President Herzog tijdens zijn toespraak. Foto Haim Zach / GPO
President Isaac Herzog sprak vandaag op de Haaretz en Hebrew University Israel Climate Change Conference 2022 in Jeruzalem. De conferentie van dit jaar vindt plaats in de nasleep van de COP26-top in Glasgow en te midden van een groeiend publiek debat in Israël over de klimaatcrisis.
Om dat het een belangrijke toespraak was, drukken wij die hieronder volledig af.
"Dit is een tijd van nood. De wereldwijde klimaatcrisis wordt alleen maar heviger en treft ons met volle kracht. Helaas is dit nog maar het begin
Deze crisis houdt me 's nachts wakker. Daarom heb ik bij mijn aantreden als president verklaard dat ik alle middelen die tot mijn beschikking staan, zou gebruiken om de crisis het hoofd te bieden.
Ik heb het Israëlische Klimaatforum opgericht, geleid door voormalig Knesset-lid Dr. Dov Khenin en beheerd door Dr. Zohar Berman. De vele werkgroepen van het forum komen bijeen en beraadslagen over de crisis, en ik ben verheugd u te kunnen meedelen dat de samenwerkingen die door dit forum tot stand zijn gebracht al vroege tekenen van belangrijke oplossingen vertonen.
Ik wil in het bijzonder de minister van Milieubescherming Tamar Zandberg en het hele team in haar ministerie bedanken voor hun geweldige samenwerking. Ook wil ik de organisatie Leven en Milieu bedanken. Dank aan haar voorzitter, voormalig Knesset-lid Rachel Azaria, en aan alle ministers en professionals en actoren buiten de regering die bij deze inspanning betrokken waren.
Dames en heren, deze uitdaging is niet persoonlijk, noch gemeenschappelijk, noch nationaal. De klimaatcrisis is een crisis voor de hele wereld, en wij in het Midden-Oosten moeten haar vooral op regionaal niveau begrijpen, want de gevolgen zullen dramatisch zijn.
Sta me toe het uit te leggen. De vele wetenschappelijke studies over het Midden-Oosten, uitgevoerd door de Chaikin Chair in Geostrategy aan de Universiteit van Haifa, het Ministerie van Milieubescherming, het Intergouvernementeel Panel van de VN voor klimaatverandering en vele andere onderzoeksinstituten, voorspellen in onze regio een gemiddelde temperatuurstijging van 4°C; gemiddeld 10-20 procent minder neerslag; en een intensivering van overstromingen, stortregens en hittegolven. En een bijzonder verontrustende voorspelling: stijgende zeespiegel.
Voor iedereen die niet begrijpt wat dit betekent, zal ik het uitleggen: dit betekent een echte catastrofe. Een ramp voor iedereen, voor iedereen die in de buurt van de zee woont, voor bewoners van gebieden die in woestijnen zullen veranderen, voor slachtoffers van dodelijke overstromingen en hittegolven. Het betekent angst voor miljoenen vluchtelingen die uit hun huizen in Afrika en het Midden-Oosten zijn verdreven; het betekent een potentiële crisis in Gaza; het betekent rampen in Cyprus, Griekenland, Turkije. Het betekent ernstige gevolgen voor ons allemaal, voor iedereen die gezegend is om deze prachtige regio 'thuis' te noemen.
Dit is geen toekomstige catastrofe; dit zijn geen toekomstige statistieken. We hebben het over het hier en nu. Dit is een volwaardige existentiële dreiging.
De hele wereld begrijpt dat dit een noodtoestand is. Eén ding is duidelijk: we kunnen deze crisis niet individueel, elke staat afzonderlijk het hoofd bieden. Ik geloof dat latente in elke crisis een kans ligt, en ook hier worden we geconfronteerd met een kans van historische proporties.
Ik heb het over regionale samenwerking in de strijd tegen klimaatverandering. Om een bekende draai aan een bekende uitdrukking te geven, geloof ik dat het tijd is voor een 'hernieuwbaar Midden-Oosten'. Dit is niet zomaar een slogan of lippendienst, maar een paradigma gebaseerd op diepgaande analyse en gesprekken met leiders in onze regio, maar ook met invloedrijke actoren in de regio en de hele wereld.
Stelt u zich eens de samenwerking voor met onze buren in het Midden-Oosten, met de volgende twee gastheren van de wereldwijde klimaattop: Egypte, waar president el-Sisi en minister van Milieu dr. Yasmine Fouad baanbrekende inspanningen leveren die hun hoogtepunt zullen bereiken wanneer Caïro COP27 organiseert deze zomer; en de Verenigde Arabische Emiraten, waarvan ik persoonlijk getuige was tijdens mijn recente bezoek, een inspirerende wereldspeler is geworden op het gebied van hernieuwbare energie en milieubescherming, en die, zoals we allemaal weten, COP28 zal organiseren.
