Shachar Aviani. Foto via Times of Israel
Dit is een artikel uit de Times of Israel reeks Those We Have Lost.
Shachar Aviani, 56, het hoofd van het lokale veiligheidsteam van Kibboets Kfar Aza, werd op 7 oktober gedood tijdens de strijd tegen de Hamas-invasie van de kibboets.
Toen de aanval begon, ging Shachar naar de wapenopslag van de kibboets en riep de rest van het lokale veiligheidsteam op met de waarschuwing: "Dit is geen oefening, ik herhaal, dit is geen oefening, er zijn terroristen op de kibboets."
Maar het gebied rond het wapenarsenaal werd al aangevallen door terroristen en hij en andere leden van het kleine beveiligingsteam vochten terug tegen tientallen van hen, waarbij er uiteindelijk zeven die dag werden gedood: Tal Eilon , Aviv Baram , Uri Russo , Ofir Libstein, Nadav Amikam en Avi Hindi.
Shachar werd postuum erkend als gesneuvelde soldaat met de rang van sergeant-majoor in de reserve.
Hij werd op 19 oktober begraven in Kibbutz Shefayim. Hij laat zijn vrouw Sharon, hun vier kinderen, Li-hi, 29, Yonatan, 26, Shaili, 20, en Gili, 17, zijn ouders, Sarah en Asher, en zijn broers en zussen Sharon en Sahar achter.
In 2018 sprak Shachar met het nieuwsmedium Globes te midden van een reeks brandstichting met vliegers vanuit Gaza, gericht op het in brand steken van velden in het gebied. Hij vertelde de site dat de schade verontrustend was, "maar laten we een belangrijk ding niet vergeten, het is maar een vlieger. Het is niet precies, het is niet sterk, het kan niet zo ver gaan."
"Wat er ook gebeurt, we gaan ermee om," voegde hij er toen aan toe. "In de tussentijd ligt onze focus op de 60e viering van de kibboets deze week. We blijven leven, groeien, uitbreiden."
Hij was sinds 2017 de veiligheidschef van de kibboets en was zeer toegewijd aan de gemeenschap. Hij hield van muziek, hoewel zijn familie zei dat hij geen melodie kon zingen, was hij een trouwe fan van Maccabi Tel Aviv en brouwde hij zijn eigen bierlijn.
Shachar en Sharon ontmoetten elkaar in 1989 toen ze beiden door Zuid-Amerika reisden — een reis die Sharon maakte een paar jaar nadat haar oudere broer, Yaron, was gedood tijdens zijn diensttijd. Het stel trouwde in 1991 en vestigde zich in de kibboets, waar zij werd geboren en opgroeide.
Zijn jongste dochter, Gili, vertelde aan het tijdschrift La'Isha dat haar vader "een man van het land was, ook al groeide hij op in een stad... hij hield van landbouw. Hij was een zionist, hield van het platteland." Zelfs voordat hij naar de kibboets verhuisde, zei ze, volgde hij dat pad, volgde hij een landbouwschool en werkte hij met vee.
Ter nagedachtenis aan hem, zei ze, tatoeëerde ze een afbeelding van een schaap, dat zijn liefde voor dieren symboliseerde, en ook het klassieke kinderalbum van Yehonatan Geffen, "The Sixteenth Lamb". Telkens wanneer hij terugkwam van een veiligheidsincident in de kibboets, zei ze, "reciteerde ik een zin uit het album: 'Veel kinderen zeggen dat hun vaders helden zijn.'"
Shachars dochter, Shaili, schreef in Ynet dat “mijn vader een gelukkige en optimistische man was.”
“Hij zei altijd tegen me: ‘Doe het rustig aan. Het leven is simpel, wij zijn degenen die het ingewikkeld maken’,” herinnerde ze zich. “Mijn vader gaf alle bewoners van de kibboets een gevoel van veiligheid. Als ik een shekel zou krijgen voor elke keer dat ik van iemand in Kfar Aza de zin hoorde: ‘Jullie vader geeft ons vertrouwen en we voelen ons beschermd door hem’, of ‘We vertellen onze kinderen dat Shachar over hen waakt en ze voelen zich veilig en onbevreesd’ — dan zou ik al miljonair zijn.”
Het motto van haar vader, schreef ze, was: "'Doe goed, en het goede zal naar je terugkomen'... hij geloofde dat als iemand goedheid verspreidt, hij het terug zal krijgen. Hij geloofde zo in die zin dat hij die zaterdag niet twee keer nadacht voordat hij zijn huis verliet voor een kibboets vol terroristen. Hij beschermde ons met zijn lichaam, niet alleen onze familie, maar de hele gemeenschap."
Een indrukwekkend in memoriam
Ik heb diep respect voor mensen zoals hij
R.I.P. 🙏