Foto IDF-woordvoerder
Maak kennis met Tsuriya, wiens aanstekelijke optimisme en liefde voor het leger niet kan worden genegeerd. Na een moeilijke jeugd vervult hij vandaag zijn droom en is hij samen met andere tieners met het syndroom van Down vrijwilliger bij het programma 'Volwassenen in uniform'.
Zijn vader, een militaire rabbijn bij de luchtmacht, blikt terug op de afgelopen 17 jaar en de moeilijkheden die daarbij kwamen kijken: de evacuatie van Gush Katif, luchtwegaandoeningen, de diagnose van leukemie en het syndroom zelf
"Het is waar, mijn zoon brengt vragen en twijfels over de toekomst met zich mee, maar bovenal brengt hij licht en goedheid in de wereld, vreugde, vrije liefde en een diepe ziel die niet kan worden vervangen", zegt majoor Ofir Briner, een militaire rabbijn bij de luchtmacht, opgewonden over zijn zoon Tsuria.
Hij werd geboren in het midden van een turbulente periode voor het gezin na de evacuatie van Gush Katif. "Pas toen Tsuriya werd geboren, kwamen we erachter dat hij het syndroom van Down had. Het was een verandering in de plot, we hadden het niet verwacht." Hij werd herhaaldelijk ziek met verschillende luchtwegaandoeningen, die kenmerkend zijn voor mensen met het syndroom van Down. De familie bezocht het ziekenhuis regelmatig en op driejarige leeftijd herstelde hij.
Foto IDF-woordvoerder
Majoor Briner en zijn vrouw Tamar dachten dat het ergste achter de rug was, en toen werd Tsuriya ziek door leukemie."Binnen twee weken was Tsuriya buiten levensgevaar en acht maanden na de behandeling is hij al volledig hersteld", zegt majoor Briner, en haast zich om uit te leggen dat een van de redenen hiervoor in zijn ogen, zij het optimisme en de vreugde van zijn zoon is. Tussen de behandelingen door liep Tsuriya door het ziekenhuis, knuffelde de kinderen en het personeel en zei iedereen gedag. Ik herinner me een geval waarin een verpleegster een naald in zijn arm stak en hij schreeuwde en huilde van de pijn, maar zodra ze klaar was, glimlachte hij naar haar, omhelsde haar en zei dankjewel. Het is onmogelijk om niet verliefd te worden op deze jongen."
Al sinds hij jong was, zag Tsuriya zijn vader als een rolmodel en keek elke keer naar hem op als hij een uniform aantrok en naar de basis ging. "Hij leefde het samen met mij en de hele familie", legt majoor Briner uit, "we vierden vakanties in het leger en gingen rond de bases. Hij had een band met alle soldaten en wilde altijd zijn zoals zij."
Majoor rabbijn Ofir Briner. Foto IDF-woordvoerder
Tegenwoordig maakt Tsuriya de droom waar. Op zijn school werkt het "Big Men in Uniform" -programma onder het Logistics Corps en in samenwerking met de "Yad Leid Al-Hasikal" -vereniging, waarin de studenten vrijwilligerswerk doen op de marinebasis Ashdod en in het BILO-kamp in divisie 98. "Het is een droom die uitkomt voor hem," pocht Briner, "en met de hulp van Hashem zal hij ook dienst nemen in het leger als onderdeel van het project."
Samen met Tsuriya doen andere tieners met het syndroom van Down vrijwilligerswerk in het BILO-kamp.Sommigen van hen werken nauw samen met de commandant van de basis, majoor Shimon Malka, komen elke dag voor een periode van vier maanden - aan het einde waarvan de mogelijkheid bestaat om ze te rekruteren voor aangepaste voltijdse dienst wordt onderzocht.
Foto IDF-woordvoerder
Zoals majoor Briner aangeeft, komen er naast het licht en de liefde die een kind met het syndroom van Down met zich meebrengt ook moeilijke uitdagingen. Majoor Malka vatte deze uitdagingen op als een persoonlijke missie. "Deze jongens een plek geven waar ze van houden en die ook van hen houdt - het doet er niet alleen toe voor hen, maar ook voor hun ouders", legt hij uit, "Als ik, als vader zelf, naar een ouder kijk, weet ik dat hij wil weten dat er mensen zijn die voor zijn kind zorgen, hem iets geven dat hem vasthoudt, hem gelukkig maakt en betekenis geeft - wat er ook gebeurt."
Foto IDF-woordvoerder
Majoor Malka begeleidt al zeven jaar het programma "Grote mannen in uniform" op de basis waarover hij het bevel voert, en elke dag wordt hij opnieuw verplaatst. Naast het doneren aan de vrijwilligers, leert het programma ook de mensen om hen heen om het verschil te accepteren. "De vrijwilligers van 'Big Men in Uniform' maken deel uit van onze basis voor alles, en het opent het hart," deelt majoor Malka met ons, "Het is een geschenk aan onze basis, en aan mij persoonlijk. Er zijn momenten met hen dat Ik zal het nooit vergeten." Tot slot vertelde majoor Briner opgewonden: "'Grote mannen in uniform' laten kinderen tenslotte zien dat ze groot en gelijk zijn." Het is een hele wereld voor ze."
