Op de basis in Ramat David werden twee ondergrondse wooneenheden (DAT's) geopend, waar technici uit de ultraorthodoxe sector worden samengebracht ten behoeve van de oorlogsinspanning

Foto IAF

Ongeveer een jaar geleden, op het hoogtepunt van de "IJzeren Zwaarden"-oorlog, werd het eerste Haredi-luchtmachttrainingscentrum in de geschiedenis van de strijdmacht geopend op de basis in Ramat David, in Squadron 105 ("De Schorpioen"). Zes maanden later bereikte het initiatief ook Squadron 109 ("De Vallei"), meldt de IAF.

De stappen werden gezet in samenwerking met de afdeling Human Resources en de vereniging "Tzurim", die leden van de sector integreert in de activiteiten van de strijdmacht - met unieke aanpassingen in de trainings- en werkomgeving en het versterken van de gemeenschappelijke deler in de samenleving. Ze namen de taak van het moment op zich - terwijl ze de vliegtuigen op zowel religieuze als seculiere wijze begeleidden op weg naar cruciale missies.

De Haredi-vluchtleidingcentra van Squadrons 105 en 109 dienen als operationeel centrum voor de "Barak" (F-16D) vliegtuigen. Vorig jaar werden 49 Haredi-technici gecertificeerd in een speciale, unieke cursus en werken sindsdien dag en nacht onder de operationele omstandigheden van de "Iron Swords"-oorlog – in zeven theaters tegelijk.

Foto IAF

"Ik had het voorrecht een belangrijke mitswa te mogen uitvoeren tijdens mijn dienst bij de IDF", benadrukt korporaal A, een eersteklas technicus bij het 105e squadron van de Haredi-luchtmacht. "Er is niets bevredigender dan deel te nemen aan het geweldige verhaal van de luchtmacht. Het gaat bovenal om het beschermen van levens. Sindsdien zijn we hier met veel kracht en de wil om zelfs in moeilijke tijden een bijdrage te leveren, zodat de vliegtuigen veilig vertrekken en terugkeren. De bemanningen zagen onze opwinding en wij zagen de blik in hun ogen. We hebben samen met hen gesproken en ze deelden met ons wat ze hadden meegemaakt."

"Ik kwam hier uit een keuze om het volk van Israël te verdedigen", zegt soldaat M., technicus bij de Haredi DTAK van het 109e Squadron. "In mijn jeugd studeerde ik aan een jesjiva en in de loop der jaren nam ik de beslissing om dienst te nemen. Ik wilde dienen bij de DTAK en een bijdrage leveren aan het land. Ik ontmoette bijzondere mensen en fantastische commandanten. Na een maand basistraining, die ook nog eens werd ingekort vanwege de oorlog, begonnen we de rol te leren en werden we met open armen ontvangen. Mijn familie steunde me in deze beslissing en ik ben dankbaar voor elke dag dat ik mijn geboden naleef om bij te dragen aan de oorlogsinspanning."

"Toen ik de opdracht tot dienstplicht kreeg, besefte ik dat ik mezelf moest geven voor anderen", voegt soldaat Y., eveneens technicus bij het 109e Squadron, eraan toe. "Nadat ik hoorde over de opening van de eerste Haredi-klasse in de technische vleugel van de IAF, heb ik er alles aan gedaan om te integreren in de IAF. De commandanten van de opleiding zorgden voor al onze behoeften wat betreft onze levensstijl. Ik ben voorbereid op elk scenario waarin ik iets moet doen voor het welzijn van de plek. Dit is niet zomaar een nieuwe rol; ik onderteken de kwalificatie van het vliegtuig dat net opstijgt voor de meest impactvolle missies. Onze ambitie is om vooruit te komen en met deze rol van start te gaan."

Donderdagavond 13 juni van dit jaar. De leden van de ondergrondse schuilkelder (DIR) van het 105e Squadron maakten zich klaar om naar huis te gaan. Overal waren alle teams zich aan het voorbereiden op de openingsslag van Operatie "Am Kalavi", die de grote campagne tegen Iran zou openen. De technici bleven in de DIR, wetende dat er in de komende uren iets groots zou gebeuren. Sindsdien hebben ze de twaalf dagen van de operatie begeleid, zowel Haredim als seculier, zelfs tijdens de sabbat.

"We realiseerden ons de omvang van de gebeurtenis al kort nadat deze was begonnen en we roken de spanning in de lucht", geeft korporaal 2 toe, een eersteklas technicus in de Haredi DTAK van Squadron 105. "Ze hielden ons de hele avond en nacht alert, tot de operatie vroeg in de ochtend van start ging. We waren niet gewend aan gebeurtenissen van deze omvang, maar er kwam een ​​onverklaarbare passie in ons op. We beseften dat we onze scherpte nodig hadden, en dat was een geweldig gevoel."

"We hadden het gevoel dat we ons voorbereidden op iets ongewoons", herinnert korporaal A. zich. "We wisten niet wat er ging gebeuren, maar de avond dat het eerste vliegtuig opsteeg, beseften we wat het was en waar de bemanningen opstegen. Normaal gesproken blijven we hier niet in het weekend, maar deze keer bleven we gewoon doorwerken, met speciale toestemming van een rabbijn. We verwerkten wat we nodig hadden tijdens het klaarmaken van de vliegtuigen voor vertrek. Het verraste ons, maar we beseften dat dit onze taak was."

"Pikuach Nefesh verwerpt Shabbat", legt korporaal A. uit. "Het afgelopen jaar zijn we erin geslaagd onze levensstijl zoveel mogelijk met werk te combineren. Tussen de vluchten door baden we en hielden we op vrijdagavond kiddoesj, zowel wereldlijk als religieus. Onze families belden voordat sjabbat begon, om ons te versterken. Ze waren trots op ons vanwege onze bijdrage aan het succes van de piloten en navigators in alle arena's. Iedereen begreep onze noodzaak om hier te blijven en een bijdrage te leveren."

Foto IAF

"We hadden veel angsten", voegt hij eraan toe. "We wisten niet wat ons te wachten stond, maar dankzij ons nauwgezette werk verloopt alles volgens plan en doen de vliegtuigen hun werk. Deze dagen zullen generaties lang herinnerd worden. De gezamenlijke sfeer van werk en gebed is iets bijzonders. We zijn allemaal met kracht van thuis gekomen en we zijn trots op onze bijdrage aan deze campagne."

"We hebben hier iets gedaan wat nog nooit eerder is gebeurd, en het is nog maar de vraag wanneer we weer aan dit soort evenementen kunnen deelnemen", besluit korporaal B. "Het is voor mij een bron van trots om deel uit te maken van deze formatie. Het is een winnend team, iedereen werkt hard, elk moment van de dag, en geeft zich volledig voor de overwinning van ons allemaal."

Als onderdeel van het programma om Haredim te integreren in de trainingscentra van de luchtmacht, dragen ze enorm bij aan de geestdrift en de kracht. De technici brengen grote professionaliteit en grote betekenis met zich mee. De luchtmacht streeft ernaar zoveel mogelijk kansen te creëren, zelfs wanneer dit unieke aandacht vereist die iedereen in staat stelt zijn of haar menselijke waarde te ontwikkelen en zijn of haar vaardigheden te maximaliseren.