Foto IDF woordvoerder
De Hamas-leiding heeft een aantal officiële instellingen waar alle topfunctionarissen van de organisatie zitting hebben, en deze bestaan uit vertegenwoordigers van de drie regio's van de beweging: de Gazastrook, Judea en Samaria, en daarbuiten. Deze worden ook vergezeld door vertegenwoordigers van de leiding van Hamas-gevangenen in Israëlische gevangenissen.
De Gazastrook, de Judea en Samaria en de gevangenissen zijn afgebakende en duidelijke plaatsen, maar om die vertegenwoordigers van het 'buitenlandse' leiderschap te begrijpen en in kaart te brengen en te lokaliseren, en wat betekent dat eigenlijk, werkt de IDF inlichtingenafdeling non-stop.
Met senior buitenlands leiderschap worden degenen onder hen bedoeld die noch in de Gazastrook, noch in de staat Israël wonen. Hun rol omvat onder meer het creëren van verbindingen voor Hamas in de verschillende landen waar zij wonen, het bijeenbrengen van financieringsbronnen en het aansturen van terrorisme. Als onderdeel van hun werk zijn zij betrokken bij het beheer van de bezittingen van de organisatie en bij het werven van fondsen voor de rehabilitatie en de opbouw van haar militaire tak.
De buitenlandse leiding is gevaarlijk, deels omdat haar vertegenwoordigers lid zijn van de top van de terroristische organisatie en daar grote invloed op hebben. Een van de belangrijkste instellingen die zij helpen is bijvoorbeeld de Algemene Shura-raad – het hoogste besluitvormingsforum van Hamas.
Zo is er een situatie ontstaan waarin de hoge functionarissen die vanuit de verschillende landen opereren en lid zijn van Shura, directe invloed hebben op de meest kritieke kwesties: de ‘brandstof’ van de terroristische organisatie. Ze spelen een belangrijke rol bij de goedkeuring van het strategische beleid van Hamas en bij beslissingen over interne bewegingen, zoals statuten, begrotingen en benoemingen.
Foto IDF woordvoerder
Met de hulp van vele assistenten en de financiële afhankelijkheid van bedrijfsentiteiten in de verschillende landen, geeft het buitenlandse leiderschap de organisatie niet alleen een platform voor logistieke activiteiten, maar ook voor het creëren van legitimiteit en voor het opbouwen van een gevaarlijk netwerk van internationale betrekkingen. Als onderdeel hiervan voert de raad ook bewustzijnsgevechten op de netwerken en in de media, en creëert hij een conceptuele basis voor het uitvoeren van brute terreurdaden.
Maar om te begrijpen hoe dit allemaal begon, en in welke landen het buitenlandse leiderschap opereert, zullen we een paar jaar terug moeten gaan, naar 2010. Toen werd terroristenactivist Saleh Al-Aruri vrijgelaten uit de Israëlische gevangenis en gedeporteerd naar Syrië. Van daaruit raakte hij betrokken bij de leiding van Hamas en begon hij het hoofdkwartier op de Westelijke Jordaanoever (Yosh) op te richten, waar hij vandaag de dag al het hoofd van is.
Het hoofdkwartier dat hij oprichtte dicteerde de kenmerken van de activiteiten van Hamas in Judea en Samaria, terwijl het professionele begeleiding bood, geld overmaakte naar de Yosh-gebieden en de Palestijnse Autoriteit aanmoedigde. En voor de eerste keer gebeurde het van ‘buiten’, en niet vanuit het centrum van de storm.
Ongeveer een jaar later, nadat de burgeroorlog in Syrië uitbrak, vluchtten hij en de rest van de leiding daar vandaan. De leden van de 'Externe' leiding verspreidden zich naar Turkije en Qatar, vanwaar zij hun activiteiten voortzetten.
Foto IDF woordvoerder
Tegenwoordig vind je aan de top van de buitenlandse leiding onder meer het hoofd van de leiding Khaled Mashal en zijn plaatsvervanger Musa Abu Marzouk, en samen met hen ook andere hoge functionarissen die buiten Gaza verblijven, zoals de voorzitter van Hamas Ismail. Haniya en Yahya Sinuar's plaatsvervanger Khalil Alahia. En Saleh Al-Aruri – hij is tot op de dag van vandaag het hoofd van de leiding van de Westelijke Jordaanoever en opereert vanuit Libanon.
Uit de door de inlichtingenafdeling verstrekte informatie blijkt dat Hamas, door het buitenlandse leiderschap te activeren, terroristische activiteiten ontplooit in moslimlanden en in moslimgemeenschappen in het Westen in vier centrale arena's: Libanon, Turkije, Qatar en Iran.
Niet minder dan een kwart van de leden van het politieke bureau van Hamas in de Gazastrook verblijft in deze vier landen, en trekt van daaruit, ver van de gevechtszones, aan de touwtjes van de terroristische organisatie.
