Dansen met de Torah rollen. Screenshot YouTube
De Sukkot-vakantie loopt bijna ten einde, maar deze vakantie heeft enkele eigenaardigheden die uniek zijn onder de feestdagen in het jodendom. De laatste dag van het festival dat een week duurt, wordt gekenmerkt door een dag die bekend staat als Hoshana Raba, een dag die meer gemeen heeft met de Hoge Heilige Dagen van Rosj Hasjana en Yom Kippur .
De volgende dag is een aparte feestdag: Shmini Atzeret. Deze feestdag, ook bekend als Simchat Torah en concentreert zich op de Thora, terwijl er een nieuwe cyclus van het lezen van de vijf boeken van de Thora begint.
Hoshana Raba maakt nog steeds deel uit van Sukkot, en door Chabad, wordt het beschouwd als de laatste dag van het oordeel in de cyclus die begon met Rosj Hasjana. Als Rosj Hasjana is wanneer God Zijn vonnis beraadslaagt en Yom Kippur is wanneer het wordt afgerond, dan is Hoshana Raba wanneer het vonnis wordt uitgesproken.
Maar het oordeel omvat nog een ander aspect: regen. Sukkot wordt verondersteld de tijd te zijn waarop de regenval voor het eerst begint, teruggrijpend naar de traditie van de vakantie als een landbouwvakantie, zorgt de herfstregen ervoor dat de gewassen kunnen groeien, de hele winter door tot Pesach in de lente, en de oogst kan worden geoogst in de vroege zomer, rond de tijd van Sjavoeot.
Sommigen geloven dat Hoshana Raba is wanneer God Zijn oordeel velt over de regenval voor dit jaar. Dit is logisch, omdat het wordt ondersteund door het feit dat joden de volgende dag om regen beginnen te bidden.
Simchat Torah daarentegen heeft een totaal andere focus. Ook bekend als Shemini Atzeret, verwijst de naam naar het getal acht, omdat het de achtste dag is die volgt op de zeven dagen van Sukkot. De dag wordt genoemd in de Bijbel en wordt beschouwd als onderdeel van de drie bedevaarts feesten ( shalosh regalim ) zoals Sukkot, Shavuot en Pesach. Het bevat echter andere rituelen en gebruiken die specifiek zijn voor Simchat Torah.
De vakantie zelf gebruikte die naam pas later, en wanneer het precies begon, is niet duidelijk. De gewoonte om met de Thora te dansen dateert echter minstens uit de Geonische periode.
De dag is er een van feest en geluk, waarbij het belang wordt gehecht aan het vernieuwen van de cyclus van het lezen van de Thora. De cyclus begint onmiddellijk, met synagogen die de eerste sidra in het boek Genesis lezen direct na het beëindigen van de laatste sidra in het boek Deuteronomium.
Zoals Chabad opmerkte, "is dit omdat zodra we de Torah, Gods oneindige wijsheid, op één niveau hebben bestudeerd, we onmiddellijk opnieuw beginnen, deze keer om nieuwe en verhevener interpretaties te ontdekken."
Hoewel Hoshana Raba ogenschijnlijk Hol HaMoed is, vertonen de gebeden die worden gezegd meer overeenkomsten met Yom Tov. In Asjkenazische synagogen strekt dit zich uit tot de nigguns (melodieën), die Hol HaMoed, Yom Tov en zelfs High Holy Day-melodieën met elkaar kunnen vermengen.
Voortzetting van de thema's van de Hoge Heilige Dagen, sommigen dragen kittels tijdens Shacharit-gebeden, en sommige Sefardiem reciteren selichot. De Thora wordt nog steeds gelezen en Moesaf wordt nog steeds gereciteerd zoals het geval is met de rest van Sukkot.
Waar de dag echter echt opvalt, zijn de praktijken met de vier soorten ( arba minim ). Zoals het geval is met Sukkot, wordt de loelav tijdens Hallel geschud en marcheert de gemeente rond de synagoge voor de Hoshanot . Er zijn er echter zeven Hoshanot in tegenstelling tot de typische vier.
Hierna nemen aanbidders vijf takken van aravot (wilg) die gewoonlijk aan elkaar zijn gebonden en slaan ze vervolgens ceremonieel tegen de vloer, muur of andere oppervlakken. Dit ritueel bestaat als een symbolische manier om zonden uit te bannen en om regen te bidden. Hiervoor wordt geen zegen gezegd.
Die nacht leidt echter naar Simhat Torah.
Als een van de drie bedevaartsfeesten worden de gebeden die op Soekot worden gezegd, opnieuw op Simhat Torah gezegd, zij het met enkele verzen afgewisseld. Hallel wordt ook nog steeds gereciteerd, hoewel de loelav niet wordt gebruikt.
Het echte hart van de dienst is echter de Thora.
Tijdens de Maariv- dienst (middagdienst) worden de Torah's rond de synagoge gedragen en wordt er gedanst in wat bekend staat als Hakafot , waarbij elk typisch aan bepaalde mensen is gewijd, waarbij de eerste meestal naar rabbijnen en kohanim gaat. Dit dansen blijft meestal niet beperkt tot de synagoge zelf en kan zelfs de straat opgaan terwijl het zingen en dansen urenlang doorgaat.
Dit wordt ook gedaan tijdens de Shacharit- diensten de volgende ochtend, hoewel ze worden gevolgd door het lezen van de Torah-rollen. Gedurende deze tijd krijgt elke man in de gemeente - inclusief kinderen - een alijah. In sommige gemeenten wordt ook een speciale alijah gegeven aan alle kinderen genaamd Kol HaNe'arim (alle kinderen), waar een grote tallit boven hen wordt uitgespreid als ze de alijah krijgen.
De laatste alijah die voor de parasja Vezot Habracha wordt gegeven, de laatste parasja in de Thora, wordt als een grote eer beschouwd en degene die het krijgt wordt de Hatan Thora (echtgenoot van de Thora) genoemd. Dit wordt gevolgd door sidra Beresheet, de eerste sidra in de Thora, die wordt gereciteerd, waarbij degene die deze alijah ontvangt de eer wordt gegeven van Hatan Beresheet (echtgenoot van Genesis).
Maar een ander belangrijk onderdeel van de Simchat Torah-gebeden is Tefilat Hageshem (gebed van de regen), wanneer we beginnen te bidden voor regen. De hazzan voor dit deel draagt een kittel zoals tijdens de Hoge Heilige Dagen en volgend op dit tot Pesach, is de zin " Mashiv haruach umorid hageshem " opgenomen in elke Shmone Esrei .
Opgemerkt moet worden dat in de diaspora (buiten Israël) Simchat Torah over twee dagen wordt verspreid, waarbij de eerste dag Shmini Atzeret wordt genoemd en het Tefilat Hageshem- gebed bevat en de tweede dag de Torah-vieringen.
