Yehuda Cohen, de vader van de ontvoerde soldaat Nimrod Cohen: "We zijn blij dat het voorbij is maar we maken ons zorgen over hoe we Nimrod zullen ontvangen"

Nimrod Cohen. Foto familie

Yehuda Cohen, de vader van de ontvoerde soldaat Nimrod Cohen, telt de uren af ​​tot de langverwachte ontmoeting en zegt tegen N12News: "Ik heb niet nagedacht over wat ik van hem verwachtte te horen, we zullen hem alle zorg en bescherming geven."

Met grote verwachting en bezorgdheid over de toestand van zijn zoon verklaart hij: "Het doel is om hem, de familie en het land te rehabiliteren." En naast de grote hoop is de woede nog steeds groot: "Hij zat daar met een defecte tank, wat voor kans had hij? Het land heeft hem verraden."

"Ik maak geen champagne open zolang hij nog in de tunnels zit, en totdat we weten hoe hij er mentaal en fysiek aan toe is", stelt Yehuda Cohen, de vader van de ontvoerde soldaat Nimrod Cohen, hem gerust. De aankondiging van een gijzelingsdeal die zijn zoon – samen met 47 andere gijzelaars en een vrouwelijke gijzelaar – zal bevrijden, is iets waar hij al meer dan twee jaar op hoopt, maar hij blijft gefocust.

"We hebben gemengde gevoelens. Natuurlijk is het nieuws dat dit voorbij is bevredigend en we wachten tot de twee fasen zijn afgerond: de eerste fase van de terugtrekking van het Israëlische leger en vervolgens de tweede fase van de daadwerkelijke vrijlating van de gijzelaars. Daarna moeten we ook specifieke informatie krijgen over wanneer en waar we Nimrod gaan ontmoeten," benadrukt hij.

We hebben het over uren nadat Trump de deal aankondigde en kort voordat het kabinet en de regering bijeenkwamen om de overeenkomst goed te keuren. "Van wat ik gisteravond hoorde, is het nog niet tijd om de champagne te ontkurken. We willen Nimrod eerst in Israël zien - na twee jaar denk ik dat hij grote schade heeft geleden, en we willen weten wat die is."

"Dit waren twee jaar van strijd, en het was geen strijd mét de staat, maar tégen de staat", verklaart hij met de eerlijkheid die hem kenmerkt. "Als ik het over de staat heb, heb ik het over zowel de regering als het leger. De regering, die willens en wetens, met de hulp van haar leider Netanyahu, er alles aan heeft gedaan om de oorlog te verlengen en een akkoord te voorkomen: Netanyahu doet, zoals gewoonlijk, het tegenovergestelde van wat hij zegt. Het was een zeer moeilijke oorlog en we moesten overal in het land en de wereld de staat Israël belasteren om hem te dwingen een akkoord te sluiten, of eigenlijk iedereen die hem kon beïnvloeden, en dat is op dit moment Trump, dwingen een akkoord te sluiten."

"De regering deed er alles aan om de oorlog te verlengen." Yehuda tijdens een demonstratie voor het huis van de minister van Defensie,. Foto N12News

"Uiteindelijk weten we dat deze deal, dit hele plan, hem is opgedrongen," legt hij uit. "Het is hem duidelijk en precies opgedrongen, want op een gegeven moment stopte Trump met samenwerken met Netanyahu, om zijn eigen belangen, om zijn eigen redenen, de Nobelprijs of de interne kritiek binnen de VS, vooral vanwege MAGA, dat het al zat is dat Netanyahu aan de touwtjes trekt, en de stomme bombardementen op Doha, en natuurlijk zijn alle landen ter wereld – de Europeanen en de gematigde Arabische landen – het al zat. Dit heeft Trump ertoe gebracht Netanyahu uiteindelijk te dwingen de oorlog te beëindigen en een deal te sluiten."

Juist omdat u de afgelopen twee jaar bekend hebt gestaan ​​als een zeer sterke persoonlijkheid tegenover de regering en een zelfs ietwat militante houding hebt aangenomen, ben ik benieuwd: is er de laatste uren iets in u gekalmeerd?

"Nee. Ten eerste is er het goede nieuws dat het voorbij is. Ten tweede is er de bezorgdheid over de staat waarin we Nimrod zullen ontvangen. En laten we eerlijk zijn, aan het einde van oorlogen maken we de balans op. Dus als Nimrod thuiskomt en in een revalidatieproces zit, zullen we bezig zijn met de volgende fase. Ik zal bezig zijn met de volgende fase."

