Arava met overblijfselen oude kopermijn. Screenshot YouTube
Een nieuwe studie van de Universiteit van Tel Aviv heeft vastgesteld dat dankzij geavanceerde managementmethoden en indrukwekkende technologische creativiteit, de koperindustrie in de Arava-vallei ongeveer drieduizend jaar geleden erin slaagde te bloeien en het grootste en meest geavanceerde smeltcentrum in de antieke wereld te worden.
De studie werd uitgevoerd door afgestudeerde student David Luria van TAU's Jacob M. Alkow Department of Archaeology and Ancient Near Eastern Cultures en Sonia & Marco Nadler Institute of Archaeology, en is gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift PLOS ONE.
Volgens Luria was de koperindustrie in Kanaän in die tijd geconcentreerd in twee grote mijngebieden: een in Timna (ten noorden van Eilat) en de andere in Faynan (in het noorden van Arava, in Jordanië).
Eerder onderzoek over dit onderwerp heeft beweerd dat het hoge niveau van technologie dat daar werd gebruikt, mogelijk werd gemaakt dankzij Egyptische technologieën die naar de regio werden gebracht tijdens de reis van de Egyptische farao Shishak in 925 voor Christus.
Deze theorie werd in 2014 versterkt na de ontdekking van een scarabee met de figuur van Shishak in Faynan, en later in 2019 opnieuw, na de ontwikkeling van een nieuw wetenschappelijk model dat beweerde dat er een plotselinge technologische sprong had plaatsgevonden rond de tijd van Shishak's reis.
Luria, aan de andere kant, stelt dat het grote economische en technologische succes van de koperindustrie in de Arava niet gerelateerd was aan de Egyptische capaciteiten, maar eerder aan het talent van het Arava-volk, dat leerde de twee geavanceerde methoden te gebruiken die we vandaag kennen als "trial and error" en "opschalen".
"Het is duidelijk dat deze termen in de oudheid niet in gebruik waren, maar de toepassing van hun praktische principes werd mogelijk gemaakt dankzij een basiskennis van techniek en gezond verstand, die ook op andere plaatsen in de antieke wereld werden gezien", zegt Luria.
Luria legt uit dat de "trial and error"-methode de Arava metaalbewerkers in staat stelde om de technologische processen langzaam te verbeteren en het volume en de kwaliteit van de productie te verhogen. Bovendien maakte “opschaling” het mogelijk om de afmetingen van de bestaande productiemiddelen te vergroten met materialen en processen die toen gebruikelijk waren, waardoor geavanceerde productieapparatuur in korte tijd en met minimale kosten en technologisch risico werd ontwikkeld.
“De expeditie van Shishak was niet bedoeld om de kopermijnen in de Arava fysiek over te nemen, maar eerder om een lange termijn overeenkomst met het Arava-volk te formuleren om de lokale productie te versterken en zo de koperexport naar Egypte, dat op dat moment te lijden had van lokale productie moeilijkheden, te vergroten”, zegt Luria.
“Het lijkt erop dat het geheim van het succes van de oude koperindustrie in de Arava ligt in de vaardigheden en capaciteiten van efficiënte managers, die in elke fase van hun besluitvorming werden bijgestaan door getalenteerde technologische experts.
De archeologie van vandaag kan niet identificeren wie deze leidinggevenden waren, maar een zorgvuldige analyse van de afzettingen die in het gebied zijn achtergebleven, kan ons een nauwkeurig verhaal vertellen.
Deze bevindingen zijn de residuen van de koperproductie die zich hebben opgehoopt als hopen afval die kunnen worden gedateerd, en waarvan de omvang ons in staat stelt om het productievolume op een bepaald moment te beoordelen.
Door een chemische analyse uit te voeren van het kopergehalte dat in het afval achterblijft, kunnen we bovendien de kwaliteit van de productie bepalen; wanneer de hoeveelheid koper in het afval afneemt, kunnen we concluderen dat het proces efficiënter was geworden.”
Luria zegt ook dat sporen die op deze locaties zijn gevonden, aantonen dat het managementteam tijdens de productieperiode in staat was om inefficiënte mijnen te sluiten en efficiëntere mijnen te openen. Bovendien is op bepaalde punten besloten om afval uit vroegere perioden, dat in minder efficiënte processen was ontstaan waarbij veel koper overbleef, te hergebruiken in plaats van het zuivere mineraal te gebruiken.
Deze beslissingen hadden niet kunnen worden genomen zonder een uitstekend technisch team dat managementbeslissingen ondersteunde met regelmatige technologische tests. Het management hield zich ook bezig met uitgebreide marketing van het koper in de antieke wereld.
“De belangrijke les die we uit dit technologische succes kunnen trekken, is dat het hightech-savvy van individuen – opgeleide en energieke mensen die hier in het eerste millennium v.Chr. er in was geslaagd, net als vandaag, een enorme revolutie teweeg te brengen in de lokale economie”, besluit Luria. "Zoals ze zeggen, er is niets nieuws onder de zon."
