Shiri Bibas met Kfir en Ariel
Dat was de eerste reactie van de directeur van het pathologisch centrum nabij Tel Aviv. “Zelfs de verschrikkingen die we hebben ontdekt bij de slachtoffers van 7 oktober 2023 komen niet in de buurt bij wat we hebben ontdekt bij Kfir, Ariel en Shira Bibas.” De man stotterde af en toe en wilde niet in details gaan. Is ook niet nodig. Het is genoeg om te weten dat het geweld, inclusief het seksuele geweld tegenover deze drie slachtoffers, zonder wapens is uitgevoerd.
Daar ik verbonden ben met een organisatie die de belangen van de gegijzelden en hun families vertegenwoordigd, kan ik de lezer nogmaals garanderen dat dit geweld ongekend en ondenkbaar is.
De Telegraaf had het over “pesterijen” van de terroristen tegenover de gegijzelden: enkelen waren maandenlang vastgeketend aan handen en voeten, kregen geen eten, maar hun bewakers aten grijnzend volle maaltijden in hun bijzijn. Dat noemt de Telegraaf dus “pesterijen”.
De NOS beweerde dat de Bibas familie tijdens Israëlische bombardementen om het leven was gekomen. Hadden ze zelf gehoord van hun betrouwbare bronnen bij de Hamas, dus dat moest wel waar zijn.
Ook de laffe truc – het sturen van een ongeïdentificeerd lijk van een Palestijnse vrouw in plaats van het lijk van Shiri Bibas – werd uitgelegd door de Hamas-helden: Israël had zo zwaar gebombardeerd dat er verschillende soorten menselijke lichaamstukken door elkaar waren gehaald. Echter, toen Israël duidelijk maakte dat er een reactie zou komen op deze truc, werd het lijk van Shira in het midden van de nacht doorgestuurd naar Israël, waar het in korte tijd geïdentificeerd werd. Niet dat de NOS het rectificeerde, dat hoeft niet. Het ging immers om Joden?
Hier in Israël worden we emotioneel van de ene uiterste emotie naar de andere uiterste emotie gegooid: eerst de spanning over het lot van Shiri en haar kinderen - niet iedereen wist wat er werkelijk was gebeurd - (zie mijn eerdere column hierover) toen de overdracht van de kisten, de ontdekking wat er die kinderen fysiek is aangedaan en de ontdekking dat er geen stoffelijk overschot van Shira was, waarna dan later toch Shira naar huis kwam en daarna de vrijlating van de zes gegijzelden. De internationale pers noemden de zes vrijgelaten gegijzelden “Israëlische soldaten”, terwijl vier van de mannen ontvoerd werden van het Nova dansfeest, èèn een Bedoein was en de laatste een inwoner van Ashkelon, die verstandelijk gehandicapt is en tien jaar geleden dwaas de grens met Gaza overliep en sindsdien “voor de lol” werd vastgehouden door Hamas. De Bedoein is zodanig afgetuigd dat hij niet meer aanspreekbaar is.
De macabere ceremonie voor de vrijlating van de gegijzelden laat zien hoe ver Hamas onder het menselijk peil zit: de gegijzelden moeten een bühne op, waar ze moeten lachen en zwaaien naar het krijsende publiek en dan krijgen ze een “vrijlatings-diploma”. Ook noesten ze op de video Hamas bedanken voor hun gastvrijheid. Misschien heeft Kaag dat nodig om meer geld op te halen voor Hamas.
Het verschil in hun verschijning voor 7 oktober 2023 en die van gister verteld alles wat u moet weten. Misschien wordt het tijd dat wij in Israël de wet veranderen en ons aanpassen aan de cultuur van onze vijanden. Voorlopig kregen Palestijnse terroristen in onze gevangenissen de kans om voor BA en MA te leren, familiebezoeken te hebben, pakketjes mochten ontvangen en zelfs samenzijn konden beleven met hun partner, inclusief periodieke bezoeken van het Rode Kruis.
U weet wat de Israëlische gegijzelden in Gaza kregen: niets. Zelfs voedsel werd hun soms een paar dagen onthouden. Slaag, zwepen, gespuug en vernederingen zijn hun deel en dan heb ik het nog niet over seksueel misbruik, waar we niets over zeggen om de privacy van de gegijzelden niet te schenden.
Ondertussen mogen in Nederland de islamitische haatpredikers doorgaan. Want Nederland is zo inclusief, zo multiculti. Nederland staat open voor iedereen, hoe je je ook identificeert, wat je ook maar gelooft en hoe je maar denkt.
Tenzij je Joods bent. Dan kan er jacht op je gemaakt worden, dan kunnen koosjere restaurants beschadigd worden tot ze eindelijk sluiten, dan kun je geen satiricus of artiest uit Israël op de bühne zetten of een Israëlisch filmfestival organiseren. Laat staan dat je onbewaakt je geloof kunt belijden in een sjoel.
En terwijl de Joden in Nederland hun keppeltjes verbergen, hun Joodse ster bedekken en hun mezoeza van de buitendeur halen, mag Asha ten Broeken weer naar een treinstation “Genocide!” schreeuwen over het lot van de Gazanen, die sinds 1967 gegroeid zijn van 300.000 naar 2.5 miljoen man.
Daarom is het antwoord op de eerste twee zinnen van het Wilhelmus duidelijk: welzeker zijn de Nederlanders van Duytschen Bloed.
Comments