Lior Rudaeff begraven in kibboets Nir Yitzhak terwijl familie zijn moed prijst op 7 oktober: 'Je bent nu thuis'

Leden van de familie van Lior Rudaeff bij zijn begrafenis op 10 november 2025 in kibboets Nir Yitzhak, nadat zijn lichaam door Hamas was vrijgegeven. Foto Hostages Forum

Na een begrafenisstoet bestaande uit ruiters van Magen David Adom en een ambulance die ter ere van hem werd gedoneerd, wordt Lior Rudaeff, vrijwilliger bij de hulpdiensten en plaatsvervangend veiligheidscoördinator bij kibboets Nir Yitzhak, begraven op de kibboets, meldt Times of Israel.

Rudaeff, 61, laat zijn vrouw, vier kinderen en vader achter.

Zijn vrouw, Yaffa Rudaeff, zegt in haar lofrede dat het niet het einde was waar ze op had gehoopt, maar dat Lior trots op zijn kinderen zou zijn geweest omdat ze zo hard hadden gevochten om hem thuis te krijgen.

"Je bent nu thuis," zegt Yaffa Rudaeff. "Je zou zo trots zijn geweest als je onze kinderen zo sterk had zien strijden om je terug te krijgen."

Lior Rudaeff z'l. Foto via familie

Ze spreekt haar man aan en vertelt hem hoeveel hun kinderen op hem lijken.

"Nu neem ik voorgoed afscheid van je – de helft van ons geheel, de lijm van onze familie," zegt Yaffa Rudaeff. "Bedankt voor 41 jaar samen, in goede en in slechte tijden. Je reis in deze wereld eindigde veel te vroeg, en ik wil je om vergeving vragen – vergeving dat het zo lang duurde, en dat we die ochtend nooit echt afscheid hebben genomen."

Noam Katz Rudaeff, de dochter van Rudaeff, beschrijft wat er die dag gebeurde toen haar vader probeerde leden van zijn mede-kibboetshulpteam te redden en hij werd omsingeld door tientallen gewapende terroristen.

"De woede dat dit jou is overkomen, dat de staat er niet was, dat het leger – dat beloofd had dat het er binnen enkele minuten zou zijn – was er niet", zegt Katz Rudaeff, eraan toevoegend dat hij een nieuwe kleindochter heeft, "scherp, net als jij."

Zijn zoon, Ben Rudaeff, vertelt zijn vader hoeveel hij met hem moet delen, over zijn reizen naar Thailand en India toen hij de hele tijd verdrietig was, over zijn onvermogen om de wereld onder ogen te zien.

"In wat voor wereld moest je je leven zo opofferen?" vraagt ​​Ben Rudaeff. "In wat voor wereld begraven we je na twee jaar? Wie had gedacht dat we zouden moeten vechten om je terug te halen?"

Hij vertelt zijn vader dat elke schuilkelder in de regio een gedenkplaats is geworden en dat luitenant Hadar Goldin na tien jaar eindelijk naar huis is gebracht, terwijl er nog steeds vier gijzelaars in Gaza worden vastgehouden.

Nadav Rudaeff vertelt hoe erg hij de stem van zijn vader mist, zijn gezeur, zijn stevige knuffels, zijn glimlachen en vreugde over zijn kleinkinderen, maar ook de tandenstoker die vaak in de mond van zijn vader zat.

"We hebben voor je gevochten, pap - je gelooft niet hoe ver we zijn gegaan en wat we voor je hebben gedaan," zegt Nadav Rudaeff, een bekend gezicht in de twee jaar durende publieke strijd om de gijzelaars. "We hebben voor je gevochten, net zoals jij voor ons hebt gevochten op die vervloekte dag. Je was altijd de eerste die naar buiten ging en de laatste die terugkwam."

"Vandaag is het eindelijk voor jou", voegt Nadav Rudaeff toe. "Ik hoop dat je ergens in een pick-uptruck rijdt met een hond achterin, en de muziek draait waar je van houdt."

Aanvankelijk werd gedacht dat Rudaeff een levende gijzelaar in Gaza was, maar in mei 2024 bevestigden de autoriteiten dat hij op 7 oktober was vermoord en dat zijn lichaam was meegenomen. Zijn familie hield een herdenkingsdienst en hield shiva, maar geen begrafenis.