Kunstenaar Zenab Grabia met een van haar vele unieke kunstwerken in haar galerij in de bedoeïenenstad Segev Shalom. Foto met dank aan Zenab Grabia via ISRAEL21C
Toen Zenab Grabia een klein meisje was, kende ze geen vrouwelijke keramisten in haar gemeenschap. Die waren er gewoon niet. Maar dankzij haar hebben jonge vrouwen uit de bedoeïenengemeenschap tegenwoordig een succesvol rolmodel in dit vak.
Grabia woont met haar gezin in de bedoeïenenstad Segev Shalom in de Negev, waar ook haar galerie is gevestigd waar keramiek wordt tentoongesteld dat is verfraaid met traditionele bedoeïenen borduurmotieven.
Haar reis om keramist te worden was ongebruikelijk, niet in de laatste plaats omdat ze in het begin geen grote fan was van werken met klei.
“Eerst begreep ik keramiek niet echt”, geeft ze toe. “Ik was altijd zo bang om vies te worden, maar het was een verplicht vak op de universiteit zonder welke je geen diploma kon halen. Dus schreef ik me in voor een zomercursus keramiek en begon keramiek te doen. Ik begon er tijd voor te maken en gerechten te maken.”
Toen kwam ze op het idee om bedoeïenenborduurwerk aan haar stukken toe te voegen, vertelt ze aan ISRAEL21C.
Grabia verwerkt traditioneel bedoeïenenborduurwerk in haar werk, door het te schilderen of in te naaien. Foto met dank aan Zenab Grabia via ISRAEL21C
“Ik wilde mijn moeder een cadeau geven dat een leven lang meegaat, en zij is degene die me ons borduurwerk heeft geleerd. Ik besprak het met mijn kunstprofessor, en niemand had het eerder gedaan.”
Na wat vallen en opstaan bereikte Grabia haar gewenste resultaat.
“In sommige gerechten schilder ik de borduurmotieven gewoon in verschillende kleuren, en bij andere voeg ik het borduurwerk echt toe aan het gerecht; Ik naai het erin”, legt ze uit.
Grabia leerde traditioneel bedoeïenenborduurwerk van haar moeder, die haar kunstwerken inspireerde. Foto met dank aan Zenab Grabia via ISRAEL21C
“Het pakte heel goed uit en ik krijg hele goede reacties. Mensen vragen me altijd hoe ik op het idee ben gekomen. Ik zie hoe blij en opgewonden mensen zijn met het werk, hoe ze gewoon de borden vasthouden en onderzoeken en vragen hoe het moet.”
Tegen de stroom in gaan
Het kostte haar wat tijd om het in de kunstwereld te maken, en in sommige opzichten ging ze tegen de stroom in van haar gemeenschap.
"Behalve ik ken ik niemand anders die keramiek doet, hoewel er mensen zijn die schilderen hebben geleerd of een bachelor diploma in de kunst hebben behaald", zegt ze.
“Al mijn studies vonden in een later stadium plaats. Ik voltooide mijn 12-jarige studie op 24-jarige leeftijd en begon toen een meer academische richting in te slaan. Nu ben ik [van plan om te studeren voor] een doctoraat in de kunsten”, zegt ze.
"Met alle moeilijkheden die erbij kwamen kijken, heb ik het overleefd en mijn bachelor en mijn lesbevoegdheid gehaald, en toen begon ik anders te denken - dat ik een master zou kunnen doen en dat ik dat in de kunst wil doen."
Grabia doet haar keramisch werk aan de zijkant; ze werkt fulltime als onderwijzeres en kleuterleidster voor het ministerie van Onderwijs. Toch is ze behoorlijk succesvol geweest. Haar galerij werd een populaire stop voor toeristengroepen in Israël en ze heeft tentoonstellingen in het buitenland gedaan.
Een van de unieke stukken van Zenab Grabia. Foto met dank aan Zenab Grabia via ISRAEL21C
Een pad banen
“Een bedoeïenenvrouw kan haar kunst op deze manier echt ontwikkelen, maar toen ik begon was het niet gemakkelijk om te doen - zelfs tegenwoordig is er wat moeite met kunst maken en kunstonderwijs geven - maar met al deze obstakels stond ik erop met mijn familie totdat ze akkoord gingen', zegt Grabia.
"Het maakt me blij om mijn succes te zien en te beseffen dat de lucht de limiet voor mij is", voegt ze eraan toe. "Ik ben er blij mee, en ben ook een beetje een rolmodel - je kunt je nu inschrijven voor kunst in Segev Shalom."
Grabia met haar twee kinderen. Ze fungeert als een rolmodel voor jongeren in haar gemeenschap. Foto met dank aan Zenab Grabia via ISRAEL21C
Grabia merkt op dat haar man, Suleiman al-Abid, haar ambities steunt en haar zelfs bijstaat.
“Mijn man heeft het nooit bestudeerd, maar hij kreeg de keramiekmicrobe te pakken van zijn vrouw. Hij helpt me veel. Soms hebben we gezamenlijke ideeën, reizen we samen naar exposities. Hij houdt ervan."
Ze is vooral dankbaar voor zijn steun tijdens de coronacrisis.
“Zonder hem had ik het niet gekund; Ik zou al lang kapot zijn gegaan als ik alleen was geweest”, zegt ze. “Covid heeft ons echt geraakt. Vroeger kwamen er altijd bussen naar de galerij, maar [tijdens de pandemie] kwam er maar één groep naar ons toe.”
Het is nog niet mogelijk om de werken van Grabia online te kopen, maar ze hoopt een e-commerceoptie te krijgen zodat ze klanten overal kan bereiken.
“Veel mensen benaderen me en vragen me om mijn kunstwerken en ik denk echt dat als we ook online gaan, we ook in het buitenland op de markt zullen brengen wat we doen. Inshallah zal het gebeuren", zegt ze. "Ik kan zien dat zodra ik mijn spullen online zet, ze worden weggerukt."
Klik hier om contact op te nemen met Zenab Grabia.
