Screenshot YouTube
De uitdagingen waar Benjamin Netanyahu mee te maken zal krijgen nadat hij een regering heeft samengesteld, zullen niet gering zijn. Van internationale druk, Iraanse kwestie, druk van coalitiegenoten om nederzettingen uit te breiden, tot bestrijden van de inflatie.
Een aantal Hebreeuwse kranten heeft ze onder elkaar gezet, waaronder Ynet, die schrijft dat een van de belangrijkste uitdagingen de opkomende vijandigheid tussen de wereldgemeenschap, en vooral de Verenigde Staten, is jegens de extreemrechtse leden van de aanstaande coalitie.
Netanyahu zal moeten beslissen welke diplomatieke banden hij tijdens zijn ambtstermijn zal nastreven. Gezien de reputatie van zijn extreemrechtse coalitieleden zal hij de internationale gemeenschap moeten overtuigen dat zijn regering nog steeds onder de definitie van een eerlijke democratie valt.
Een van zijn eerste uitdagingen is de maritieme deal met Libanon, die Israël onlangs heeft goedgekeurd en waar Netanyahu fel tegen was. Hij noemde de deal eerder een daad van overgave, maar verzachtte later zijn standpunt en zei dat hij het zal nakomen. We zullen dat dus moeten afwachten.
Bovendien wordt van Netanyahu verwacht dat hij handelt naar zijn uitgesproken intenties om voort te bouwen op de Abraham-akkoorden, met diplomatieke banden met Saoedi-Arabië als zijn eerste doel.
Zijn inspanningen zullen echter niet per se door iedereen met open armen worden verwelkomd, vooral gezien de huidige status-quo op de Tempelberg waarvan een aantal extreemrechtse vrij zekere coalitiegenoten vindt dat die moet worden veranderd en het Joden moet worden toegestaan te bidden op de Tempelberg, wat nu al voor spanningen met moslimlanden zorgt.
In de tussentijd worden er geen drastische veranderingen verwacht in het beleid van Israël om de Iraanse nucleaire deal te verwerpen. Hoewel Netanyahu misschien te maken krijgt met de situatie waarin Iran toch besluit een kernmacht te worden.
Wat de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever betreft, zal Netanyahu onder grote druk staan van zijn extreemrechtse en religieuze bondgenoten om eindelijk de nieuwe bouwprojecten te hervatten en nederzettingen te gaan uitbreiden en/of nieuwe nederzettingen bouwen. Van de Amerikanen wordt verwacht dat ze hier weinig geduld mee zullen hebben voor wat zij zien als onrecht dat de Palestijnse minderheid is aangedaan.
Dit is slechts het topje van de ijsberg als het gaat om het onderwerp Palestijnen. Netanyahu zal de huidige situatie op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook opnieuw moeten evalueren, met een constante terreurdreiging die boven de hoofden van Israëlische burgers opdoemt.
Daarnaast zal het grootste deel van het directoraat voor staatsveiligheid binnen de komende anderhalve maand een overgang van vertegenwoordigers ondergaan. Israël zal een nieuwe IDF-stafchef en minister van Defensie verwelkomen en dient ook een nieuwe directeur-generaal voor het ministerie van Defensie te zoeken.
Ze zullen moeten beoordelen hoe ze moeten blijven optreden tegen de ongeveer 240 schietaanvallen die sinds augustus op de Westelijke Jordaanoever hebben plaatsgevonden, waarvan de meeste gericht waren op IDF-troepen. Palestijnse militanten krijgen in een snel tempo invloed en macht, en de prijs die de IDF betaalt, groeit zeker.
In het thuisfront zal Netanyahu het Israëlische standpunt over de oorlog in Oekraïne moeten verduidelijken. In zijn verkiezingscampagne zei hij ooit dat hij de optie zou overwegen om Oekraïne van wapens te voorzien, hoewel dit misschien een strategische zet was om stemmen te verzamelen. Aangezien hij besluit deze weg in te slaan, zullen de toekomstige banden met Rusland een uitdaging worden.
Een andere uitdaging is de inflatie. Die staat voor Israëlische begrippen, met 4,6% op een hoog niveau, terwijl daarnaast de prijzen van dagelijkse producten blijven stijgen.
