Foto Koby Gideon / GPO
President Herzog: “Vandaag is het 500 dagen geleden dat deze verschrikkelijke oorlog uitbrak en de barbaarse aanval van Hamas op 7 oktober. We hebben nog steeds broeders en zusters in Gaza en we willen dat ze allemaal zo snel mogelijk weer thuis zijn.”
Ohad Ben Ami: “Ik doe een beroep op de regering van Israël en op het geliefde volk van Israël—vandaag is het de 500e dag. Blijf doorgaan, we moeten allemaal actie ondernemen!"
"Toen we wisten dat mensen voor ons vochten en ons terug wilden, gaf dat ons kracht en hield het ons op de been."
President Isaac Herzog ontmoette vandaag, maandag, 500 dagen na de aanval op 7 oktober, Ohad Ben Ami, die na 491 dagen werd vrijgelaten uit Hamas-gevangenschap.
Ohad wordt herinnerd als de eerste gijzelaar die werd genomen tijdens de brute terroristische aanval van 7 oktober. Zijn vrouw, Raz, werd ook ontvoerd en later vrijgelaten in de eerste gijzelaarsdeal.
Hun dochters werden symbolen van vastberadenheid en hoop. Vanaf het begin vochten ze onvermoeibaar voor de terugkeer van hun ouders. Nu hun ouders eindelijk thuis zijn, zetten ze hun strijd voort - voor iedereen die nog gevangen zit, en zweren ze niet te rusten totdat de laatste gijzelaar terugkeert.
Foto Koby Gideon / GPO
President Herzog omhelsde Ohad en zei: "Vandaag is het 500 dagen geleden dat deze verschrikkelijke oorlog uitbrak en de barbaarse aanval van Hamas op 7 oktober. We hebben nog steeds broeders en zusters in Gaza en we willen dat ze allemaal zo snel mogelijk naar huis gaan. Ik breng hier de diepste gevoelens van het volk van Israël tot uitdrukking: breng ze zo snel mogelijk naar huis en voltooi de deal. We weten dat onze broeders en zusters, die vanuit de grond naar ons roepen, in veiligheid en vrede weer thuis moeten zijn."
De president bedankte de IDF-soldaten: "500 dagen lang hebben talloze Israëlische burgers in uniform gediend, in reservedienst, hun leven gewaagd naast onze dappere gewone soldaten en commandanten. Toen ze ten strijde trokken, droegen ze foto's van jou en de andere gijzelaars in hun vesten. Ze deden alles wat ze konden. We hebben veel dappere zonen en dochters verloren die met heldendom hebben gevochten, ongelooflijke families. Michal en ik hebben dit jaar meer dan duizend nabestaanden ontmoet - zowel soldaten als burgers - geweldige mensen. En ze gingen allemaal ten strijde om de gijzelaars thuis te brengen."
De president voegde toe: "We hebben ontheemde inwoners in het noorden en zuiden die zo snel mogelijk naar huis moeten terugkeren. We moeten de grensgemeenschappen van Gaza herbouwen, de noordelijke grens herstellen en trots zijn op onze mensen, die deze oorlog hebben gevochten en opmerkelijke successen hebben behaald. Dit is een enorme regionale verandering. Maar uiteindelijk draagt iedereen in dit land diepe littekens met zich mee en we willen allemaal dat de gijzelaars weer thuiskomen."
"Ik neem dit niet licht op - niet de kosten van de deal, noch de risico's die het met zich meebrengt. Ik begrijp deze pijn volledig en als veiligheids- en regeringssysteem zullen we al deze uitdagingen moeten aanpakken. Maar uiteindelijk weten we dat onze broeders en zusters in Gaza ons vanuit de diepten toeroepen. We willen ze thuis."
De president sloot zijn toespraak tot Ohad af met de woorden: "Als ik naar u kijk, denk ik aan het gezegde: 'Wie één leven redt, redt de hele wereld.' Echt waar, één leven werd gered - door het volk van Israël, door de beslissing van de regering, door de onderhandelingen, door de deal. En we willen dat ze allemaal naar huis komen. Op deze 500e dag moeten we de wereld elke seconde herinneren aan het onvoorstelbare lijden van onze broeders en zusters in Gaza. We willen ze allemaal terug - sommigen voor revalidatie, anderen om in waardigheid te rusten
Ohad Ben Ami antwoordde: “Het enige waar ik om geef, het enige dat ik wil, is dat mijn vrienden terugkomen. We leefden met z'n zessen in ondraaglijke omstandigheden, in een ruimte van zes vierkante meter. Ik ben eruit gestapt, maar ze zijn er nog steeds. We kunnen geen moment rusten. Ik doe een beroep op de regering van Israël en op het geliefde volk van Israël: vandaag is het de 500e dag. Blijf doorgaan, ga eropuit, vecht! Niemand kan gewoon thuis voor de tv zitten en hopen dat iemand anders het werk doet. We moeten allemaal actie ondernemen. Onze overwinning zal zijn als de deal naar de volgende fase gaat, en dan de volgende, totdat iedereen veilig thuiskomt. Tot die tijd zullen we niet zwijgen en zullen we niet rusten. Iedereen moet thuis zijn bij zijn familie. Elke dag dat ze daar blijven, elke minuut, tellen ze de seconden, de minuten, niet de dagen. Elke dag begint en eindigt nauwelijks. Je betrapt jezelf erop dat je nog een dag en nog een dag leeft, onder ondraaglijke omstandigheden. Maar het moment dat we wisten dat mensen voor ons vochten en ons terug wilden, gaf ons dat kracht en hield ons op de been. En als ons nationale bewustzijn, als een verenigd, Israëlisch, Joods volk, sterk blijft, is dat wat er echt toe doet."
Ohad stuurde ook een bericht naar de IDF-soldaten: “Dit is mijn kans om echt een bericht te sturen naar alle IDF-soldaten: weet dat wij daar waren, ondergronds, 30 meter onder het oppervlak, en we wisten altijd dat jullie daarboven waren, op zoek naar ons, alles deden om ons te vinden – met een diep gevoel van missie.”
“Het is niet makkelijk. Families hebben hun geliefden verloren, zowel gewone als reserve soldaten. We waren ons bewust van de aantallen, en het deed ons diep pijn. Ik wil mijn diepste dank uitspreken, met al het verdriet en de pijn, aan elke IDF soldaat en veiligheidstroepenlid.”
Comments