Foto IDF-woordvoerder
Vlak voordat hij naar de 1e Militaire Academie zou vertrekken, kwam Michael Kudlich erachter dat zijn droom om officier te worden aan het verdwijnen was. Bijna 20 jaar later mocht hij eindelijk de langverwachte rangen dragen, dit keer als een reservist en een familieman.
Als tiener wist Michael Kudlich niet zeker wat hij zou doen als hij groot was. Hij wist niet of hij dokter, leraar of advocaat zou worden. Eén ding was zeker voor hem , hij wilde dienen als officier in de IDF. 18 jaar lang wachtte Michael op het moment waarop hij op het paradeterrein bij BHD 1 zou staan, en eindelijk zijn droom zou kunnen vervullen.
Toen hij nog maar 15 jaar oud was, emigreerde hij alleen vanuit Oekraïne naar Israël. "Vanaf dat moment besloot ik dat dit is wat ik wilde, officier worden", herinnert Kudlich zich, "Mijn grootvader was officier in de Tweede Wereldoorlog en hij vertelde ons alle verhalen over zijn heldenmoed. Blijkbaar zat daar iets diep vanbinnen. "
In zijn militaire dienst als rookie-scout was hij binnen handbereik van de KKK. Maar vlak voordat hij naar het leger vertrok, terwijl hij zich al aan het voorbereiden was om officier te worden, werd Michael gevraagd of hij bereid zou zijn om zijn positie op te geven voor een andere soldaat en in de volgende ronde te gaan: "Ik dacht bij mezelf, 'Waarom zou ik iemands droom vernietigen?', en ik stemde ermee in."
Foto IDF-woordvoerder
Toen de volgende deadline kwam, kreeg Michael te horen dat hij niet naar de cursus kon gaan, en zijn hart was gebroken. "Hoeveel ik ook argumenteerde, ik kon hen niet overtuigen", zegt hij. Ook toen hij werd vrijgelaten en een leven leidde als burger tegelijk met reservedienst, bleef hij leven met een gevoel van verlies: "Tot de dag dat ik op het plein stond, bijna 19 jaar later, werd ik elke ochtend wakker met een gevoel van mislukking, dat ik niets had bereikt en dat het nooit meer terug zal komen."
"Het viel me vooral op als ik naar het reservaat ging en bij alle agenten en baliemedewerkers ging zitten", zegt Michael, "het gaf me meer motivatie om ervoor te verschijnen. Zelfs op school of tijdens examens., als ik een streep moest zetten, stond ik op en ging een maand weg, net als iedereen."
Na 15 jaar reservist te zijn geweest, kreeg hij van het bataljon het aanbod om een unieke opleiding voor reservisten te volgen, waarbij hij zou worden opgeleid tot officier in een gecentraliseerd kader. "Ik heb zelfs mijn baan opgezegd ten gunste van het spannende evenement en de functie die ik na de cursus in de reddings- en trainingsafdeling zal vervullen", getuigt hij opgewonden. Vorige week kreeg hij, samen met 70 andere cadetten, en met zijn vrouw en twee dochters in het publiek, de schouderrangen die hij zo graag en zolang wenste.
