Duvdevan reservetroepen in Yosh. Foto: IDF-woordvoerder
“We zijn in de onafhankelijkheidsoorlog verwikkeld, als we een vrij volk in ons land willen blijven, moeten we blijven vechten. Zelfs als we instorten, zelfs als we huilen – bijten we onmiddellijk op onze lippen en gaan we eropuit om te winnen. We begrijpen allemaal waarom we hier zijn", met deze woorden reserveert Petah A, een eenheidscommandant van Cherry, het interview met N12News hem.
A. en tientallen van zijn ondergeschikten zitten al meer dan 100 dagen in de reservedienst, waarin ze honderden invallen hebben gedaan in de vluchtelingenkampen in Judea en Samaria, tientallen terroristen werden geëlimineerd, terroristische squadrons gedwarsboomt en proberen een volgende aanval te voorkomen.
“We voerden een brede operatie uit tegen terroristische infrastructuren”, nummer één. “In Menasha hebben we bijvoorbeeld een terroristenteam gedwarsboomd dat over explosieven beschikte en van plan was aanvallen uit te voeren op strijdkrachten die diep in het gebied opereerden. We traden ook op tegen nederzettingen en burgercentra. In Jericho hebben we een explosieventeam gedwarsboomd dat van plan was aanslagen uit te voeren. in het gebied van de nederzettingen rond de stad, en in Yehuda hebben we een terroristische infrastructuur blootgelegd in het al-Fawar-kamp. Dit is een lang proces van het 'maaien van het gazon', we moeten er voortdurend voor zorgen dat de terroristische infrastructuur niet daar groeien, en daarom moeten we daar heel intensief optreden.
Sinds 7 oktober werd binnen het veiligheidssysteem in het algemeen en bij de IDF in het bijzonder besloten om de terroristische organisatie Hamas in de gebieden Judea en Samaria te onderdrukken. Voor deze belangrijke taak werden de soldaten van de Duvedevan-eenheid gerekruteerd in de IOS divisie.
‘Vanaf de allereerste nacht’, zegt A over zijn rekrutering onmiddellijk na 7 oktober, ‘opereerden de strijders van de eenheid in drie verschillende sectoren, waaronder complexe operaties. Wij hebben ze met de overhand beëindigd. Er zijn momenten waarop de gebeurtenissen helaas eindigen met slachtoffers, maar dit mag ons niet breken, omdat we weten dat het een oorlog is.'
Commandant A. van de Dovdvan-eenheid in de reserves. Foto: IDF-woordvoerder
“Onze veerkracht is het reserveleger”, verduidelijkt A. “Deze reservisten staan elk moment klaar om hier te zijn. We zijn zelfs nu, na ruim honderd dagen vechten, zeer gemotiveerd. Aan de ene kant willen ze hier blijven zolang ze ons nodig hebben, en aan de andere kant , ze willen naar huis terugkeren, om dingen uit te zoeken, omdat het besef dat oorlog lang duurt".
Over de aard van de gevechten in de vluchtelingenkampen tegen de terroristen zegt A: “Wat we op 7 oktober zagen was mondiaal terrorisme, gebaseerd op en afkomstig van de Iraanse infrastructuur, die Hamas als proxy-organisatie gebruikt, om een plan uit te voeren om Israël aan te vallen.”
“Terroristische organisaties die vóór het bloedbad in moskeeën zijn opgehitst en op scholen, zo brengen ze overal potentiële terroristen voort”, beschrijft hij. Toen A werd gevraagd of dit ook in de vluchtelingenkampen het geval is, zegt hij: ‘De vluchtelingenkampen bieden een vruchtbare voedingsbodem voor terroristische activiteiten. Wij opereerden vanaf de oostgrens in het vluchtelingenkamp Farah (bij Nablus) en bereikten het vluchtelingenkamp. kampen van Jenin en Nur-e-Shams (nabij Tulkarm)".
“Vanaf het begin van de oorlog hebben we erkend dat er in dit gebied terroristische slagaders zijn waarlangs zowel illegale drugs als geld worden getransporteerd”, zegt A. We zijn letterlijk op een systematische manier van vluchtelingenkamp naar vluchtelingenkamp verhuisd, en samen met de troepen van de HATMAR's hebben we uitgebreide activiteiten uitgevoerd, waaronder arrestaties en het dwarsbomen van terroristische squadrons, en het elimineren van terroristen die probeerden de strijdkrachten schade toe te brengen. ter plaatse onderzoeken de terroristische infrastructuren ons, maar wij hebben altijd de overhand."
Vele malen bevonden zij zich in een situatie waarin de strijders ook in de Palestijnse dorpen opereren. En als in het verleden de trend in het veiligheidssysteem was dat het Palestijnse dorp een veel rustiger plek is, een plek waar de gewone man zijn brood wil vinden, dan is de trend veranderd.
“Tegenwoordig is er zelfs in de dorpen een vruchtbare voedingsbodem voor terrorisme”, zegt A. “Omdat de terroristen er ook in slagen de dorpen te bereiken en daar een terroristische infrastructuur te creëren. In feite zien we dat er wordt geschoten op Israëlische nederzettingen in de buurt van dorpen. dit wordt uitgevoerd door terroristen die de vluchtelingenkampen hebben verlaten om de aanval uit te voeren. Of zij gebruiken de huizen om de terroristische daden uit te voeren. Tegenwoordig is er geen dorp zonder terrorisme in Judea en Samaria. En in elk dergelijk dorp zullen we optreden. De vijand voor ons is niet de Falah, het zijn de terroristische organisaties, zij zijn degenen die elk goed deel in een vies en stinkend deel veranderen, omdat ze ons pijn willen doen.”
Duvdevan reservetroepen in Yosh | Foto: IDF-woordvoerder
“De terroristen zijn bang voor ons, zelfs op plaatsen waar ze na 7 oktober dachten dat we een ‘gewond dier’ waren”, verklaart A. “Tot nu toe hebben we 35 terroristen gedood. We hebben 240 offensieve activiteiten uitgevoerd, meer dan 100 activiteiten in het bijzonder in de vluchtelingenkampen in Judea en Samaria, waaronder: Farao, Jalzon, Qalandiya, het Jenin-kamp en het Tulkarm-kamp. Meer dan 500 gezochte personen zijn gearresteerd, waarvan ruim 200 Hamas-leden. We arresteerden mensen in cafés, in hun bed, op straat of terwijl ze aan het rijden waren”, nummer één. "En ondanks alle uitdagingen blijven we standvastig. De terroristen proberen kansen te benutten om ons schade toe te brengen, maar wij zijn hen voor."
Hij zegt over de strijd van zijn familie sinds hij ten oorlog trok: ‘Ik heb een geweldige en bijzondere vrouw die zeven kinderen grootbrengt, en ondanks de moeilijkheden doet ze dat met grote moed. Ieder van ons heeft een persoonlijk verhaal, maar we hebben allemaal één ding gemeen: onze families zijn degenen die ons steunen en we zijn allemaal toegewijd aan de missie. De motivatie van de reservisten is zeer hoog, we vertrouwen de reservisten, en we vertrouwen de commandanten en de systemen die wisten hoe ze ons moesten activeren wanneer dat nodig was."
