Kai ligt op de vensterbank terwijl de schuilkelder die de terroristen in brand hebben gestoken in brand vliegt. Foto N12News
Op Black Sabbath logeerde Kai, een baby van negen dagen, met zijn ouders Amy en Uriel bij grootmoeder Deborah in Nirim. De vier verstopten zich voor de terroristen terwijl ze ze in huis konden horen, tegen de achtergrond van de geluiden van geweerschoten die geen moment stopten.
Op een gegeven moment staken de terroristen het huis in brand en begon rook de schuilkelder te vullen. De familieleden belden de alarmcentrale en de brandweer- en reddingsdiensten gaven hen herhaaldelijk de opdracht om de lucht voor de pasgeborene zo schoon mogelijk te houden. Vorige week hadden de familieleden een ontmoeting met de brandweerlieden Oron en Ido, die tijdens het inferno bij hen aan de lijn bleven.
"Ik kan niet geloven dat we hieruit zijn gekomen, zelfs nu ik hier vandaag voor jullie sta, heb ik koude rillingen", zei Deborah bij aankomst tegen de brandweerlieden. Amy, de moeder van het gezin, bladert door de reeks gebeurtenissen: "Zodra we beseften dat ons huis in brand was gestoken, heb ik de ambulance gebeld en zij heeft me onmiddellijk doorverwezen naar de brandweer, en vanaf dat moment waren we min of meer samen aan de lijn.
Kai's familie ontmoet de brandweerlieden die het gezin hielpen. Foto N12News
‘Is het goed dat ik de opname voor jullie speel?’ vroeg Oron aan de familieleden, die bevestigend antwoordden. "De terroristen hebben de deur een beetje voor ons opengezet, alles staat vol rook. We hebben een baby van een week oud", hoor je Amy zeggen. Oron antwoordt snel: "Bescherm de baby tegen de rook, zodat de baby onder geen enkele omstandigheid rook zal inademen, bescherm hem met je lichaam en zo."
"Toen ze me vertelde dat ze thuis een baby van negen dagen oud hadden, zonk mijn hart in de schoenen", herinnert Oron zich. Op een gegeven moment besloten Kai's ouders hem op de vensterbank te plaatsen. Oron bleef aan de lijn, wetende dat het ergste elk moment kon gebeuren: "Ik zeg tegen mezelf dat je elk moment een schot kunt horen, en ik bereid me mentaal voor. Ik ben in mijn leven moeilijke gebeurtenissen tegengekomen, het is iets dat niets bereidt je voor."
Op de vraag of hij, terwijl hij de familieleden aan het sterken was en hen vertelde nog wat langer sterk te blijven, geloofde dat ze hier levend uit zouden komen, antwoordde hij: "Ik ben een heel optimistisch mens, ik geloofde een beetje - maar niet 100 procent.” Vader Uriel antwoordde hem: "Toen u ervoor koos ons deze woorden te vertellen dat we hieruit zullen komen, gaf u ons kracht."
