'Onze tranen druppelden op de kaarsen' Voormalige gijzelaars blikken terug op de eerste vrije Memorial Day in hun thuisland

Herzl begraafplaats. Foto IDF

Overlevenden van de Hamas-gevangenschap delen indrukwekkende verhalen over hoe ze vorig jaar de sirene zagen – van stil staan ​​om 11 uur 's ochtends tot het aansteken van kaarsen; 'Het was een van onze meest indrukwekkende momenten daar', zegt ex-gijzelaar Emily Damari, melden diverse kranten.

Aan de vooravond van de herdenkingsdag voor gevallen soldaten en slachtoffers van terrorisme deelden verschillende voormalige gijzelaars van Hamas op sociale media hoe zij vorig jaar vanuit Gaza het landelijke moment van stilte in acht namen.

Voormalig gijzelaar Emily Damari, die dinsdag 100 dagen geleden werd vrijgelaten, schreef op Instagram dat zij en medegevangene Romi Gonen om 11.00 uur vorig jaar stil stonden toen Al-Jazeera de Israëlische sirene van twee minuten aankondigde. "We besloten even stil te staan ​​om iedereen te herdenken en de pijn te delen", zei Damari. "Het was een van onze meest krachtige momenten daar – wanneer je helemaal op de bodem zit."

Damari, die samen met Gonen en Doron Steinbrecher werd vrijgelaten na 471 dagen gevangenschap, zal woensdag een fakkel ontsteken tijdens de Onafhankelijkheidsdagceremonie. Ze werd op 7 oktober uit haar huis in Kfar Aza ontvoerd, van dichtbij beschoten en verloor daarbij twee vingers en liep ernstige beenwonden op. Sinds haar terugkeer voert ze campagne voor de vrijlating van alle overgebleven gijzelaars, met name haar vrienden Gali en Ziv Berman, tweelingbroers die ook uit Kfar Aza zijn meegenomen.

Een voormalige gijzelaarster, Liri Albag, beschreef hoe zij en Agam Berger vorig jaar drie herdenkingskaarsen aanstaken: één voor Noam Avramovich, één voor Shirat Yam Omer en één voor de andere soldaten van de uitkijkpost die omkwamen.

Eli Albag (midden) met Shirat Yam Omer en Noam Avramovich. Foto Instagram

"We stonden in stilte terwijl onze tranen op de kaarsen druppelden, zodat we ze nooit zouden vergeten", schreef Albag. "We baden voor de veiligheid van de Israëlische soldaten en veiligheidspersoneel, en voor de veiligheid van het land."

Een andere voormalige gevangene, Eliya Cohen, plaatste foto's van 30 vrienden en familieleden die hij had verloren en noemde het "een surrealistische realiteit" om al hun begrafenissen op één dag bij te wonen. "Ieder van jullie is in mijn hart en ziel gegrift", schreef hij. "Ik mis jullie allemaal en zal jullie nooit vergeten."