Ja, als Israëlische patriot zal ik in de volgende fase druk bezig zijn, en dat is zorgen voor mijn land. Omdat de regering het niet heeft gedaan, en zij en Netanyahu ons hebben verraden – zowel doordat hij Hamas heeft versterkt als doordat hij alle waarschuwingen tegen Hamas heeft genegeerd en bezig was dit land te ontmantelen, terwijl de vijand die hij koesterde van plan was ons aan te vallen, en terwijl mijn zoon, een soldaat in de IDF, een kapotte tank kreeg en tweeënhalf bataljons zich verplaatsten om de soekka van (Zvi) Soekot te verdedigen. We vergeten niets. Ik zal niet vergeten dat Nimrod daar was met een uitgedunde troepenmacht, en met een defecte tank, welke kans had hij? De staat heeft hem verraden, het leger heeft hem verraden. En nu moeten we deze dingen rechtzetten.

Waar kijk je het meest naar uit om van Nimrod te horen?

"Daar heb ik nog niet over nagedacht. We ontmoeten hem niet om iets van hem te krijgen, we ontmoeten hem om hem iets te geven. We moeten hem alle zorg en bescherming geven om hem te rehabiliteren. Dat is het punt.

Is er angst voor het moment dat je elkaar ontmoet? Het is duidelijk dat er enorm naar wordt uitgekeken. En toch weet je niet welke Nimrod je krijgt en hoe anders hij is dan de Nimrod die je kent.

"Zeker. Maar ik zeg altijd: je moet iets beginnen om hem af te maken. Dat zei ik al over de vorige deals, en nu over het proces van Nimrods terugkeer. Je moet dit proces starten om hem zo snel mogelijk af te maken, zodat hij naar huis kan komen en kan herstellen. Want je weet wat er zal gebeuren - 'Misschien wachten we nog een week? Zodat we de feestdag kunnen vieren', 'Misschien wachten we zelfs op Chanoeka, het feest van de wonderen? We laten hem vrij in naam van het feest van de wonderen' - zoiets bestaat niet. Nu, en het liefst twee jaar eerder.

Dus je maakt je tot het laatste moment zorgen. Tot het moment dat je Nimrod ziet, ben je dan nog steeds bang dat het niet zal gebeuren?

"We hebben al een bericht van Hamas gezien - en wat kunnen we doen, we geloven Hamas meer dan Netanyahu - Netanyahu speelt opnieuw met de gevangenenlijst. En Netanyahu probeert, op zijn ziekelijke manier, nog steeds te torpederen."

We zijn op zoek naar twee deals, en na twee rondes van teruggekeerde ontvoerden, neem ik aan dat u over alle moeilijkheden hebt gehoord, u kent de complexiteit van de terugkeerervaring. Heeft u al nagedacht over een plan voor Nimrods rehabilitatie?

"Nimrods problemen, die gaan we aanpakken. Wij zijn zijn ouders, en als ouder is het mijn plicht om mijn kinderen te beschermen. Dus dat is wat we gaan doen. Het doel is om terug te keren naar de routine. En ik wil ook terug naar mijn routine, mijn gezin, mijn werk, enzovoort. Dat was het doel: Nimrod en zijn gezin genezen, en daarna ook zoveel mogelijk helpen en het land genezen. Niet als politicus, toch? Dat is niets voor mij. Als mens, als man van het volk."

Cohen, van beroep algoritme-ingenieur, heeft avances uit de politieke arena afgewezen: "Ze hebben al geprobeerd me voor allerlei functies te rekruteren. Heel erg bedankt, maar ik ben geen politicus. Ik kan ook zeggen dat ik ook niet ondankbaar ben, mijn werkgever steunt me nu tenslotte. Ik werk nauwelijks en ik kan ze niet zeggen: 'Oh, geweldig, ik ben klaar, heel erg bedankt, ik neem ontslag en ga verder met mijn leven.'" Kijkend voorbij de spanning van de komende dagen en weken, fantaseert Yehuda – die overal voor zijn zoon liep, vloog en vocht – zich in zijn hoofd al over het leven van de familie Cohen na de hereniging: revalidatie naast een terugkeer naar de routine, tenminste op het werk.