Zonder de beloofde totale overwinning zal Israël in de toekomst te maken krijgen met oorlogen op meerdere fronten, schrijft Seth Frantzman

Iraniërs nemen deel aan een bijeenkomst ter ondersteuning van de Palestijnen in Gaza na het nieuws over een staakt-het-vuren tussen Hamas en Israël, in Teheran, Iran. Foto Reuters

Israël blijft te maken krijgen met bedreigingen op meerdere fronten, ondanks de wapenstilstanden in Gaza en Libanon . Volgens berichten weigeren zowel Hamas als Hezbollah toe te geven en te ontwapenen. Dit betekent dat beide groeperingen in de toekomst een uitdaging zullen vormen, schrijft Seth Frantzman in The Jerusalem Post.

Naast de uitdagingen voor Israël zijn de Houthi's in Jemen niet erg verzwakt. Iran, dat eerder dit jaar tegenslagen leed in de twaalfdaagse oorlog, liet ook doorschemeren dat het zijn arsenaal aan het heropbouwen is.

Ondanks alle dromen die Israël heeft gehad van wat de Israëlische premier ooit een "totale" of "complete" overwinning noemde , zal Israël waarschijnlijk te maken blijven krijgen met uitdagingen van zijn vijanden. Het zou een onhaalbaar doel kunnen zijn vanwege de complexe uitdagingen waarmee Israël wordt geconfronteerd.

Hamas heeft zich de afgelopen decennia in Gaza kunnen vestigen. De huidige Israëlische leiding verzet zich echter tegen de controle van de Palestijnse Autoriteit over Gaza. Dit heeft geleid tot de verdeling van de Palestijnse gebieden en de consolidatie van Hamas' heerschappij. Er is geen alternatief voor Hamas' heerschappij voorgesteld.

Tijdens de twee jaar durende oorlog tegen Hamas was het beleid erop gericht om burgers uit veel gebieden in Gaza te evacueren en ze te concentreren in gebieden die door Hamas werden bestuurd. Zo bleef Hamas feitelijk aan de macht.

Het resultaat van de Gazaoorlog is dan ook dat Hamas aan de macht blijft en Israël terugkeert naar de jaren vóór 7 oktober, toen het beleid was om het conflict te beheersen of "het gras te maaien". Het is onduidelijk of het door de VS gesteunde staakt-het-vuren en de VN-resolutie kunnen leiden tot de ontwapening van Hamas. Hoewel Israëlische functionarissen hebben gezegd dat Hamas ontwapend kan worden, hebben ze niet uitgelegd hoe dit zal gebeuren.

In Libanon bestaat een soortgelijk probleem. Hezbollah heeft vorig jaar grote tegenslagen geleden in het conflict. Dit gold met name van september tot november 2024, toen het Israëlische leger intensievere operaties tegen de groep lanceerde en belangrijke commandanten en wapenvoorraden uitschakelde. Hezbollah is echter nog niet volledig ontwapend. Net als bij Hamas laat de geschiedenis zien dat beide groeperingen de neiging hebben terug te keren.

Nu wordt Israël geconfronteerd met het onaangename vooruitzicht dat het het conflict in Libanon en Gaza moet beheren en tegelijkertijd te maken heeft met de dagelijkse uitdagingen op de Westelijke Jordaanoever.

Een andere opkomende uitdaging is de wapensmokkel over de grenzen heen, vanuit Egypte en andere landen. Netanyahu leidde deze week een groot aantal functionarissen naar de Syrische grens. Hij zei dat het behoud van de bufferzone, die Israël op 8 december 2024 innam, van groot belang is. Dit heeft Israël op een botsingskoers met Damascus gebracht.

Sommige Israëlische politici noemen de leiders in Damascus "jihadisten". De VS en de meeste Amerikaanse bondgenoten in de regio steunen echter de nieuwe regering in Syrië. In plaats van te proberen nieuwe vrienden te maken, probeert Israël sinds december 2024 de relaties te bekoelen of zelfs te saboteren. Dit isoleert Israël in plaats van te leiden tot meer overeenkomsten met buurlanden.

Vanuit het standpunt van de Israëlische leiders en veel van haar commandanten worden de beslissingen om dit beleid van het beheersen van conflicten in Libanon, Gaza en Syrië door middel van precisieluchtaanvallen of dreiging om de strijd weer op te starten, te continueren gezien als een manier om de vijand zwak en uit balans te houden, zodat er geen nieuwe 7 oktober ontstaat. Er bestaat echter een eufemisme voor oorlog dat zegt dat legers zich meestal voorbereiden op de laatste oorlog.

Een aanval zoals op 7 oktober is vandaag onwaarschijnlijk, aan welke grens dan ook of op de Westelijke Jordaanoever. De volgende dreiging kan anders zijn. Daarom kan het beleid van voortdurende luchtaanvallen en het dreigen met hervatting van de gevechten, om zogenaamd een nieuwe 7 oktober te voorkomen, een verzonken prijs zijn van afnemende opbrengsten voor Israël.

De vraag is dan hoe Israël zich kan losmaken uit de eindeloze conflictzone met meerdere fronten. Sommigen beweren dat Israël altijd al met deze uitdaging te maken heeft gehad, al sinds 1948. Er is zelfs een boek getiteld Israel's 'Border wars' over de jaren vijftig. Je zou kunnen stellen dat Jeruzalem slechts teruggrijpt naar de tactiek van de jaren vijftig.

Aan de andere kant zou er een strategie kunnen zijn die de positie van Israël zou kunnen veranderen, in plaats van de volgende generatie met eindeloze oorlogen op te zadelen.

Volgens rapporten hebben vorig jaar zo'n 80.000 Israëliërs het land verlaten en blijven zo'n 50.000 Haredi-mannen zich onttrekken aan militaire dienst. Er is dus een groeiende trend van Israëliërs die reservist zijn en hun families die vertrekken, terwijl het aantal Israëliërs dat niet dient, toeneemt.

Het Israëlische ministerie van Onderwijs zou de jesjiva-toelagen voor buitenlandse studenten verhogen, waardoor er in feite meer mensen binnenkomen die niet dienen. Tegelijkertijd meldde een ander rapport dat de IDF volgend jaar ongeveer 60.000 reservisten nodig zal hebben die maandenlang in het leger dienen vanwege het potentiële conflict op meerdere fronten. Is dit houdbaar, waarbij slechts één deel van de samenleving meer dienst moet doen, terwijl een ander deel wordt beloond voor het niet dienen, en anderen die wel dienen, simpelweg besluiten te vertrekken?

De crisis is nog niet in Israël, maar groeit langzaam. Het vermijden van het eindeloze conflict op meerdere fronten zou een strategie kunnen zijn om Israël op orde te brengen. De andere optie, meer beheerste conflicten, is op de lange termijn misschien niet goed.