Ella Haimi met haar pasgeboren baby. Foto: Yair Sagi via Ynet
Op de kraamafdeling van het Rabin Medical Center beviel Ella Haimi van haar vierde zoon. Tal Haimi, haar man en lid van de waarschuwingsploeg, ging op 7 oktober vechten tegen terroristen, werd ontvoerd naar Gaza en na twee maanden ontving zijn familie het nieuws dat hij was vermoord, terwijl zijn lichaam nog steeds in Gaza werd vastgehouden, aldus Ynet.
'Tal werd enorm gemist. Tijdens de zwangerschap, bij de geboorte en in het algemeen, in elk aspect van het leven,' vertelde Ella met pijn.
Tal Haimi. Foto via Ynet
"Ik had verwacht dat Tal bij de bevalling zou zijn; het was mij duidelijk dat hij bij de bevalling zou zijn, maar na twee maanden begreep ik al dat dat niet zo zou zijn." Ella voegt eraan toe: 'Tal werd enorm gemist, bij de geboorte en tijdens de zwangerschap. Hij ontbreekt in alles in het leven, zelfs in de kleine dingen. Niet alleen in grote dingen zoals de bevalling.'
Ella herinnert zich dat de zwangerschap in oktober, de laatste keer dat ze haar man zag, nog erg vers en vroeg was. "Het was de eerste maand; het was ons niet gelukt deze verwachting zo hoog op te bouwen. Het was echt in het begin, maar hij wist dat ik zwanger was", zegt ze.
Het echtpaar heeft nog drie andere kinderen, een tweeling van tien jaar en een zevenjarige. "Ze zijn erg blij. Erg opgewonden, een nieuwe broer in het gezin. Vooral als kinderen zien ze het hier en nu, en zijn ze blij dat er iemand is. Ik geloof dat de tijd ons meer uitdagingen zal brengen", zegt Ella.
Het gezin verblijft momenteel in het kraamcentrum, maar hun tijdelijke onderkomen bevindt zich in Kibbutz Eilot in het "Yovel Splash" hotel, waar ze samen met andere evacués tijdelijk wonen.
"Het is geweldig daar; we verwachten dat we daar de komende twee maanden zullen blijven", zegt Ella, die nog steeds niet weet wanneer ze naar Nir Yitzhak zal terugkeren. "Want waar gaan we eigenlijk naar terug? We zijn op 7 oktober vertrokken, maar wat is er sindsdien veranderd? De vraag is: kunnen we terug naar ons huis?"
Ella zegt dat hun huis niet een van de getroffen huizen in de kibboets was, maar voegt eraan toe: “Hoe gaan we naar huis als Tal nog niet is teruggekeerd? Tal moet terugkomen, om begraven te worden in de grond van Nir Yitzhak. om bij ons te zijn, en hij niet. Hoe kunnen we ons leven weer opbouwen als hij niet terug is?"
Gedurende de laatste zeven maanden van de zwangerschap, die met veel onzekerheid gepaard gingen, vooral over het lot van haar man Tal, vertelt Ella: ‘We hadden twee maanden van zeer grote hoop. We geloofden echt dat hij nog leefde. En voor mij was dat zo. Het was duidelijk dat hij bij de geboorte bij mij zou zijn. Na twee maanden viel alles uit elkaar en moesten we het verhaal vanaf het begin herschrijven, in deze onmogelijke realiteit had ik een paar maanden de tijd om me voor te bereiden op het feit dat hij dat niet zou zijn bij mij bij de geboorte. De zwangerschap verliep vlot, de bevalling verliep vlot. De baby is gezond en dat is waar het om gaat."
