Nieuwe opgraving in Pompeii werpt licht op de wanhopige strijd van een oude familie om te overleven

Het familiehuis in Pompeii. Foto Archeologisch Park van Pompeii

Archeologen hebben een huiveringwekkende blik gegund op de laatste momenten van een familie die getroffen werd door de catastrofale uitbarsting van de Vesuvius in 79 n.Chr.

De tragische scène, ontdekt in het Casa di Elle e Frisso in Pompeii, schetst een levendig beeld van wanhopige pogingen om te overleven terwijl de vulkaanuitbarsting zich ontvouwde. De bevindingen, beschreven in een studie gepubliceerd in The Journal of the Geological Society en het E-Journal of the Pompeii Excavations, onthullen hoe de familie probeerde zich te barricaderen in een kleine kamer terwijl de dodelijke uitbarsting zich voltrok, schrijft Ynet.

De familie probeerde zichzelf te beschermen door een bed tegen de deur te klemmen, vermoedelijk om te voorkomen dat vulkanisch puin het huis binnenstroomde. Gabriel Zuchtriegel, directeur van het Archeologisch Park van Pompeii, legde uit hoe de lapilli – een soort vulkanisch gesteente – het huis binnenkwam via een opening in het dak van het atrium, waardoor de bewoners hun toevlucht moesten zoeken.

"In dit kleine, prachtig ingerichte huis vonden we sporen van de bewoners die zichzelf probeerden te redden door de ingang van een kleine kamer met een bed te blokkeren, waarvan we een afgietsel hadden gemaakt", vertelde Zuchtriegel aan ANSA. Ondanks hun inspanningen liet de tragedie die zich voltrok geen ontsnapping toe.

Tijdens de opgraving ontdekten archeologen de resten van minstens vier personen, waaronder een kind. Hun posities duidden op paniek en angst, terwijl ze de aangrijpende laatste momenten van hun leven doormaakten. Tussen de resten werd een bronzen bulla gevonden – een beschermend amulet dat traditioneel aan Romeinse jongens wordt gegeven – waarschijnlijk van het kind. Het team gebruikte gipsafdrukken om de afdrukken van de slachtoffers en hun omgeving te bewaren, inclusief de vorm van het bed dat als barricade diende.

De buitengewone bewaring van het Casa di Elle e Frisso, ook wel bekend als het Huis van Elle en Phrixus, heeft archeologen waardevolle inzichten opgeleverd. Het huis omvat een atrium met een impluvium (een centraal waterreservoir), een rijk gedecoreerd triclinium (feestzaal) en een slaapkamer. Het huis is vernoemd naar een fresco in het triclinium dat het mythologische verhaal van Helle en Phrixus uitbeeldt, dat voor het eerst in 2018 werd gedocumenteerd.

Het bed dat het gezin gebruikte om zichzelf te beschermen. Foto Archeologisch Park van Pompeii

Naast de menselijke resten ontdekten archeologen alledaagse voorwerpen die een glimp van het leven vóór de uitbarsting laten zien. Onder andere amforen – containers voor het bewaren van garum, een gefermenteerde vissaus die populair was in de Romeinse keuken – en een bronzen servies. Deze voorwerpen onderstrepen het abrupte karakter van de ramp, die de dagelijkse routines verstoorde en het huis in de tijd deed bevriezen.

Er zijn aanwijzingen dat er renovatiewerkzaamheden gaande waren in het Casa di Elle e Frisso toen de Vesuvius uitbarstte. Onderzoekers constateerden tekenen van bouwwerkzaamheden, waaronder verwijderde drempels, onafgemaakte decoraties op bepaalde plekken en afgezaagde stukken metselwerk bij de ingang. Ondanks deze voortdurende renovaties bleef het gezin in het huis wonen en koos er uiteindelijk voor om er te blijven tijdens de uitbarsting.

De uitbarsting bedolf ​​Pompeii onder een verstikkende deken van as, giftige gassen en puin, waardoor de stad en de omliggende steden – Herculaneum, Oplontis en Stabiae – tot in het kleinste detail bewaard bleven. Het Casa di Elle e Frisso werd overspoeld door meerdere pyroclastische stromen, die gloeiend hete gassen en vulkanisch materiaal meevoerden. De temperaturen in het huis bereikten een temperatuur tussen de 180 en 360 graden Celsius, waardoor elke overlevingskans nihil was.

De stoffelijke resten van een familielid. Foto Archeologisch Park van Pompeii

“Het opgraven en bezoeken van Pompeii betekent dat je de schoonheid van kunst onder ogen moet zien, maar ook de onzekerheid van al onze levens”, reflecteerde Zuchtriegel, waarbij hij de dualiteit van de plek benadrukte als zowel een wonder van historisch behoud als een ontnuchterende herinnering aan de menselijke kwetsbaarheid.

De tragedie van de familie in het Casa di Elle e Frisso is zowel een venster op de persoonlijke tol van de oude ramp als een bewijs van het voortdurende werk van archeologen die ernaar streven de verhalen te onthullen die bewaard worden onder de met as bedekte ruïnes van Pompeii.