Screenshot YouTube
Een nieuwe voorlopige studie van de Universiteit van Tel Aviv onthult dat vanwege de mannelijke dominantie van het gynaecologische wetenschapsveld, het meeste gynaecologische onderzoek zich richt op bevalling en voortplanting in plaats van op de gezondheid en het welzijn van vrouwen.
Bij het in kaart brengen van wetenschappelijke tijdschriften in de categorie gynaecologie en verloskunde, ontdekte de studie dat de meerderheid handelt over vruchtbaarheid, zwangerschap, foetussen en bevalling, terwijl veel onderwerpen die veel belangrijker zijn voor de kwaliteit van leven van vrouwen weinig aandacht krijgen, zowel in wetenschappelijk onderzoek als in in de kliniek.
Volgens het commentaarartikel dat deze voorlopige resultaten rapporteert, gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Nature Reviews Urology, omvatten dergelijke belangrijke kwesties, eeuwenlang gemarginaliseerd, onder meer: ziekten en schade aan de spieren en zenuwen van het vrouwelijke bekken en geslachtsorganen, vrouwelijk seksueel genot, rechten en autonomie bij de bevalling, de verbinding tussen de menstruatiecyclus en het immuunsysteem, de menopauze en de latere levensjaren, en meer.
De studie werd uitgevoerd door Dr. Netta Avnoon van de afdeling Sociologie en Antropologie en de Coller School of Management aan de Universiteit van Tel Aviv.
Dr. Avnoon: "Mannen domineren al bijna duizend jaar de gynaecologie en hun genderidentiteit heeft invloed op alles wat er in deze specialiteit gebeurt, inclusief onderzoeks ontwerp en medische praktijken. Zelfs als ze zich niet bewust zijn van hun eigen vooroordelen en de beste bedoelingen hebben, mannen beschouwen het vrouwelijk lichaam traditioneel als een object voor het voortbrengen van baby's of het bevredigen van de seksuele verlangens van mannen. De tijd is gekomen voor vrouwen om de discipline te domineren die bedoeld is om voor hun gezondheid te zorgen."
Dr. Avnoon legt uit dat geen enkele sociale activiteit neutraal, objectief of contextloos is, en wetenschap en geneeskunde vormen daarop geen uitzondering. Het is onvermijdelijk dat sociale posities en disposities van invloed zijn op de houding van degenen die wetenschap creëren. Uitgebreide historische en feministische wetenschap heeft aangetoond dat gynaecologie als medisch specialisme 800 jaar geleden vermannelijkt werd en nog steeds vasthoudt aan patriarchale waarden. In de oudheid werden vrouwen meestal behandeld door vrouwelijke experts, die er zelfs boeken over schreven, maar tijdens de Middeleeuwen werden deze vrouwen en hun kennis geleidelijk verdrongen en vervangen door mannen.
Sinds de 16e eeuw wordt de specialiteit volledig gedomineerd door mannen, en zij waren dan ook degenen die bepaalden welke onderwerpen 'interessant' en de moeite waard waren om te bestuderen; zij waren degenen die praktijken en protocollen opstelden en behandelingen, technologieën en technieken introduceerden, waarbij patiënten maar al te vaak werden onderworpen aan medische praktijken die niet per se goedaardig zijn.
Om de huidige focus van gynaecologisch onderzoek bloot te leggen, in lijn met eerdere feministische studies, koos dr. Avnoon een veelbetekenende indicator: de titels van internationale wetenschappelijke tijdschriften in de categorie 'gynaecologie en verloskunde'.
Ze analyseerde de lijst in de Journal of Citation Reports, een database met algemene en statistische informatie over wetenschappelijke tijdschriften over de hele wereld, en de resultaten waren duidelijk: van de 83 tijdschriften die op titel in de categorie zijn gerangschikt, is 49% uitsluitend gewijd aan reproductieve functies, zwangerschap, foetussen en bevalling; 24% richt zich op zowel gynaecologie als verloskunde; slechts 12% heeft te maken met gezondheidsproblemen in de vrouwelijke geslachtsorganen die geen verband houden met voortplantingsfuncties; 6% heeft te maken met borsten; 5% heeft te maken met gynaecologische kankers; en slechts 4% (3 tijdschriften) behandelt de gezondheid van vrouwen voor en na de vruchtbare leeftijd, inclusief de menopauze.
Dr. Avnoon wijst op een recent voorbeeld van de gendervooroordelen van de gynaecologie: het transvaginale mesh-schandaal. In 2019 verbood de FDA het gebruik van de transvaginale mesh - een veelgebruikte gynaecologische procedure die sinds de jaren vijftig wordt gebruikt om de verzakking van bekkenorganen in het voorste vaginale compartiment te herstellen, die uitgebreide morbiditeit en zelfs 77 gedocumenteerde sterfgevallen in de VS had veroorzaakt.
Het activisme van de patiënten had de regelgevende instantie ertoe bewogen in te grijpen, waardoor het decennialange falen van de gynaecologische wetenschap om de resultaten van deze chirurgische ingreep klinisch te beoordelen, werd blootgelegd en de vooringenomenheid werd onthuld in de manier waarop onderzoekers deze resultaten in wetenschappelijke publicaties presenteerden.
In het licht van haar bevindingen stelt Dr. Avnoon nu een aantal essentiële verbeteringen voor: "Verloskunde, gericht op vruchtbaarheid, voortplanting, zwangerschap, de foetus en bevalling, moet worden gescheiden van gynaecologie, een specialiteit gewijd aan de gezondheid van vrouwen. Zorg voor de foetus, essentieel mag op zichzelf niet ten koste gaan van de gezondheid van de moeder.Ook moet de gynaecologieopleiding een groot deel van gender- en feministische studies omvatten, en bestaande medische protocollen moeten grondig worden aangepast om zich te concentreren op de behoeften van de vrouwen zelf - eerder dan die van hun baby's, hun echtgenoten of hun artsen. Bovendien zijn wetgeving en juridische procedures nodig, vooral in rechtbanken voor mensenrechten, om het recht van vrouwen op gezondheid en optimale medische zorg te beschermen."
Tot slot benadrukt Dr. Avnoon: "De tijd is gekomen voor vrouwgerichte gynaecologie. De stem van vrouwen moet worden gehoord. Tot op heden bieden medische scholen hun studenten zeer schaarse en onbevredigende kennis over de vrouwelijke anatomie en fysiologie, met name in termen van vrouwelijke seksualiteit.
Hoewel het totale aantal vrouwelijke gynaecologen stijgt (in de VS zijn er inmiddels meer vrouwen dan mannen in dit beroep), is hun opleiding nog steeds gebaseerd op eeuwenoude masculiene en chauvinistische tradities. Om echte verandering teweeg te brengen, moeten artsen worden opgeleid om de rechten, gezondheid en seksualiteit van vrouwen als de belangrijkste focus van de vrouwelijke geneeskunde te beschouwen en hun patiënten met respect te behandelen. Er moet meer nadruk worden gelegd op patiëntervaring en autonomie in medische omgevingen, en op broodnodige innovatie in onderzoek, instrumenten, technologieën, protocollen, chirurgische procedures en medicijnen."
