Universiteit van Haifa: onderzoek onthult bewijs van bronsproductie in Israël 3000 jaar geleden

Luchtfoto van de opgravingslocatie van Ahwat. Foto Universiteit van Haifa

Een baanbrekend onderzoek van de Universiteit van Haifa heeft zeldzaam archeologisch bewijs aan het licht gebracht op de vindplaats Ahwat, een kortstondige nederzetting uit de vroege ijzertijd in het noordwesten van de Westelijke Jordaanoever . Het is het eerste directe bewijs van lokale bronsproductie in de heuvelachtige regio van Israël, ongeveer 3000 jaar geleden.

De bevindingen stellen lang gekoesterde aannames over het technologische en economische landschap van die tijd ter discussie. Microscopische analyse van metaalresten en bijproducten die in Ahwat zijn gevonden, toont aan dat de locatie niet alleen oud metaal recycleerde, maar ook primair brons produceerde, waarbij legeringen van koper en tin werden gemaakt.

"Dit is het eerste definitieve bewijs dat brons actief werd geproduceerd in het Land van Israël tijdens de vroege ijzertijd, niet door recycling maar als een doelbewust productieproces in een afgelegen heuvelnederzetting, niet in een grote stad", aldus hoofdonderzoeker Dr. Tzilla Eshel van de Universiteit van Haifa.

De studie belicht een cruciaal moment in de geschiedenis: de ineenstorting van grote rijken in het oostelijke Middellandse Zeegebied aan het einde van de Late Bronstijd verstoorde de internationale handelsnetwerken. Deze omwenteling opende kansen voor lokale groepen, waaronder degenen die de koperproductie in de Arava-woestijn beheersten, om als belangrijke spelers naar voren te treden.

De metaalindustrie die zich in de Arava ontwikkelde, wordt nu erkend als een drijvende kracht achter de vorming van nieuwe politieke entiteiten, zoals de koninkrijken Israël, Juda en Edom. Dr. Eshels onderzoek was erop gericht te bepalen of Ahwat deel uitmaakte van een breder regionaal handelsnetwerk en actief brons produceerde tijdens deze transformatieve periode.

De gevonden stukken. Foto Universiteit van Haifa

De bevindingen bouwen voort op artefacten die ongeveer 30 jaar geleden zijn opgegraven tijdens opgravingen onder leiding van wijlen professor Adam Zertal. Dr. Shai Bar van het Zinman Instituut voor Archeologie van de Universiteit van Haifa stelde metalen artefacten beschikbaar voor wetenschappelijke analyse, uitgevoerd in samenwerking met Yoav Bornstein en Gal Bermatov-Paz van de School voor Archeologie en Maritieme Culturen van de universiteit.

Geavanceerde technieken, waaronder microscopische beeldvorming, structurele analyse en testen van de chemische samenstelling, identificeerden de artefacten als producten van het smelten van koper en brons, samen met slak – een bijproduct van het proces. Het team analyseerde ook loodisotopen in het metaal om de oorsprong van de grondstoffen te achterhalen.

De gevonden stukken. Foto Universiteit van Haifa

De studie, gepubliceerd in het tijdschrift PLOS ONE , onthult dat sommige metaaldruppels, gestolde restanten van het smeltproces, het resultaat waren van de legering van koper met tin, en niet van het hersmelten van bestaand metaal. De structuur en samenstelling van het metaal wijzen erop dat de productie onder wisselende omstandigheden heeft plaatsgevonden, waarbij sommige materialen ongelijkmatig smolten en andere met grotere precisie werden vervaardigd.

Chemische signaturen koppelden sommige monsters aan koperertsen uit de Faynan-mijnen in Jordanië en andere aan de Timna-mijnen in Israël. De isotopische gelijkenis vanwege hun nabijheid langs de Syrisch-Afrikaanse Rift maakt een nauwkeurige differentiatie echter lastig. De aanwezigheid van mangaan en andere metalen die uniek zijn voor Faynan in sommige artefacten suggereert dat beide regio's koper leverden.

"De bevindingen wijzen op een opkomende, niet-professionele industrie", merkte Dr. Eshel op. "De legeringen variëren in kwaliteit, maar het is duidelijk dat dit een bewuste poging was om ter plaatse brons te produceren. Een opmerkelijke ontdekking die ons dwingt de economie en sociale organisatie van de ijzertijd te heroverwegen."

Het onderzoek belicht de georganiseerde metaalproductie in een gebied dat voorheen als marginaal werd beschouwd en voegt een nieuwe dimensie toe aan ons begrip van economische en sociale verbanden in de vroege ijzertijd.

In plaats van een lokale industrie die afhankelijk is van recycling, wijzen de gegevens op een distributienetwerk voor grondstoffen en opkomende technologische mogelijkheden buiten de stedelijke centra. Vragen over de bron van het tin, de identiteit van de groepen in Ahwat en de omvang van het bronsproductienetwerk blijven open, wat de weg vrijmaakt voor verder onderzoek.