Yarden Bibas vertelt op N12News over zijn ontmoeting met Sinwar tijdens zijn gevangenschap en wilde bij gijzelaar David Cunio blijven

Yarden Bibas. Foto N12News

Yarden Bibas onthulde dat hij tijdens zijn gevangenschap in Gaza de voormalige Hamas-leider Yahya Sinwar had gevraagd of hij bij zijn beste vriend, David Cunio , mocht verblijven . Dit vertelde hij aan N12News in een interview dat dinsdag werd uitgezonden, een dag voor Cunio's 35e verjaardag.

In het interview waren ook Davids tweelingbroer Eitan en zijn vrouw Sharon Cunio te gast, in een poging om opnieuw aandacht te vestigen op Davids voortdurende gevangenschap.

Yarden vertelde N12 over het emotionele moment waarop hij in november 2023 tijdens zijn gevangenschap herenigd werd met David, de dag waarop Sharon en haar twee dochters na 53 dagen werden vrijgelaten.

David Cunio. Foto via N12News

"Hij is door mijn tunnel gegaan," zei Yarden. "Toen hij me zag, schrok hij. Hij dacht dat ik een geest was. Ik herkende hem eerst ook niet. We omhelsden elkaar, en toen ging hij verder."

Op de dag dat hij van Hamas hoorde over de moorden op zijn familie, vroeg Yarden om overgeplaatst te worden naar Davids groep. "Ik durfde het niet te vragen," gaf hij toe. "Maar na de video wist ik dat ik bij hem moest zijn."

Volgens N12 heeft dat verzoek mogelijk zijn leven gered. "De mensen met wie ik samen was – Haim Perry, Yoram Metzger, Alex Danzig, Nadav Popplewell, Avraham Munder en Vigev Buchstab – werden later door Hamas vermoord tijdens een IDF-operatie in Khan Yunis", zei hij.

Ik denk dat ik zo'n twee of drie weken bij David was, en toen werden we uit elkaar gehaald – ook al had ik het aan Sinwar gevraagd. Hij vroeg me: 'Wat kan ik voor je doen?', en ik zei: 'Ik wil dat je me bij David laat blijven.'

"Ik zei tegen hem: 'Hij is mijn beste vriend. Ik wil bij hem blijven'," zei Bibas. "Hij zei tegen me: 'Geen probleem. Je blijft bij hem.'"

"Maar dat is niet gebeurd", vertelde Yarden aan N12.

Ondanks hun afstand bleven ze manieren vinden om elkaar te steunen. "Een keer passeerde David andere gijzelaars en stuurde een kussen voor me", herinnerde hij zich. "Af en toe kwamen we elkaar tegen in de tunnels – een snelle knuffel, een paar woorden, en dan liepen we weer verder."

Voor zijn vrijlating zei Yarden dat zijn laatste woorden aan David waren: "Ik hou van je. Het komt goed."

"Ik weet niet hoe het nu met hem gaat," zei hij. "Ik hoop dat hij weet dat iedereen op hem wacht."

In het interview beschreef Yarden de angstaanjagende momenten in Gaza toen de gevechten tussen het Israëlische leger en Hamas weer oplaaiden.

"Je weet niet of het dichtbij of ver weg is. Je hoort bommen, geweervuur ​​– en je kunt niets doen," zei hij.

Om hoopvol te blijven, zei Yarden dat hij zich concentreerde op zijn vrouw Shiri en hun zoons. "Dat hield me op de been. Ik denk dat David soortgelijke gedachten koestert – thuiskomen, Sharon en de meisjes zien."

Sharon was het daarmee eens. "We mogen de hoop niet verliezen," zei ze. "Maar we hebben zoveel valse starts gehad – zo vaak kregen we te horen: 'Het gebeurt morgen.' En dan stort het in."

"Hetzelfde geldt voor hen binnen," voegde Yarden eraan toe. "Je hoort dat er een deal is. Je begint te hopen, zelfs als je dat niet wilt."

Sinds 7 oktober heeft Sharon geen routine meer, zegt ze, en leeft ze alleen nog maar voor haar dochters. "Ik zet mijn 'moedergezicht' op," zei ze. "Maar tussendoor stort ik in."

Hoewel Yarden is vrijgelaten, zegt hij dat het schuldgevoel blijft bestaan. "Ik heb op dezelfde matrassen geslapen. Nu heb ik een bed, warm water, eten – en ik voel me schuldig."

Sharon beaamde dat gevoel. "Soms word ik boos op de meisjes als ze eten verspillen," zei ze. "Ik denk dat je vader vandaag misschien niet eet. Maar het is niet hun schuld. Het zijn kinderen."

Yarden sloot het interview af met een smeekbede. "Het is zo belangrijk dat ze terugkomen," zei hij. "Alleen dan kunnen we beginnen met genezen en uitzoeken wat voor leven we hierna willen. Ik weet niet waar ik terecht zal komen. Ik wil gewoon het punt bereiken waarop ik kan beslissen."