N12News: Vier maanden na de Iraanse raketaanval wacht Soroka nog steeds op hulp van de staat en Netanyahu doet niets

Foto N12News

Tijdens Operatie Kalavi leed het Soroka-ziekenhuis in Beersheba een van de zwaarste slachtoffers van de oorlog: een Iraanse raket raakte een voltreffer en verwoestte een heel gebouw. ​​Vier maanden later wacht het ziekenhuis nog steeds op geld van de staat om met de wederopbouw te beginnen.

Professor Shlomi Kodesh, de directeur van het ziekenhuis, zal de dag waarop de Iraanse raket de hoofdstad van de Negev trof, nooit vergeten. Het gebeurde op 19 juni, een week na het begin van de oorlog om 7.15 uur 's ochtends. Kodesh zei dat 16 uur eerder, met een huiveringwekkende timing, de urologieafdeling in het gebouw was geëvacueerd. "Toen we evacueerden, deden we dat relatief snel, niet omdat er een waarschuwing was, maar omdat we vertrokken," zei Kodesh tegen N12News.

Kodesh vervolgde: "Toen ik de volgende ochtend naar de bewakingscamera's keek na de raketinslag, zag ik een huishoudster met ontbijt langskomen om de afdelingen leeg te maken."

Foto N12News

Een verdieping hoger bevinden zich de laboratoria, en wonder boven wonder raakte ook daar niemand gewond. "Het plafond stortte in en toen vatte alles vlam," vertelde Kodesh. "Er lagen hier nog reageerbuisjes voor onderzoek en verdwenen klinische monsters. Er zijn mensen die al jaren onderzoek doen en hun materiaal is hier verloren gegaan."

De verwoesting die de raket aanrichtte, beperkte zich niet tot het getroffen gebouw. ​​Alle omliggende gebouwen raakten op de een of andere manier beschadigd door de impact. Gangen werden verwoest, afdelingen werden afgesloten en de eetzaal die er was, bestaat niet meer.

De intensive care-afdeling raakte zwaar beschadigd. Daardoor moest de afdeling worden geëvacueerd naar een andere, veel drukkere locatie. "We zitten al vijf jaar in een noodsituatie - corona en oorlog", aldus dr. Uri Galante, directeur van de interne intensive care-afdeling in Soroka. "Nu worden we gedwongen om al deze werklast en activiteiten in een heel kleine ruimte te proppen.

Het ziekenhuis kende de harde beelden van de oorlog. Op tien minuten vliegen van Gaza was het de eerste plek waar de gewonden naartoe werden geëvacueerd voor spoedeisende hulp. "Dit ziekenhuis werd uiteindelijk geraakt door een ballistische raket en raakte volledig beschadigd. En toch blijft het functioneren en produceert het bijna hetzelfde. Dankzij de mensen," verklaarde Galante.

Galante sprak over de moeilijke taak om oorlogsgewonden te behandelen: "Soldaten stroomden hier constant binnen. Op een gegeven moment arriveerde er, uit honderden, een soldaat bewusteloos in een helikopter uit Gaza. We hebben gevochten voor zijn leven en hebben gefaald. Hij is gestorven. En nu staan ​​we naast hem nadat we hem dood hebben verklaard, en de ouders van dit kind drinken nu hun ochtendkoffie en hebben geen idee dat hun kind hier bij ons ligt. Je hebt het gevoel dat je het niet aankunt en gaat naar je kamer, stort in, veegt je gezicht af en werkt verder."

Zelfs vóór de klap die Soroka kreeg, hadden inwoners van het Zuiden al jarenlang een achterstand. In Tel Aviv zijn er 7,5 per miljoen inwoners, terwijl dat in het Zuiden 4,1 is. Wat het percentage artsen per inwoner betreft: in Tel Aviv zijn er 5 artsen, terwijl dat in het Zuiden de helft is, 2,5 artsen.

Professor Kodesh legde uit: "Vandaag gebruiken we slechts 75 procent van onze bedden, 250 bedden zijn buiten gebruik. Iedereen die het Israëlische zorgstelsel kent, weet dat we voorheen niet bepaald een overschot hadden." Volgens Kodesh bedraagt ​​de financiële schade na de raketaanval ongeveer anderhalf miljard shekel, inclusief de oplossing van de afschermingsproblemen van het ziekenhuis. Intussen is er minder dan honderd miljoen Shekel uit het Clalit Health Fund naar het ziekenhuis gekomen.

Premier Benjamin Netanyahu bezocht de plek zelf op de dag van de val en beloofde dat de schade snel zou worden hersteld. Vier maanden later zei Kodesh dat er geen noemenswaardige vooruitgang was geboekt: "We werken samen met de verschillende ministeries, er is een volledig begrip van deze noodzaak, we zijn op zoek naar de bronnen. Ik wil echt optimistisch zijn en zeggen dat er in de komende weken een regeringsbesluit moet worden genomen om de benodigde bronnen te vinden, want Netanyahu doet verder niets.

Op de vraag waarom dit pas vier maanden later gebeurt, antwoordde Kodesh: "De molens van de gerechtigheid draaien langzaam. En ik blijf bij die uitspraak. Ik zou willen dat het veel sneller ging."

Onze geïnterviewden zijn erg beleefd. Toch wil niemand de politici, die het geld voor de revalidatie zouden moeten overmaken, boos maken. Dr. Esther Luzzato, lid van het dagelijks bestuur van de vereniging Vrienden van Soroka, heeft moeite haar woede te verbergen: "Soroka heeft het toegezegde geld nog steeds niet ontvangen. Ik vind dat de staat onmiddellijk actie had moeten ondernemen en een oplossing had moeten bieden. Dit is gewoon nalatigheid, om nog maar te zwijgen van wetteloosheid."

Kodesh legde de urgentie van de renovatie van het ziekenhuis uit: "Er is niets urgenter dan dit. We kunnen de inwoners van de Negev niet zonder horizon achterlaten, zodat ze tenminste weten dat ze aan het bouwen zijn, zodat ze tenminste een hijskraan in hun ogen kunnen zien. Maar minstens zo belangrijk is het personeel, het feit dat elke medewerker naar zijn werk komt en dit met eigen ogen ziet, is een ernstige psychische schade. Het is nu moeilijker om mensen te behouden of hierheen te halen, dit moet onmiddellijk worden opgelost."