Oorlogsweduwe gaat de marathon van Jeruzalem rennen met haar man in haar hart

Anna Harari en haar kinderen, met een foto van haar gesneuvelde echtgenoot Shmuel. Foto: Effie Sharir / Ynet

Anna Harari emigreerde van Frankrijk naar Israël om haar nationale dienstplicht te vervullen. Daar ontmoette ze de liefde van haar leven, Shmuel, die ook aliyah had gemaakt, als eenzame soldaat uit de Verenigde Staten. Samen bouwden ze een gezin, schrijft Ynet.

Toen de oorlog uitbrak, werd Shmuel opgeroepen voor reservedienst. Vanaf dat moment totdat hij sneuvelde in de strijd op Simchat Torah, een jaar na het bloedbad op 7 oktober, was hij zelden thuis.

Toen Shmuel weg was, besloot Anna zich aan te sluiten bij een hardloopgroep. Niet alleen om haar hoofd leeg te maken in zijn afwezigheid, maar ook om een ​​oude droom van haar te vervullen: haar liefde voor hardlopen. Een paar dagen voor Rosh Hashanah reisden Anna, Shmuel en hun kinderen naar haar familie in Jeruzalem om de feestdag te vieren. Daar lukte het ze om samen te gaan hardlopen. "We waren in Jeruzalem en het was de eerste en laatste keer dat we ooit samen gingen hardlopen," herinnert ze zich.

Kort daarna werd Shmuel opgeroepen voor een vierde ronde van reservedienst, dit keer in Libanon. Hij keerde nooit meer terug. Vrijdag zal Anna de marathon van Jeruzalem rennen, waarbij ze haar laatste run met haar man opnieuw zal rennen.

Anna, 32, Shmuel, die 35 was toen hij viel, en hun drie kinderen - Idan, 9, Gabriel, 7, en Yael, 3, woonden in Safed. Anna studeert daar geneeskunde en zal de komende maanden haar diploma halen. "We renden niet vaak samen," zegt ze, "maar ik begon weer met rennen toen hij in de reserve zat. Een paar dagen voor Rosj Hasjana waren we met mijn ouders in Jeruzalem en gingen we samen hardlopen. Het was niet iets dat we veel deden."

“Toen, op de vooravond van Rosh Hashanah, kreeg Shmuel weer een oproep. Het was de vierde keer dat hij werd ingezet,” vervolgt ze. “Hij kwam thuis voor Chol Hamoed Sukkot, en dat was de laatste keer dat we samen waren.”

Shmuel Harari. Foto IDF

Shmuel Harari sneuvelde in de strijd in Libanon naast Mordechai Amoyal, Shlomo Aviad Neiman, Shuval Ben-Natan en Guy Ben-Harush.

Afgelopen vrijdag liep Anna mee in de Agmon Hula Crane Race en nu bereidt ze zich voor om 10 kilometer te rennen in de Jerusalem Marathon. "Sinds ik aliyah heb gemaakt, is mijn leven niet makkelijk geweest, maar ik ben niet op zoek naar een makkelijk leven," zegt ze.

"Een nieuwe immigrant zijn is geen kleine uitdaging. Geneeskunde studeren in een taal die niet mijn moedertaal is, is ook moeilijk. En nu is het verlies van Shmuel nog moeilijker geworden. Het leven is allesbehalve rustig."

"Op de sticker van mijn man staat: 'Er zijn geen ontberingen, alleen ervaringen.' Zo leefden we ons leven," voegt ze toe. "Toen ik Shmuel ontmoette, twijfelde ik of ik in Israël moest blijven. Ik ben hier vanwege hem. Ik vertelde hem dat ik niet bereid was om een ​​persoonlijke prijs te betalen voor deze oorlog - ik wou dat dit allemaal niet was gebeurd. Maar als ik niet naar Israël was verhuisd, had ik Shmuel niet ontmoet en had ik mijn drie kinderen niet gehad, die het grootste geschenk van mijn leven zijn.

“We ontmoetten elkaar vanwege het Land van Israël, en we gingen uit elkaar vanwege het Land van Israël,” zegt Anna. “Ik zal aan hem denken terwijl ik ren, net zoals ik elke dag aan hem denk. Nadat ik zoiets heb meegemaakt, heb ik het gevoel dat ik alles kan overwinnen. Ik ren voor hem.”

Anna en haar drie kinderen krijgen steun van de Koby Mandell Foundation, die al meer dan 20 jaar nabestaanden bijstaat. Hun connectie met de organisatie gaat jaren terug: op 16-jarige leeftijd werkte Shmuel als counselor op het zomerkamp van de stichting, waar hij kinderen hielp die dierbaren hadden verloren.

Anna gaat rennen met een groep van de Mandell Foundation. Haar kinderen doen mee aan de familieloop ter nagedachtenis aan hun vader. "De kinderen kijken ernaar uit om het shirt met de foto van hun vader erop aan te trekken," vertelt Anna. "Hij was de perfecte vader voor hen. Ze creëerden zoveel gedeelde herinneringen en brachten quality time met elkaar door; Shmuel zorgde er altijd voor dat hij er voor hen was."

Anna rent ter nagedachtenis aan haar man. Foto: Effie Sharir / Ynet

Eliana Brenner-Mandel, CEO van de Koby Mandell Foundation, zei: "Anna en de hele familie Harari zijn ons heel dierbaar. Shmuel was een geliefde raadgever die we nooit zullen vergeten, en we doen ons best om nabestaanden te steunen. Anna's run, samen met de deelname van anderen van onze organisatie aan de Marathon van Jeruzalem, stuurt een duidelijke boodschap: een van veerkracht en het kiezen voor het leven."

Burgemeester Moshe Lion van Jeruzalem voegde toe: "Ik was diep ontroerd toen ik van Anna hoorde dat haar laatste run met Shmuel hier in Jeruzalem was, de stad die alle Joden verenigt. We zijn vereerd om Anna en haar kinderen te mogen ontvangen terwijl ze rennen ter nagedachtenis aan hem, en Jeruzalem zal Shmuel altijd in zijn hart dragen.

"Dit jaar zal de Marathon van Jeruzalem, net als in het verleden, veel soldaten, reservisten, veiligheidspersoneel, nabestaanden en families van gijzelaars aantrekken, die allemaal samen rennen in gebed en hoop op betere dagen", concludeerde hij.