Amit Gabay, 17: Tiener met een enorme ‘glimlach en een breed hart’, Vermoord in kibboets Re'im op 7 oktober

Foto via Times of Israel

Een nieuw artikel uit de Times of Israel serie Those We Have Lost

Amit Gabay, 17, uit kibboets Re'im, werd op 7 oktober in zijn huis vermoord door Hamas-terroristen.

Gabay verbleef in de jeugdhuisvestingsafdeling van de kibboets toen de sirenes van de raketaanvallen begonnen en de bewoners zich al snel realiseerden dat terroristen ook in de kibboets waren geïnfiltreerd. Zijn familie, die in hun eigen huis vlakbij was, vertelde hem dat hij in zijn veilige kamer moest blijven en niet weg moest gaan. Hij stuurde hen voor het laatst een bericht om 8.10 uur en werd voor het laatst gezien op WhatsApp om 8.17 uur.

De volgende ochtend kreeg de familie te horen dat hij was vermoord.

Hij laat zijn ouders, Adi en Noam, en jongere broers en zussen Ofri en Omer achter. Zijn familie zei dat hij van rapmuziek hield en van reizen met zijn vrienden, en dat hij opgewonden was om op zichzelf te gaan wonen in de jeugdafdeling van de kibboets.

Zijn goede vriend, Liam Or, werd diezelfde dag ontvoerd en op 29 november vrijgelaten . Nadat hij was vrijgelaten, ontdekte hij dat Gabay was vermoord.

“Gabay, mijn broer, we zijn buren en beste vrienden sinds we nul waren”, schreef Or op sociale media. “Je hebt me mijn hele leven vergezeld, van het babyhuis tot de kleuterschool, school, middelbare school, we waren altijd broers, er is geen ander woord. Je was de perfecte partner, voor het eerste trekje [sigaretten], voor alle uitstapjes in de natuur en het koffiezetten in de buitenlucht dat we de hele tijd zouden doen.

Of zei dat hij zich herinnerde dat ik je op een dag “om 18.00 uur uitnodigde om met mij mee te vliegen naar een wedstrijd van Hapoel in Barcelona en om 1 uur ‘s nachts al op weg waren naar het vliegveld.” Hij schreef dat sinds hij terugkeerde uit gevangenschap: ‘Ik denk alleen aan jou. Ik weet dat je over mij waakte. Ik heb veel over je gedroomd en onze herinneringen gaven me de kracht om door te gaan en te geloven. Jij bent de engel die mij beschermde en ik weet dat je mij mijn hele leven zult blijven beschermen.’

Op 28 oktober, op wat zijn 18e verjaardag zou zijn geweest, schreef zijn moeder, Adi Gabay Rosenzweig, op Facebook: “Vandaag 18 jaar geleden hebben jij ons in ouders veranderd, en dankzij jou hebben we de titel mama en papa gekregen. Vandaag 18 jaar geleden leerde mijn hart wat onvoorwaardelijke liefde was. Vandaag is het 18 jaar geleden dat je werd geboren”, vertelde ze.

“Maar vandaag heb ik niemand om een ​​bordje lekkers voor te regelen. Vandaag heb ik niemand om het huis met ballonnen te versieren. Vandaag doet mijn hart pijn, het doet diep pijn.”

Zijn grootvader, Simcha Gabay, schreef op Facebook dat Amit “een heerlijk kind was, een liefdevolle en geliefde jongen. Mijn vrienden op kibboets Re'im zullen niet langer tegen mij zeggen: 'Wat een kleinzoon heb je, jouw Amit, zegt hallo tegen iedereen, vraagt ​​naar hen', omdat Amit niet langer naar iemand zal glimlachen. We zullen Amit niet langer de cafetaria zien binnenkomen met zijn betoverende glimlach, we zullen Amit niet meer zien op de paden van de kibboets. Amit zal niet langer vragen om de elektrische scooter te lenen, hij zal niet langer vragen of ik hem ergens heen wil brengen... Amit heeft altijd gezegd dat hij boer of onderwijzer zou worden, maar dat zal allemaal niet meer zo zijn, zijn dromen en zijn reist naar het buitenland, het feest voor zijn 18e verjaardag in de commune met al zijn vrienden. Nee, Amit zal voor altijd 18 min 22 dagen blijven.”

Amits vader, Noam, schreef iets meer dan een maand na zijn dood op Facebook: “Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het nog moeilijker. Kunt u bellen waar u ook bent? Kun je daar op blote voeten rondlopen? Heb je Yaron [Shahar die ook werd vermoord] ontmoet? Je bent je koffiezetapparaat en je speaker vergeten, hoe ga je dat aanpakken?

“Bel me en we praten over nieuwe nummers van rappers Jimbo, Peled en anderen. Speel nieuwe dingen voor me en ik laat je kennismaken met nieuwe en interessante bieren. Het is niet eerlijk dat je niet hebt kunnen genieten van je kamer in de jeugdafdeling waar je zo naar uitkeek. Ik ben nog maar net klaar met het bouwen van de pergola, zodat je al je vrienden kunt uitnodigen om rond te hangen”, vervolgde zijn vader.

“Je glimlach en je brede hart ontbreken voor mij in de kibboets. Jouw moord is een enorm verlies voor de wereld. En misschien is deze verknipte wereld het niet waard dat jij hier bent... Ik heb geprobeerd je te bellen, maar je nam niet op. Ik zal het morgen opnieuw proberen.”