Kapitein (res.) Elhanan Meir Kalmanson. Foto via IDF
Dit is een artikel uit de Times of Israel serie Those We Have Lost.
Cpt. (res.) Elhanan Meir Kalmanson, 41, een officier in de Judea en Samaria Divisie uit de nederzetting Otniel op de Westelijke Jordaanoever, werd op 8 oktober gedood in de strijd tegen Hamas-terroristen in Kibboets Be'eri.
Elhanan en zijn broer Menahem hoorden op 7 oktober over de Hamas-invasie in het zuiden van Israël en vertrokken naar de frontlinies, nog voordat ze zelfs maar waren opgeroepen voor reservedienst. Ze vochten die dag urenlang tegen Hamas-terroristen in Be'eri en hielpen tientallen overlevenden te evacueren, en werden later vergezeld door hun neef Itiel.
De volgende dag, terwijl ze werkten aan het opruimen van de overgebleven terroristen in Be'eri, gingen ze een laatste huis binnen en werden in een hinderlaag gelokt door een groep terroristen die Elhanan doodschoten.
Hij werd op 12 oktober begraven in Otniel. Zijn vrouw, Shlomit, overleeft hem, hun vijf kinderen Shai, Tal, Mevaser, Keren en Hod, evenals zijn ouders Benny en Yochi en zijn broers en zussen.
De groep die hij die dag in de strijd leidde, bijgenaamd ‘Elhanans team’, wordt geëerd met een Israëlische prijs voor ‘burgerheldendom’.
Itiel, die zich die dag bij zijn ooms in Be'eri voegde, vertelde Globes dat de gevechten 'krankzinnig waren - salvo's van granaten uit onze tanks, hun antitankraketten, vallende raketten, schietende aanvalshelikopters, granaten. Normaal gesproken schakel je eerst de dreiging uit en dan evacueer je mensen, maar Elhanan was een beveiligingsman, hij heeft veel ervaring en hij heeft gevechtstrainingsgidsen geschreven voor lokale beveiligingsteams.
Hij begreep meteen dat de situatie anders was en we konden niet wachten tot de gevechten voorbij waren.”
In februari werd Itiels eerstgeboren zoon geboren, genoemd naar zijn gevallen oudoom. Zijn oom had een “heel leven van activiteit, van toewijding, van een gevoel van missie, van bouwen, van onwankelbare zorg voor de veiligheid en het leven van het volk van Israël in zijn land. Ik had het voorrecht zoveel van hem te mogen leren, in de 23 jaar dat ik zijn neef was, en in de laatste uren dat ik aan zijn zijde stond”, zei Itiel bij de besnijdenis. “Hij is in de eerste plaats een geliefde oom, maar ook een ongelooflijke nationale en historische figuur.”
Enkele weken nadat hij was vermoord, viel zijn neef, luitenant Pedayah Mark , tijdens gevechten in de Gazastrook. Pedayahs vader, de oom van Elhanan, werd in 2016 gedood bij een terreuraanslag.
Elhanan, die voor de inlichtingendienst van de Mossad werkte, was ook het veiligheidshoofd van Otniel.
Menachem, zijn broer Elchanan, en hun neef Itiel Zohar, foto via X.
“Iedereen die Elhanan ook maar een beetje kende, wist dat dit de normaalste zaak van de wereld was, dat waar hulp nodig was, toewijding, waar leiderschap, bedachtzaamheid, moed, waar er niet genoeg mensen waren – Elhanan daar was”, zei zijn vader. , zei Benny op zijn begrafenis, aldus Makor Rishon.
‘In onze familie,’ voegde hij eraan toe, ‘lachen we om alles – dit is algemeen bekend. Mijn excuses dat ik, na het zien van de toewijding van iedereen die de begrafenis heeft georganiseerd, wil zeggen dat Elhanan het veel beter zou hebben gedaan.”
Op zijn begrafenis vertelde zijn vrouw Shlomit “20 jaar van vele gedeelde ervaringen, uitdagingen, vieringen, gesprekken, tranen.” Slechts twee weken eerder, zei ze, vierden ze twintig jaar samenzijn: ‘Twee weken geleden leek twintig jaar veel. Nu lijkt het zo weinig.”
‘Ik wilde voor altijd bij je zijn,’ voegde ze eraan toe. “We droomden ervan hoe we samen oud zouden worden en wat we in de loop der jaren zouden doen. We hadden zoveel plannen voor ons lange leven... Jij was mijn rots in de branding. Je wist altijd, onmiddellijk, wat ik nodig had in welke situatie dan ook. Je hield zoveel van de kinderen, je was zo trots op ze.
Voor jou was familie de hoogste waarde.’