Stel je samen met hen, ook Jordanië, Bahrein, Marokko, Saoedi-Arabië en meer voor, en natuurlijk ook onze Palestijnse buren.
En mogen we nog de dag zien waarop Libanon en Syrië zich bij ons voegen, waar een watercrisis en langdurige droogte in het Syrische Damascusbekken, samen met een daling tot 30 procent in de beschikbaarheid van drinkbaar water in Libanon, een echte en huidige dreiging.
Dit is geen droom, mijn vrienden. Want als het om hernieuwbare energie gaat, heeft deze regio een enorm potentieel. De realiteit spreekt voor zich: laten we eens kijken naar de regio Eilat-Eilot, een gebied dat model en voorbeeld is geworden voor de hele wereld. Het is een regio van bijna 750.000 hectare - ongeveer zo groot als Houston, Texas - die nu hernieuwbare energie produceert voor 150% van de dagelijkse behoefte van het gebied en naar verwachting tegen 2025 100% van de nacht zal produceren.
We hebben het over de energiebehoefte van het hele gebied die wordt gedekt door de zon, door hernieuwbare energie. Alles! Deze fantastische realiteit is de basis van de historische overeenkomst tussen Israël, Jordanië en de VAE, van water voor energie, die minister van Energie Karin Elharrar ondertekende, en het is de basis voor de status die ze kreeg op de recente conferentie in Egypte.
Laten we nu de wiskunde doen, dit opschalen en op basis van deze cijfers een globaal plan schetsen voor het hele Midden-Oosten. Door dit te doen, zullen we begrijpen dat deze regio - deze dorre woestijn van duizenden kilometers blootgesteld aan de felle zon - een bron van energie kan zijn, en in feite een bron van leven, niet alleen voor onze hele regio, maar ook daarbuiten - voor Europa, voor Azië en voor Afrika.
Dames en heren, de komende maand ga ik onze buren langs de kust van de Middellandse Zee - Griekenland, Cyprus en Turkije - bezoeken en hun leiders ontmoeten. Naast hen blijf ik in nauw en warm contact staan met de leiders van Egypte, Jordanië, de Verenigde Arabische Emiraten en de Palestijnse Autoriteit. Ik ben van plan om ze allemaal aan boord te krijgen voor een regionaal partnerschap om de klimaatcrisis het hoofd te bieden.
Het platform bestaat. Op de grond vinden al samenwerkingen plaats op diverse terreinen, van de Golf van Eilat tot ontzilting en gezamenlijke R&D op bijna elk moment tot aan biologische plaagbestrijding met kerkuilen.
Sta me toe even te pauzeren en u te vertellen over het prachtige kerkuil project, dat helaas weinig mensen kennen, maar in Israël wordt geleid door prof. Yossi Leshem. Het is een prachtig model waarvan we allemaal moeten leren. Een paar kerkuilen verslindt tot 6.000 knaagdieren per jaar en kan worden gebruikt voor natuurlijke ongediertebestrijding. Wat begon met veertien kleine nestkasten in de kibboets Sde Eliyahu, omvat nu 5.000 nestkasten alleen al in Israël en duizenden meer in het hele Midden-Oosten, landen als Jordanië, Cyprus, Griekenland, Marokko, de Emiraten, die onlangs zijn toegetreden, en natuurlijk veel andere buren.
Dit is een verder bewijs van hoe de meest elementaire behoeften van de natuurlijke wereld en de mens met elkaar verweven zijn en samenwerkingen creëren, niet alleen tussen dieren en mensen, maar ook tussen naties en staten. Hier is de basis voor discussie, en het model: de regionale uitdaging wordt door ons allemaal gedeeld, en iedereen heeft baat bij de oplossing. Om de cijfers te begrijpen: dit vindingrijke initiatief heeft het gebruik van pesticiden tegen knaagdieren in Israël met zo'n 60 procent verminderd. Het is niet alleen een manier om het milieu te beschermen, maar ook een fantastische financiële besparing.
Vrienden, in een wereld van belangen en angsten, in een wereld van internationale paranoia - wereldwijde crises zijn de beste en belangrijkste motor voor partnerschappen. We moeten hier met al onze kracht voor vechten en blijven werken totdat we dit Hernieuwbare Midden-Oosten hebben bereikt.
De staat Israël kan en moet baanbrekende inspanningen leiden.
Het is tijd om samen te werken, hand in hand, voor een betere wereld. Dit is niet ons recht; het is onze plicht. Want zoals Genesis zegt: 'werk eraan en zorg ervoor' - en geen seconde eerder. Bedankt iedereen."
