Ter illustratie. Screenshot YouTube
Ouders van pasgeborenen zullen in detail, voor iedereen die wil luisteren, het wonder beschrijven dat de geur van hun baby is - en ze hebben misschien geen ongelijk. Een nieuwe studie door onderzoekers van het Weizmann Institute of Science suggereert dat een molecuul dat wordt uitgescheiden door mensen, en misschien vooral door baby's, een belangrijke sociale rol speelt: het reguleren van agressie bij volwassenen.
De studie, geleid door Dr. Eva Mishor van de onderzoeksgroep van Prof. Noam Sobel bij Weizmann's Brain Sciences Department en het Azrieli Institute for Human Brain Imaging and Research, heeft aangetoond dat een molecuul dat waarschijnlijk door alle zoogdieren kan worden waargenomen, en dat wordt gevonden in overvloed op de hoofdhuid van pasgeborenen, vonken hersenen en gedragsveranderingen bij volwassenen die eraan worden blootgesteld.
Dr. Eva Mishor en Prof. Noam Sobel. Foto via Weizmann Institute
Bovendien ontdekte de studie, die in Science Advances is gepubliceerd , dat het molecuul vrouwen op één manier beïnvloedt, en het tegenovergestelde effect heeft op mannen. Het molecuul, zo ontdekten de onderzoekers, vermindert de connectiviteit in delen van de hersenen die de sociale besluitvorming bij vrouwen reguleren, terwijl het bij mannen deze connectiviteit vergroot. Deze hersenverschillen kunnen ten grondslag liggen aan de verschillende gedragsuitkomsten.
De bevinding is een van de eerste die een direct verband legt tussen menselijk gedrag en een enkel molecuul dat wordt opgepikt door de reukzin. Bovendien werpt de diametraal tegenovergestelde verandering die het teweegbrengt bij vrouwen en mannen een nieuw en verrassend licht op de mediërende rol die seks speelt in de reukwaarneming en de daaruit voortvloeiende neurologische processen.
Alle dieren scheiden moleculen uit die bepaalde signalen afgeven die worden waargenomen via onze reukvermogens. Studies hebben aangetoond dat ze ook duidelijke sociale en gedragseffecten kunnen hebben op zoogdieren. De wetenschap achter hoe mensen worden beïnvloed door deze sociale signalen van chemische communicatie is echter nog steeds beperkt.
In hun onderzoek concentreerden Mishor en Sobel zich op een molecuul genaamd hexadecanal, of HEX, dat mensen uitstoten en dat de meeste zoogdieren kunnen waarnemen. "We ontdekten dat HEX geen waarneembare geur heeft, maar dat wanneer je eraan ruikt, het invloed heeft op de manier waarop je je gedraagt tegenover anderen, met name je agressieve reacties op anderen", legt Mishor uit.
HEX werd eerder gesuggereerd als een "sociale buffer" chemosignaleringsmiddel. Het vermindert bijvoorbeeld stress bij muizen wanneer het wordt uitgescheiden door hun mede-kooigenoten. De vraag of het een vergelijkbare rol speelt bij mensen was echter onbekend.
Om dit 'geslacht specifieke sociale chemosignalering'-fenomeen te testen, vroegen de wetenschappers, onder leiding van Eva Mishor van de onderzoeksgroep van prof. Noam Sobel, 67 mannen en 60 vrouwen van 21 tot 34 jaar om een minerale olie te snuiven. De helft van hen kreeg olie waaraan HEX was toegevoegd.
De resultaten van het dubbelblinde onderzoek verrasten de onderzoekers, die hadden verwacht dat het de agressie bij beide geslachten zou verminderen.
In plaats daarvan had het duidelijk verschillende effecten bij mannen en vrouwen, gekwantificeerd in een computerspel dat hun agressiviteit testte. Drie afzonderlijke analyses bevestigden hun bevindingen.
Hersenscans bevestigden verder dat, hoewel zowel mannen als vrouwen HEX als geurloos ervaren, het duidelijke, geslacht gerelateerde neurologische reacties veroorzaakt, waardoor de activiteit in een hersengebied dat betrokken is bij de perceptie van sociale signalen, toeneemt.
"Baby's kunnen niet communiceren via taal, dus chemische communicatie is erg belangrijk voor hen", legt Sobel uit. "Als baby is het in je belang om je moeder agressiever te maken en de agressiviteit bij je vader te verminderen."
Hij voegde eraan toe dat deze studie een van de eerste is die een direct verband legt tussen menselijk gedrag en een enkel molecuul dat wordt opgepikt door de reukzin.
