Na het verlies van een broer in de strijd en een zus aan ziekte, neemt luitenant-kolonel S. het commando over het Nahal-verkenningsbataljon op zich

Luitenant-kolonel S. (rechts). Foto IDF

Op de ochtend van 7 oktober leidde majoor Chen Buchris, plaatsvervangend commandant van de Maglan-eenheid , de eerste troepenmacht naar Kibboets Nahal Oz. Hij vocht daar met vastberadenheid en moed tot hij in de strijd sneuvelde, schrijft Ynet.

Zijn oudere broer, die alleen bekend staat als S., een officier in een elite-eenheid, bleef vechten in Kfar Aza, zelfs nadat hij op de hoogte was gebracht van Chens dood. Deze maand nam luitenant-kolonel S. het commando over het Nahal-verkenningsbataljon over , nadat hij eerder als operationeel officier van de commandobrigade had gediend en het bevel had gevoerd over de Maglan-gevechtscompagnie. In zijn laatste functie was hij commandant van de elite-marine-eenheid Shayetet 13.

"Tijdens de oorlog hebben we talloze missies uitgevoerd, zowel in nabije als verre gebieden, waarbij we belangrijke operationele uitdagingen hebben opgelost", vertelde hij aan Ynet, terwijl hij de intense gevechten beschreef die hij tijdens de Zwaarden van IJzer-oorlog leidde. "Dit omvatte operaties gericht op het lokaliseren en zoeken naar gevangenen en vermiste personen in de Gazastrook."

Tijdens de ceremonie ter gelegenheid van zijn benoeming citeerde luitenant-kolonel S. woorden van zijn overleden broer, uitgesproken toen Chen zijn laatste functie als plaatsvervangend commandant van Maglan aanvaardde.

“Ik wens ons veel operationele wrijving, talloze uitdagingen en bovenal veel glimlachen toe. Soms van vreugde, soms van woede, maar altijd uit liefde en vooruitziendheid. Voor één doel dat we soms vergeten, een puur en moreel, maar ondraaglijk zwaar doel: het beschermen van het land waarvoor de mensen die er woonden alles hebben gegeven wat ze konden. Hun leven,” zei hij, de woorden van zijn broer met zichtbare emotie herhalend.

Majoor Chen Buchris. Foto IDF

Luitenant-kolonel S. zei dat hij ernaar streeft het bataljon te leiden in lijn met de waarden die het leven van zijn broer kenmerkten: toewijding aan de missie en een onophoudelijk streven naar uitmuntendheid. Hij voegde eraan toe dat Chen, door de manier waarop hij commandeerde en vocht, wist hoe hij "de mensen om hem heen voor elke missie moest mobiliseren, terwijl hij tegelijkertijd onwrikbare professionaliteit en oprechte zorg eiste. Hij handelde altijd transparant en bracht na elke actie de waarheid aan het licht."

Ter nagedachtenis aan hun broer en goede vriend majoor Ariel Ben Moshe, een commandant in Sayeret Matkal die op 7 oktober sneuvelde in de strijd bij Kibboets Kissufim, hebben de rouwende broers een militaire academie opgericht in de gemeenschap Tzohar, vlakbij de grens met Gaza.

Volgens luitenant-kolonel S. is de academie opgericht "op basis van de gedeelde eigenschappen van Chen en Ariel: het aanmoedigen van initiatief en het streven naar de overwinning. Het integreert uitmuntendheid op alle vlakken." Hij zei dat het programma training in fysieke en mentale veerkracht combineert met actieve deelname aan de wederopbouw van de gemeenschappen aan de grens met Gaza en in Tzohar. "Halverwege de eerste cyclus hebben we al duizenden aanmeldingen ontvangen voor de volgende lichting," voegde hij eraan toe.

De familie Buchris heeft dit jaar opnieuw een verlies geleden toen hun zus Liel overleed aan een agressieve vorm van kanker, die pas na Chens dood werd vastgesteld. "Van vijf zijn we met drie geworden, ons hart is gebroken," zei hun zus, kapitein (b.d.) Matzada, destijds. "Ik vroeg Liel om me niet te verlaten, maar ze zei dat de pijn te hevig was. Ik herinnerde haar aan Chens uitspraak: 'Sta elke ochtend op en overwin jezelf.' Dat was wat haar op de been hield, maar haar ziel, die rouwde om Chen, deed nog meer pijn dan haar lichaam."

In zijn toespraak bij zijn aantreden bedankte luitenant-kolonel S. zijn familie voor het feit dat zij hem de afgelopen twee jaar hadden geleerd "wat ware nobelheid onder vuur betekent".

Op de laatste avond van Chanoeka stak luitenant-kolonel S. kaarsen aan met de soldaten van het bataljon. "Ik wil dat we de allerbeste zijn, punt uit," zei hij. "Elke missie met absolute precisie uitvoeren en onszelf blijven evalueren totdat de uitvoering foutloos is. Onze mensen onvoorwaardelijk liefhebben en onthouden dat de gesneuvelden van onze eenheid onze rode lijn vormen in alle opzichten: moreel, professioneel en qua commando. Op hun pad zullen we handelen en vechten."

Luitenant-kolonel S. stak kaarsen aan samen met de soldaten van het bataljon. Foto IDF

Chen was de jongste van vijf kinderen, vier jaar jonger dan zijn middelste broer S. In een eerder interview met Ynet en Yedioth Ahronoth zei S.: "Wee wie medelijden heeft met mijn broer omdat hij is gevallen. Iemand vertelde me dat hij vermoord was. Hij is niet vermoord.

Hij vocht en viel tijdens het vechten. Dat was zijn leven, en dat was het leven van veel commandanten en strijders die dag. Onze rol is om het vuur in te rennen, te doden, en soms zelf gedood te worden. Toen Chen hoorde dat we in gevecht waren, glimlachte hij en stormde naar voren."

Hij sprak ook over hun hechte band. "Chen en ik waren beste vrienden. We hielden allebei van sport. De leraren zagen alle vijf broers door de school gaan en zagen de modellen zich ontwikkelen tot Chen arriveerde. Tijdens zijn eerste twee jaar in het leger was ik er altijd voor hem. Elke vier maanden ontving hij een nieuwe onderscheiding. Hij was nooit opschepperig.

Niemand wist het, maar ik wel. Een uitstekende rekruut, vervolgens een uitstekende soldaat, die de commandantenopleiding met onderscheiding afrondde, uitblonk als commandant en natuurlijk ook in de officiersopleiding."