Ella Ben Ami, de dochter van Ohad, die zaterdag terugkeerde naar Israël als onderdeel van de vijfde gijzelaarsretour van de huidige deal , deelde haar strijd voor de terugkeer van haar vader gedurende het hele proces. Nu zorgt ze er ook voor dat ze elk moment na zijn terugkeer documenteert en verbergt ze haar opwinding niet in het Ichilov Medical Center in Tel Aviv, aldus Ynet.
Ohad Ben Ami onderweg naar het ziekenhuis, Foto IDF
Na de beelden van de ontmoeting tussen Ohad en zijn drie dochters na zijn 70 weken gevangenschap, deelde Ella de eerste uren samen 's nachts in de speciale kamer die voor hem was voorbereid in het ziekenhuis. "Een nacht in het ziekenhuis om de best mogelijke redenen," deelde ze. "Papa kwam terug naar ons, lachte, lachte naar ons en knuffelde ons lang. Zijn stem weer horen is een opwinding die ik niet kan uitleggen."
Ze deelde echter ook haar zorgen over de 76 gijzelaars die nog steeds gevangen zitten en schreef dat "samen met al het geluk, de beelden van hem die uit de Hamas-auto stapt, nooit uit mijn gedachten zullen verdwijnen. Na alles wat er vandaag is gebeurd, is het enige dat door mijn gedachten gaat hoe we iedereen daar weg moeten krijgen, iedereen uit deze hel, en snel."
Uren later vertelde ze dat ze voor het eerst in 492 dagen samen aan het ontbijten waren. "Het was geen droom, papa is hier aan het ontbijten en ik zit naast hem en ik kan mijn ogen niet van hem afhouden. Ik ben bang dat hij verdwijnt als ik ze even dichtdoe," schreef ze.
De family is herenigd. Foto Maayan Tuaf / GPO
Ayelet Hakim, Ohads schoonzus, vertelde in een interview met Ynet dat zelfs nu "de achtbaan geen moment stopt. Zelfs toen we hem zagen vertrekken, waren de foto's afschuwelijk, maar Ohadi is terug en we kunnen hem van dichtbij zien, wat erg ontroerend is. Ohad gebruikte altijd zijn gevoel voor humor in zowel blije als verdrietige situaties. Ik was blij om te zien dat hij het behield en het een paar uur nadat hij de verschrikkingen van Gaza had verlaten, gebruikte."
Ze merkte op dat ze hem nog niet in het echt had gezien, maar dat ze met haar familieleden had gesproken die dat wel hadden gedaan. "Hij is mentaal en emotioneel sterk en dat zie je aan hem. We zijn een grote familie en ik sta in de rij om hem te zien; hopelijk gebeurt dat vanavond of morgenvroeg," zei ze.
Toen haar werd gevraagd wat het eerste was dat hij at, vertelde ze dat ze allereerst werd aangemoedigd door het feit dat hij at: "Ze vertellen me dat hij eet, voor Ohad neemt eten een groot deel van het leven in beslag. Hij eet en ondergaat tests. Hij is dun, maar hij is nog steeds dezelfde Ohad. Hij at burekas en lekkernijen. Dat is wat hij wilde. Het klinkt als een terugkeer naar het leven."
Familie Ben Ami in het ziekenhuis. Foto Maayan Tuaf / GPO
Ayelet ging ook in op zijn verzoek om te weten wat er is gebeurd sinds hij is ontvoerd - en met name over 7 oktober. "Ik denk dat hij meer weet dan we denken," zei ze. "Hij heeft veel gaten te vullen - en veel tragedies om te horen. Hij heeft geen thuis om naar terug te keren in Be'eri. Hij heeft de mentale capaciteit om met het nieuws om te gaan dat hij zal ontvangen. Het feit dat Natalie zich bij het leger heeft aangesloten en Ohad zich in de Israëlische vlag heeft gewikkeld, betekent dat het een goed teken is voor de staat Israël dat we zo doorgaan. Hij zei dat hij weet dat er veel moeilijke dingen zijn die hij moet horen."
Keren Ben Ami, Ohads schoonzus, voegde toe dat hij "prima en in een goed humeur" is. Volgens haar "heeft hij zijn gevoel voor humor, zijn scherpte en zijn praktische denkvermogen niet verloren. Je ziet dat hij langzaam weer bij zichzelf komt. Hij kwam erg zwak terug en verloor veel gewicht, maar afgezien van de fysieke zwakte - in termen van de geest is hij sterk. We zijn allemaal om ons heen en hij zal helemaal in orde zijn." Ze zei dat hij niet veel deelt over zijn periode in gevangenschap, maar hij vertelde hen dat hij elke dag aan iedereen dacht en bad voor ieders gezondheid.
"We waren geschokt," vertelde ze. "Hij deed daar kiddush en havdalah, en bad voor iedereen. Hij werd heel sterk in gevangenschap. Af en toe keken ze daar televisie, maar verder niets."
Comments