaag dankbaar voor waren en deelde ze waar zij dankbaar voor was.
"Keith houdt van muziek," zeiden zijn broer en zus. "Een week geleden hadden we het over een van zijn favoriete bands. De glimlach op zijn gezicht, zijn vermogen om te praten - dat is alles."
Comments