Voormalig gijzelaar uit Gaza Eli Sharabi bespreekt details van gevangenschap in nieuwe memoires

Voormalig gijzelaar Eli Sharabi woont een persconferentie bij op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York City, 20 maart 2025. Foto via N12Newa

Voormalig gijzelaar Eli Sharabi uit Gaza onthulde vrijdag in een interview met N12News nieuwe details over zijn ervaringen in Hamas-gevangenschap. In het interview besprak hij de publicatie van zijn memoires 'Hostage'.

De laatste keer dat Sharabi in het openbaar werd gezien, was hij uitgemergeld en woog hij slechts 44 kilo. "Ik zie er beter uit, ik voel me beter. Ik ben in vier maanden 16 kilo aangekomen. Dat is veel", vertelde hij aan N12.

In het interview vertelde Sharabi hoe verdriet en trauma een rol spelen in zijn leven. Hij gaf aan dat hij geen flashbacks of nachtmerries heeft, omdat psychologen hiervoor geen verklaring konden vinden.

Ze hebben nog nooit zulke ernstige trauma 's gezien . En ik heb echt een multitrauma meegemaakt: gevangenschap, en ook een enorm, enorm verlies van mijn vrouw en dochters. Het is iets wat ze niet kunnen uitleggen.

Hij sprak over zijn dochters en vrouw en zei dat hij dacht dat ze nog leefden toen hij werd vrijgelaten.

"Toen ik terugkwam en hoorde dat ze vijf minuten nadat ik was ontvoerd, waren vermoord, kon ik de situatie niet begrijpen en eiste ik antwoorden." Hij vervolgde: "Ik wil ze zien, ik wil ze knuffelen, ik wil kracht uit ze putten, ik wil ze laten zien dat het goed met me gaat, dat ik niet langer een poster ben."

De vrijgelaten gijzelaar Eli Sharabi werd herenigd met zijn familie na zijn vrijlating uit Gaza, 8 februari 2025. Foto IDF

In zijn boek schreef hij dat hij de andere gijzelaars met wie hij samen was, had opgedragen zich elke dag op de positieve dingen te concentreren. "Dat is het duidelijkste en meest natuurlijke wat ons daar kan overkomen. Het geeft ons hoop en kracht", vertelde hij aan N12.

Sharabi vertelde hoe hij en de gijzelaars bij wie hij was, Alon Ohel, Eli-He Cohen en Or Levi, vochten tijdens hun gevangenschap.

"Er is zeker sprake van wrijvingen, ruzies en moeilijke situaties, honger, de angst dat je het niet zult overleven, en dat leidt soms tot ongewenst gedrag", zei hij, eraan toevoegend dat de ruzies meestal over eten gingen.

"Het is de hulpbron die, in ieder geval in jouw ogen, het meest essentieel is om te overleven. Elke kruimel die je in je mond krijgt, geeft je een beter gevoel en zorgt ervoor dat je in de toekomst beter zult overleven."

Hij besprak hoe het voelde toen hij na zijn vrijlating de Israëlische vlag kreeg overhandigd en hoe hij ervoor koos om die om zich heen te wikkelen.

"Voor mij was het de meest natuurlijke en vanzelfsprekende actie toen ik uit de helikopter stapte. Ik dacht op dat moment niet na over wat het zou doen of hoe het zou worden opgevat. Je wacht, je mist het Israëlische karakter zo ontzettend," zei hij.